The I'm Hungry Games (Nederlandse Parody op The Hunger Games)

Interview

Mika
Ik wordt klaar gemaakt voor het interview met Julius Caesar over hoe ik de spelen heb gewonnen. Dan komt Sjors aangelopen. 'Gefeliciteerd met het winnen!,' zegt hij. 'Bedankt!,' zeg ik. 'Kom je mee naar Julius Caesar?' Ik knik en loop mee. Ik moet naast het podium wachten totdat ik aangekondigd wordt. Eerst komt Julius Caesar het podium op en verteld hij wat over de spelen. Daarna is het mijn beurt om op het podium te komen. 'Dames en heren, hier is de winnaar van de 38e jaarlijkse I'm Hungry Games: MIKA WIT!,' roept Julius Caesar. Ik loop het podium op en kijk de zaal in. Iedereen is aan het klappen voor mij. Ik geef Julius Caesar een hand en ga op de stoel naast hem zitten. Als het weer een beetje rustig is in de zaal begint Julius Caesar te praten.
'Welkom Mika! Hoe vind je het dat je de I'm Hungry Games hebt gewonnen?'
'Ik ben natuurlijk heel blij dat ik heb gewonnen, niet alleen omdat ik nu eeuwige rijkdom heb, maar ook omdat ik niet dood ben.'
De zaal begint te lachen en Julius Caesar doet met het publiek mee. Dan gaat hij verder met vragen.
'Mika zou je ons een samenvatting kunnen geven over hoe jij de spelen hebt ervaren?'
'Maar natuurlijk Julius Caesar. Toen er werd afgeteld had ik al bedacht dat ik niet naar de hoorn zou rennen, maar gelijk de winter in. Ik had al verwacht dat er weinig mensen diep de winter in zouden rennen omdat het er nogal koud was. Ik overleefde door vuurtjes te maken en sneeuw om te smelten tot water. Ook kwam ik een rendier tegen die ik met een scherpe stok heb vermoord. Eigenlijk heb ik daar de hele spelen van geleefd. Uiteindelijk had ik door dat er niet veel mensen meer in leven waren dus besloot ik maar op zoek te gaan naar de anderen. Ik vond een open plek waar twee plasjes bloed lagen en ik zag een spoor van waar mensen gerend hadden. Ik volgde het spoor en ik zag in de verte mensen rennen. Ik rende er achter aan want ik wist dat er verderop een ravijn was omdat ik die bij de winter al tegen was gekomen. Toen ik er aan kwam was alleen Jennifer nog in leven. Ik liep om haar heen zodat ze met haar rug naar het ravijn zou staan en aangezien ik twee koppen groter ben dan zij, werd ze bang. Ik zorgde ervoor dat ze vanzelf in de ravijn zou vallen en dat gebeurde inderdaad ook.'
Julius Caesar is even stil.
'Wauw... Je hebt dus gewonnen door je te verstoppen en gebruik te maken van je lengte.'
'Daar komt het wel op neer...'
'Mag ik een hartelijk applaus voor Mika Wit!'
Weer is er een hard applaus en dan mag ik weer van het podium af.