Minsan may mga taong kahit gusting-gusto mo mang makasama hindi pwede, dahil pinipili na lang nating umiwas.
Ano nga ba ang patutunguhan ng pag-iwas? may patutunguhan ba itong maganda?
aminin natin kahit gusting gusto nating makausap ang isang tao dahil sa kadhilanang miss na miss natin sila sa huli hindi natin magawa, dahil pinangungunahan tayo ng kaba, nawawalan tayo ng lakas ng loob.
Paano nga ba pag na inlove sayo ang best friend mo? pero ang pagtingin mo sa kanya ay hindi tulad ng sakanya.
anong gagawin mo?
minsan nag I stay parin tayo sa kanila, to the fact na patuloy parin silang umaasa na isang araw magbago ang pagtingin mo sa kanya. Pero paano kung ang puso mo ay sarado? may mahal ng iba? hiondi na kayang umibig?
mananatili ka parin ba, kung nakakasakit ka na?
Parang ang selfish namn ata na masya ka sa friendship nyo, pero may isang umaasa.
So in the end may mga taong pinipili na lang umiwas, kahit na mahirap.
Alam natin na makakasakit tayo pag ginawa natin ito, pero para rin nmn yun sa kanila.
for them to find their true happiness.
on that case, maaring makalimutan nila ang nararamdaman nila toward sayo.
Sino ba naming tao ang gusting Makita na nasasktan ang kaibigan nyaa? diba wala nmn. dahil kung true friends ka, you would do what are rights for them.
Isa sila sa nagbigay kasiyahan sa buhaay mo.
Paano ka nga ba magiging masaya kunng ang taong nagturo sayo kung paano maging masaya ang magiging malungkot dahil sayo?
Sa huli pipiliin parin ng ibang umiwas , hindi para sa kanila pero para sa mahal nila.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N
hello po, kung may nagbabasa man po nito, inuulit ko. hindi ko po ito ginagawa dahil sa gusto ko. ginagawa ko po ito dahil gusto kong makatulong sa iba na nakakarelate about this.
Pa comment namn po para sa mga suggestions. thank you.
