DELACOURT AKADEMİSİ(Öğrencilerin dikkatine, Akademi ölümcül olabilir!)

AŞKLA GELEN TEHLİKE

Bir an... Sadece küçük bir an müdirenin yüzünde birşey gördüğümü sandım. Heyecan? Telaş? Şaşkınlık? Fakat anlıktı. Şimdi yüzüne ciddiyet maskesini takmış, soğuk gözlerini bana doğru dikmişti. Ne yapmıştım ben? Tanrım. Artık kendimden o kadar da emin olmadığımı fark ettim. Saniyelik adrenalin patlamamın sonucunu en berbat haliyle alıyordum. Tamam. Şimdi zamanı geriye alacağım ve elimde kanıt olamadan hiçbir işe burnumu sokmayacağım.

"Anlayamadım Bayan Arsoy?" Müdirenin yüzünde hiçbir ifade yoktu. Biri boynumdan aşağı bir kova buzu boca ediyordu.

"Ben... Şey..."

Jilly'ye tekrar baktım. Hafif nemlendirici sürülmüş ince dudakları zevkle kıvrılmıştı. Lanet. Ona bu zevki yaşatmayacaktım.

" İki gün önce..." Yutkundum. " Bakın ben uyuyamadığım zamanlarda yürüyüşe çıkarım ve..."

Müdire bir kuşun pençesini andıran elini kaldırdı.

"Bir saniye." Ağlayan Aditi'ye baktı. "Lütfen biriniz arkadaşınızı hava alması için dışarı çıkarsın. "

Sura ayağa kalkarak Aditi'nin koluna girdi. "Tamam, geçecek Aditi, hepsi geçecek."

Müdirenin dikkati yeniden bana yoğunlaştığında konuşmaya başladım.

"Şey, iki gün önce yürüyüşe çıkmıştım. Jilly ve Tommy'yi bahçede konuşurlarken gördüm." Aslında konuşmuyorlardı. Ama detaya girmem gerekmiyordu.

"Neyi ima etmeye çalışıyorsun? Sence sevgilimi mi öldürdüm?" Jilly arkadan cırladı.

"Onu son gören sensin."

"Saçmalık."

"Hayır, saçmalık olan sizin ilişkinizdi. Tommy'yi sevmiyordun. Onu kullanıyordun."

Jilly bir kahkaha patlattı.

"Senin zeki biri olduğunu sanıyordum. Belki arkadaş bile olabilirdik. Görünüşe göre aptal varoşun tekiymişsin."

"Belkide haklısındır. Ama biz pek iyi sır tutamayız. Bodrum katında olanlar orada kalsın istiyorsan çeneni kapalı tutmalısın."

Jilly'nin neyi kasttetiğmi anlaması uzun sürmedi. Göz bebekleri küçüldü. Yanaklarından kanın çekildiği gözle görülebiliyordu. Jack'e baktı. Aynı ifade onun suratındada vardı. Fakat onlar hariç kimse şaşırmışa benzemiyordu. Muhtemelen beni deli sanıyorlardı.

Güldüm.

"Demek çeneni kapamaya karar verdin. Doğru seçim." Tekrar müdireye döndüm. Konuşmaya başlayacaktım ki müdire sözümü kesti.

"Sadece beraber bahçede gördünüz diye birini adam öldürmekle itham edemezsiniz Bayan Arsoy. Burası ciddi bir okul. Lütfen bir daha kesin kanıt olmadan çenenizi kapalı tutunuz."

Bu gerçekten ağır gelmişti. Böylesi bir tepkiyle karşılaşmayı beklemediğim için gözlerimin dolmasına engel olamadım.

Sadece "Pekala." diyebildim. Bay Mahon dersin bittiğini haber verene kadar ağlamamak için kendimi zor tuttum.

Dışarı çıktığımda hızlıca yürümeye başladım ta ki uzun ,manikürlü tırnakların etime saplandığını hissedene kadar. Arkama döndüm. Jilly karşımda dikiliyordu.

"Seni küçük kaltak. Bizi izledin. Jack ve beni. Seni lanet..."

"Afedersin neden burada kaltak ben oluyorum? Kardeşiyle bodrum köşelerinde sevişen sensin, ama kaltak benim?"

Tırnaklarını daha sert bir biçimde bastırdı. Dişlerimi sıktım. Derim soyulmuştu.

"Bundan birine bahsedersen eğer, senin sonun olurum anladın mı beni? Ne olduğunu anlamadan kendini Tommy'nin yanında bulursun. "