Weet je wat ik het meest haat aan depressie? Het afsluiten. Het verliezen. De manier waarop ik mensen weg duw in plaatst van dat ik ze laat helpen. Ik duw ze weg en zorg ervoor dat ze me gaan haten. Ik wil niets leuks doen met jullie. Het spijt me. Ik hou van jullie. Maar het is zo vermoeiend om steeds blij te moeten zijn. Het is zo vermoeiend om te breken. Het is zo vermoeiend om te huilen. Ik zit liever alleen. Gewoon alleen. Met niets meer om me heen dan miljoenen atomen. Ik heb stilte nodig. Ik haat mezelf voor wat ik doe. Het niet doen van leuke dingen maakt alles alleen maar erger. Maar ik kan het niet. Het afsluiten en het verliezen. Dat haat ik het meest aan depressie. Dat haat ik het meest aan mezelf.
JE LEEST
Pandemonium
PoetryPandemonium is een van mijn lievelingswoorden. Het betekent: totale verwarring. Dit is hoe mijn wereld er op dit moment uitziet. Als totale verwarring.
