I'm Her Personal Bodyguard (GxG) ON HOLD

CHAPTER 6

CHAPTER 6: Under The Same Roof

CHRISSY'S POV

"Argghhh!!!!" Nanggigigil kong inaayos ang mga damit ko na ilalagay sa maleta. I'm so pissed off! Naiinis ako kay Dad. First, He wants me to have a bodyguard. Yes! Bodyguard, a lady bodyguard to be exact. And the worst part is, He wants me to live with that stranger! Ugh!

I can't even imagine myself living with a stranger. Yes, galit ako sa Dad ko galit ako sa Parents ko. Masisisi niyo ba ako? Minsan ko na nga lang sila makasama sa isang taon, tapos ganto pa ginagawa nila sa'kin ngayon?

Hindi ko maiwasang mapaluha sa inis at galit na nararamdaman ko. I hate them!! Pinagpatuloy ko na lang mag-ayos ng mga gamit ng biglang may kumatok. Inayos ko ang sarili ko at pinunasan ang mga luhang nasa mukha ko bago ko pinapasok ang kung sino mang poncio pilato na iyon.

"Uhm, Lady Christine pinapasabi po ng Dad mo na si Mang Erming po ang maghahatid sa'yo papunta sa bago mo pong titirahan." Sabi ng isa sa Muchacha dito sa bahay.

"W-what? But where's Dad?" Bigla kong tanong.

"Umalis na po, Lady Christine. Pupunta na daw po siyang Singapore. Oo nga po pala, pinapasabi din po ni Sir na mamaya daw po ay tatawagan ka niya." Sabi niya at pinalayas ko na siya.

Nahiga ako sa kama ko at hindi ko namalayang tumutulo nanaman ang luha ko. Nadagdagan lang ang galit ko sa kaniya, sa kanila. But I know, I can't stay mad at them. They are my parents, and I do love them so much. But I have a doubt, if they do love me as much as I love them.

Dahil nawala ako sa mood kaya 'yung mga yaya ko na lang ang pinag-ayos ko ng mga gamit ko. Habang nag-aayos sila ay naligo muna ako.

Pagkalabas ko ng banyo ay wala na ang mga yaya ko at nakita ko ang tatlong malalaking maleta na nasa gilid ng kama ko. Why? Sobrang dami ko kayang damit duh! Hindi ko pa nga nailalagay lahat diyan e.

Nag-ayos na ako at pinababa na ang mga gamit ko para ilagay na sa kotse. Si Mang Erming daw ang maghahatid sa'kin sa Stranger na iyon. I felt disappointed, yes. I thought si Dad ang maghahatid sa'kin. I guess he doesn't care about me. Pabuntong hininga akong lumabas ng kwarto at dumiretso sa kusina.

"Anak..." Bungad sa'kin ni Manang Cecil. Siya na ang tinuring kong pangalawang ina dahil simula bata pa lamang siya na ang nag-aalaga sa'kin. Siya ang nakakaintindi sa'kin, siya ang pinagsasabihan ko ng mga sama ng loob ko sa magulang ko.

"Manang..." Niyakap ko siya "Mamimiss kita." Yes, I'm clingy as sh*t sa mga taong mahahalaga sa'kin. Lahat ng taong nakakakilala sa Pangalan ko thought, I'm a cold hearted btch. I can say that's a Yes. It depends kung sino ang kaharap o kausap ko.

"Alagaan mo sarili mo anak ha? Wag na wag kang magpapagutom bla bla bla bla..." Daming sinasabi ni Manang hahaha. I shut her up, at nagpaalam na sa kaniya.

Lumabas na ako ng bahay at nakita ko si Mang Erming. Pinagbuksan niya ako ng kotse at pumasok na ako.

"Okay na po ba lahat Lady Christine?" Mang Erming said to me. I replied with a nod at pinaandar niya na ang sasakyan.

Hindi ko maiwasang mapaisip kung ano ang mangyayari mamaya sa pagkikita naming ng lady bodyguard ko daw. It sounds like, lady bug. I laughed with that thought.

At sa pag-iisip ko ng mga bagay bagay, ay may naisip akong magandang plano. Be ready, Lady Bug. *Evil Laugh*

--