Kurtuluş

Başlangıç / Herşeyin Başı

Merhaba arkadaşlar Ölüm Vadisi kitabımı yarım bırakmak zorunda kaldım. Wattpad e erişimim kısıtlanmıştı. Bir çalışmamdan bu kadar uzak kalınca hikayenin geri kalanı ile ilgili olan planlarımı uygulayamadım. Yepyeni düzenli bir çalışma yapmaya çalışacağım.

Zor bir geceye başlamak üzereyim. Bu hayatımın belki de dönüm noktası olabilir. Fakir, ezilmiş bir hayattan kurtulabilirim. İşte başlıyoruz. Aslında bu ilk soygunum değil ama girişeceğim en büyük soygun bu. Aylardır planladığımız New York Merkez Bankasına soygun düzenleyeceğiz. Elbette bu kadar büyük bir soygunu kendim yapmayacağım. Ben ve Daniel bankanın içerisinden parayı çıkaracağız. Arka plandaki yük daha fazla : John biz konumlanırken bankanın elektronik sistemine sızmayı başardı. İsterseniz planı anlatayım:

1-)John sisteme sızacak. Ardından güvenlik görevlileri arasındaki iletişimi kapatacak. İletişim kesildikten sonra geçen akşam binanın havalandırmasına yerleştirdiğimiz bayıltıcı tozu havalandırma yardımı ile binanın dört bir yanına dağıtacak.

2-)Daniel ile ben gaz maskelerini takacağız ve içeri gireceğiz. Bayıltıcı gaz sayesinde herşey çok kolay olacak. Kasa odasına girdiğimizde yaklaşık 10 dakikalık kaçma şansımız olacak. Titreşime odaklı sensörler, sessiz alarmı girdiğimiz anda etkinleştirecekler. Buraya polis kuvvetlerinin gelmesi için 10 dakikamız var. Büyük bir ihtimalle polisler bankaya çıkan bütün yolları kapatacak. Bu yüzden şehrin kanalizasyon sistemini kullanacağız.

O an geldi, John un mesajını alır almaz harekete geçiyoruz. Sırtımızda çantamız ve elimizde her ihtimale karşı silahımız ile içeri giriyoruz. Gaz maskesi saolsun, rahatça kasanın bulunduğu kata iniyoruz. Dan, John dan aldığı şifre ile kapıyı açıyor ve sessiz alarm adım attığımız anda çalışıyor. O koder John armut mu topluyor alarmı etkisiz hale getirse ya diyorsanız o kadar kolay değil, otomatik sisteme bağlı ve herhangi bir ağ kullanmıyor. Bu yüzden çantaları olabildiğince dolduruyoruz. Hemen binadan çıkıp, önceden açtığımız kanalizasyon kapağına koşuyoruz. Her şey çok mükemmel işliyordu ama o lanet polisler bina etrafında jammer* çalıştırmış. John ile olan bağlantımız kesildi. Kapaktan aşağı iniyoruz. Bu nalet aletin menzilinden çıkmak için olabildiğince uzaklaşıyoruz. Bu nalet yerde nerede olduğumuzu bilmiyoruz. Aşağı indiğimizde John yolu tarif edecekti.
Yaklaşık 2 kilometre uzaklaştıktan sonra dış dünya ile olan bağlantımızı kurabiliyoruz. John u hemen arıyorum. Dan ile bir köşede oturuyoruz.

- John bizi duyuyor musun?

- Evet bana 5 dakika verin, size güvenli bir yer bulup tarif edeceğim.

- Güzel.

- Bu arada son bilgilere göre bankaya özel harekat ekipleri konuşlanıyormuş.

Gülüp telefonu kapatıyorum. Yaklaşık 10 dakika sonra bize rotayı gönderiyor. Yaklaşık yarım saat sonra yeryüzüne çıkıyoruz. Çıktığımızı John a rapor ettikten sonra 2 blok ileride bir pansiyon olduğunu söylüyor. Bu akşam oradayız. Pansiyona gittikten sonra hemen odaya yerleşiyoruz. Dan mutluluktan kahkaha atıyor:

-Birkez daha başardık değil mi dostum, sevinç dolu sözlerle.

-Başardık ve artık eski hayatımıza bir son veriyoruz.

Uyandıktan sonra John un evine gidiyoruz ve parayı saymaya başlıyoruz.

Bu arada galiba size kendimi anlatmayı unuttum Ben Chris, 23 yaşından New York un dışlayıcı insanlardanım. Bu hayat beni kötü biri olmaya zorladı. Çünkü kötü olmazsam ezilip, öleceğim. Ailemin kim olduklarını bilmiyorum. Beni ben doğduğumda yetimhanenin kapısına bırakmışlar.
Daniel ıda yetimhanede tanıdım. Oradaki serserilerden beni kurtardı. Onun da ailesi hakkında fazla bilgisi yok. Hayatımda ilk defa onun ile bir soygun düzenledim ve tartışmaktan asla ayrılmadık. Kardeşim gibi.
John ise bizim arka plandaki kozumuz. Hayat ona da acımasız davranmış. New York ta güzel bir ailesi varmış. İlk başta anne ve babasını hastaneye götürürken trafik kazası geçirmiş. Anne ve babası ölmüş, John ise bir daha yürüyememiş. Karısıda John u terketmiş. Birgün evinde oturmuş ve yarı zamanlı hizmetlisinin yemeğini hazırlanmasını beklerken gazetede  "Yoogle ın yaptığı robotlar insan hayatını kolaylaştırıyor" makalesini görmüş. O andan itibaren yardımcı aletler yapmış. Kodlama öğrenmiş ve bu aletleri programlamış. Bir süre sonra devletin verdiği engelli maaşı yetersiz gelmeye başlamış. Bizim yaptığımız işin sanalını yaparak geçimini sağlamaya başlamış.

Bu arada bankadan çıkardığımız paranın değeri 18.000.000$.

*Jammer, sinyal kesici