Kördüğüm

Çıkma Teklifi !?!? {{Part 1}}

Ada'dan Son Hız Devam...

   Mesela sevmediğin bir yemeği düşün. Eve gıcık olduğun biri geliyor ve o yemeği çok sevdiğini söylüyor ve sadece senin tabağında o yemekten kalmış. Ahh tamda o anki his gibi sırf kız gıcık olsun diye yersin ya o yemeği ve o sana haz verir hah işte şu an hissettiğim duyguyu size ancak böyle açıklayabilirim.

   Şu an dudaklarımın üstünde ki yumuşak dudaklarının hareketinin, ciğerindeki son hava kırıntılarını harcadığı için yavaşça inen göğsünün, beni belimden tutan elinin dokunuşlarında ki nazikliğin verdiği haz...

   O bir kaç saniye benim uzun diyarlara gitmeme ve kendimi onun kollarına bırakmama yetmişti.
Benden ayrıldığında ikimizde nefes nefeseydik. Ek olarak benim utandığım için yanaklarım kızarmış telaştan da terlemiştim o ise hala Olimpos Dağından inmiş bir tanrı gibiydi. Yani her zaman olduğu gibi...

- Şimdi seni neden bu "kokuşmuş" yere soktuğumu anlarsın, dedi o erkeksi gülüşlerinden bir tane de bana bahşederek.

   Hala anlı anlıma değiyordu ve ben bu yüzden donmuş bir şekilde onu izliyordum. Sanki dilim işlevini kaybetmişti. Oha ya çocuğun üzerimde bıraktığı etki inanılmaz. Sanki ilk öpücüğümmüş gibi kasılıp kaldım.

- Eh şimdi soralım o zaman o klişe soruyu Ada benimle çıkar mısın?

Ne diyebilirdim ki. Aşık değildim Arala. Evet yani biraz yakışıklı olabilir. Okulun en yakışıklısıda olabilir... Ne saçmalıyorum ben ya!!! Zaten bana süre vermeyecek miydi bu?

- Aa...Şimdi...Ya-yani, diye birşeyler kekeleyebildim anca. Oda gülüp alınlarımızı birbirinden ayırdı. Bu sırada da kapı kilidinin açılma sesini duyduk.

- Şimdi ben gidiyorum, Hilali de çağırayım en yakın zamanda cevabını verirsin tamam mı?, dedi sevecen bir ses tonuyla. Onaylama amacında başımı salladım ve Aral dışarı çıkarken bende kendimi karşı duvarda ki benchin üstüne bıraktım.
Bir kaç dakika sonra Hilalde yüzünde bir sırıtışla yanıma oturdu.

- Eee anlat bide senden dinleyeyim, dedi. Olan biten her şeyi anlattıktan sonra bir 'OHAAA'! çekti.

- Bana seni öptüğünü anlatmadı ki dedi. Biraz daha olanları konuştuktan sonra okuldan çıktık. Eve nasıl geldiğimi hatırlamıyorum bile,anneme gözükmeden direk odama dalıp kapıyı kilitledim. Bugün o kadar çok şey yaşamıştım ki bunları sindirebilmek için biraz uykuya ihtiyacım vardı, uyanınca düşünürdüm ne cevap vereceğimi.

Anlatıcıdan: 

Ada ve Aralın Soyunma Odasında Olduğu Vakit - Hilal ve Yankı

Hilal içeride ne olduğunu iliklerine kadar merak ediyordu. Yankı ise tam tersi. Zaten içeride olacakları biliyordu. Ama Hilal başını ağrıtmaya başlamıştı.

- Ama hadi Yankı nasıl olsa biraz sonra öğreneceğim, dedi dudak büzerek. Yankıya söyletebilmek için her yolu deniyordu. Yankının da ona karşı zaafı vardı ehh oda bunu kullanıyordu. Yankı ise kendini kontrol etmeye ve kızın o büzülmüş duran pembenin en güzel tonu olan o dudaklara yapışmamak için kendi ile savaşıyordu . Ama hem hormonlarını hem de ağzını kontrol edemiyordu ki nerde...

