Sana kapandıkça dünyayla aramı açıyorum, sen üstüme geldikçe hayatı üstümden kovuyorum.
Olanların olmayacakların sonucu olduğunu adım biliyorum.
Susarsam ölüyorum.
Konuşmaya onca susamışken sustum ben, kelimeler müsait bir yerde bıraktı beni.
Cümlelerim aklı başında bana hasret kaldı.
Kalemim kendi gibi cümlelerin ucunu açık bıraktı.
İçerisi dakikalara sığan yıllarla doldu.
Herşeyden soğur insan duygusuzlaşır karşındaki onu anlamayınca.
Saat kaçta pes ettiğim belli olmaz ama hiçbi zaman kazanamadım bu savaşları
Geriye tek kârım, yazılarım kalır.
Duygularımı oraya gömerim,herkesden uzağa.
Sonra maskemi takarım, gülerim.
Bir sonraki soğuk geceye kadar.
Sırrım kabuk tutar, iyileşmeyi bilmeyen sırrım bi süre susar, kalbim,ruhum,gecelerim sıcacık olur.
Sığınağıma saklanırım, yorgan altında ki dünyama bi sonraki soğuğa kadar...
