Hiç uzatmayacağım. Bu bölümde Stiles geliyor ve kafanız karışacak. O yüzden Dikkatli okuyun.
Iyi okumalar.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Öyle karmaşık bir haldeyim ki ağlaya ağlaya gülesim var.
Deniz kenarında Umuttan kaleler yapan küçük bir kız çocuğu gibiyim ama kaleme vuran dev dalgalar yıkılan umutlarımı da alıp götürüyor ve benim tekrardan kaleler yapmaya ne isteğim ne de mecalim var.
Ne yazık ki artık hayal kurmuyorum.
Eskiden hayaller kurar, sonrada gerçek olmasını dilerdim.
Çünkü o küçük kız değilim. O küçük kız, gözünün yaşına bakılmadan katledildi. Sonrada Ruhu, büyüyüp kadın oldu...
Her yalnızlık, karanlıktır. Ben yalnızım, ben karanlığım.
İçimde hergün büyüyen nefrete, dur demiyorum.
Hayaller Nefretlere dönüşüyor, birer birer. En acısı da bundan zevk duyuyorum. Nefret etmeyi seviyorum.
Annem'den de abim'den de nefret ediyorum ama onlardan nefret etmeyi sevmedim. Alışılmadık.
Koridorun sonuna geldiğimde birine çarptım ve onun üstüne düştüm. Doğrulaya çalışınca sıkı sıkı kollarımdan tuttu. Yüzüne sinir biriktirmiş gözlerimle baktım.
Avcıydı ve sadece gözlerini görebiliyordum.
Gözleri birden kırmızıya döndü ama bu kırmızı renk, vampir gözlerine aitti. Onlara 'VampirAvcılar' deriz.
Beni hızlıca itip -vampir refleksleri- altına aldı. Kollarımı yere dayayıp , kaçmamam için vücudunu üzerime bastırdı.
Kendi kendime "Ben Melez Prensesim. Kurt ve Cadıyım. En güçlü benim. Kimse beni zora sokamaz! Kimse!" dedim.
Yaptığım büyü ile VampirAvcı, sağımdaki duvara fırladı. Bu sırada bana kaçmak için zaman doğmuş oldu.
Hemen ayağa kalktım, boynuma bir iğne saplanınca yere kapaklandım. Zorbela o tarafa döndüm.
O Chris Argent'tı.Avcıların Lideri.
Yere yığılınca bayılmadım. Sadece hareketsizdim.
Daha demin duvara fırlattığım çocuk ayağa sinirle ve ışık hızıyla kalktı. Üstünü düzeltti ve kulağıma kadar eğildi.
Fısıldayarak. "O kadar da iyi bir cadı değilsin, Melez Prenses. Daha iyilerini de gördüm. Bu arada, senden hiç hoşlanmadım. Umarım sen geberirken, izleme şansım olur."dedi. Muzhipçe sırıttı.
Kısa çaplı anneme bir bakış attı. Sanırım duymasını istememişti. Derek duymuş ve gülümsemişti. Kardeşinim ben senin kıllı hayvan! Hayırsız işte!
Kahkaha attım. "Duygularımız karşılıklı. Ancak umarım seni öldüren ben olurum." Göz devirdi.
Listenin birinci sırasına onu yazdım.
"Hop hop sakin ol Stiles, ona zarar veremezsin! " dedi sonunda kardeş olduğumuzu hatırlayan hayırsız ağabeyciğim ,Derek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melez Prenses | STALİA
Fanfiction"Sen Malia Hale'sin. Sen Tüm zamanların en güçlü alfasının kızısın, Kral'ın kızısın. Benim kızımsın. Topla kendini! Sen ağlayamazsın, kaçamazsın, koruyamazsın, aşık olamazsın en önemlisi hiç korkamazsın! Ağlatırsın, kaçırtırsın, yaralarsın, nefret...