- Aral Adaya çıkma teklif edecek tamam mı? Şimdi öyle bakmayı keser misin?!?

- Gerçekten mi? dedi sevinçle yeni dedikodu malzemesi çıkmıştı.

   Bu sırada Yankı zamanın geldiğini ve kapıyı açması gerektiğini söyleyerek yanımdan ayrıldı.  Geri dönüşte ise Aral da yanındaydı zaten ve o sırıtan sıfatıyla hiç beklemeden üst kata çıkmaya başladı. Yankı ise tabi ki Hilali unutmadı ve ona görüşürüz dercesine tebessüm ederek göz kırptı. Hilalde son kez Yankıya el sallayarak Ada'nın yanına girdi.

Ada'dan...
   

     Akşam erken yattığım için sabah ta erkenden kalktım başım az da olsa ağrıyordu,dün olanları düşündükçe daha çok ağrımaya başladı bugün ne cevap verecektim,ne yapıcaktım kafamda bir sürü soru vardı.Mutfaktan ses gelince annemin kalktığını anladım. Yataktan kalktım ve mutfağa doğru ilerledim annem yüzümün solgun olduğunu fark edince:

- Hasta mısın? diye sordu.

- Hasta değilim ama başım ağrıyo dedim .Annem gelip ateşime baktı sonrada

- Ateşin çıkmış beni dinlemezsen olacağı bu diye çıkıştı

-Tamam anne yine haklısın, dedim sıkıntıyla normalde onun "Ben sana söylemiştim"lerine güzelce cevaplar verir zeytinyağı gibi yine üste çıkardım ama bugün ona bile halim yoktu.

-Bugün okula gitmesem olur mu? diye sordum.

-Derslerinden geri kalacaksın

-Bir şey olmaz Sude'den alırım notları

-İyi öyle olsun bakalım, dedi oda kuşkuyla. Gerçi ben onunla iddalaşmadığım ( veya iddalaşamadığım) için bir sıkıntı olduğunu anlamıştı. Büyük ihtimalle kuşkusu derslerden geri kalıp kalamayacağım yönündeydi.Bende annemi daha çok zorlamadan "Ben yatıyorum!" annemin yanağından öptüm ve odama gidip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

    💜                           💜                           💜                                                                                                                                                                                                    

   Telefonumun çalmaya başlamasıyla uyanmam bir oldu. Telefonu elime aldım Sude arıyordu hemen açıp:

- Noldu Sude mümkünse çabuk konuş beni uykumdan uyandırdın, dedim hafif öfkeyle.

- Kızım sen nasıl kankasın insan dün olanları anlatmaz mı? Neler olmuş ve bunu en son ben öğreniyorum, dedi oda yeni şeyler öğrenmenin verdiği coşkuyla. 

-Sude bir nefes al daha ben atlatamadım olanları hem sen nasıl öğrendin?, ahah bu kankalar arkadaşlarının sevgilisi olunca nasılda seviniyorlar yarabbim, trake solumunu

- Boşver nerden öğrendiğimi sen ne cevap vericeksin önce onu söyle

-Bilmiyorum ne cevap vereceğimi

-Nasıl bilmiyorum çocuk seviyomuş işte seni tabiki evet diyeceksin

-Sude tamamda ben onu sevmiyorum onu napıcaz

-Ada bak  Aral'ın eski sevgilisiyle arasında ne olduğunu biliyosun belli ki atlatmayı başarmış şimdi onu böyle bırakamazsın en azından kabul et bir süre sonra ayrıl

-Oyun mu oynuyoruz Sude! O zaman daha çok üzülmez mi?

-Sen şimdi ona hayır dersen daha çok üzülür.

-Sude biraz kafamı toparlamam lazım sonra ararım ben seni diyerek telefonu kapattım,aklım daha da çok karışmıştı bir yandan haklıydı ama yinede belki de bencillik ediyorum dur diye düşündüm en iyisi Rüyayla konuşmaktı o anlardı beni sonuçta herşeyimizi paylaşırdık birbirimizle,kardeş gibi büyümüştük