The Nanny and the Manny 2

Hoofdstuk 1

~ 8 jaar later ~

Summer Evans

'And cut!'

Een luide zoemer gaat af ter versterking van mijn laatste woorden. Glimlachend kijk ik naar Angela die zoals gewoonlijk het nieuws weer fantastisch presenteerde. Vanaf het moment dat zij met haar betoverende lach bij ons kwam solliciteren wist ik dat zij het zou zijn. 'Je hebt het weer eens geweldig gedaan.' Zeg ik met een kleine knipoog voordat de horde mensen weer naar haar toe vliegt om haar make up en haar te doen. Ik draai mij om naar de cameraman en geef hem een klein klopje op zijn schouder als complimentje. Zonder te wachten op zijn reactie werp ik een korte blik in de technische kamer waar iedereen nog rustig aan het na bespreken is. 

Ik wil mijn gewoonlijk rondje gaan doen met nog meer complimentjes als ik opeens abrupt word onderbroken door een oorverdovend geluid. 'Summer!' Zonder mij te hoeven omdraaien weet ik al dat er een enthousiaste Jessica achter mij staat. En ja hoor binnen twee seconden voel ik Jessica mij in een knuffel trekken. Lachend omhels ik haar. 'Hoe was je show.'

'Mwah niet heel bijzonder.' Antwoord ik droog. Het is pas in dat moment dat ik Liam opmerk die achter haar staat. 'Hey schat.' Zegt hij vrolijk voordat ik een zacht kusje op zijn lippen plaats. 'Wij hebben lunch.' Hij zwaait de KFC-tas voor mijn neus en ik voel de honger in mijn maag toenemen. Dankbaar neem ik de zak aan. 'Precies wat ik nodig had, thanks guys.'

'Oh Summer, loop je even mee wat koffie halen?'

Vragend kijk ik naar Jessica. 'Kan je dat niet alleen?' Ze vernauwt haar ogen tot spleetjes als reactie op mijn vraag. 'Nee, want jij weet altijd de goede knoppen in te drukken.'

'Er ligt een handleiding naast het apparaat.' Ik snap haar eventjes niet op dit moment. Jessica rolt met haar ogen en zucht voordat ze mijn arm beetpakt en meesleurt. 'Nou ik heb je hulp echt nodig.' Aangekomen in de koffiekamer laat ze mij eindelijk los. 'Wat is er aan de hand Jess?' Vraag ik lachend. 'Ik heb het gehaald!'

'Wat?!' Jessica begint vrolijk in haar handen te klappen en een glimlach kruipt op mijn gezicht. 'Ik heb de freaking hoofdrol.' Schreeuwt ze luid. Lachend trek ik mijn beste vriendin in een knuffel. Ik wist wel dat ze het zou halen. Gewoon een hoofdrol in een film. 'Jij gaat beroemd worden.' Zeg ik op een zangerige toon.

'Mevrouw Evans.'

Ik word abrupt onderbroken door de plotselinge stem die door mijn oortje galmt. Met een simpel gebaar geef ik aan aan Jessica dat ik heel even moet antwoorden. Ik houd mijn oortje ingedrukt om terug te praten. 'Brian, wat is er?' Ik bedoel volgens mij heb ik toch echt pauze nu, dus ik weet niet waarom ik alsnog word lastiggevallen. 'Wij hebben net weer binnen gekregen dat Tyler Mc Call het winnende doelpunt van dit seizoen heeft gescoord. Laten we dit door gaan naar het sportnieuws of nemen wij het over?' Ik slik zodra de naam Tyler Mc Call wordt uitgesproken. Onbewust voel ik mijn hand rusten op het zilveren hangertje van mijn ketting. 

Ik voel Jessica haar blik op mij branden maar kies ervoor om het te negeren. 'Sportnieuws.' Zeg ik kortaf voordat ik de verbinding met Brian verbreek. 'Ging dat over een Tyler.' Ik zucht diep en kijk Jessica aan. 'Ik snap niet waarom hij steeds in het nieuws moet komen. Het is nu toch wel duidelijk dat hij een topvoetballer is?' Ik had niet eens door dat ik wild met mijn armen was gaan zwaaien totdat ik ze in frustratie naast mijn lichaam laat vallen.

'Waarom draag je dan nog zijn ketting?' Ik rol met mijn ogen en negeer haar bewust. Grotendeels omdat ik zelf het antwoord daarop niet eens weet. 'Daar gaat het niet om. Ik heb Liam waarmee ik een toekomst op ga bouwen.' Een luide snak voor adem verlaat Jessica haar mond. 'Ben je zwanger?!' Piept ze luid. 'Nee.' Ik schud lachend mijn hoofd om mijn domme vriendin. Een kind is het laatste waar ik op dit moment aan denk. 'Je weet maar nooit. Ik bedoel jij en Liam zijn best wel end game als je het mij vraagt.' Ik mompel een goedkeurend geluid wetend dat Jessica op dit moment mijn hele toekomst aan het uitplannen is in haar gedachtes.