Benim Mafyam

Bücür :p

Bir paçavra gibi dışarı attılar beni. Gecenin 1'inde yağan yağmura aldırmadan hemde. Biliyorum çok

acımasızca ama benim ailemde kalp yoktu ki. Sevmekten usanmadığım ama beni hiçbir zaman

sevmeyen ailemde.

"Senin gibi birisi bizim kızımız olamaz !!!"

Beynimde yankılanıp tüm duyularımı etkisiz hale getimekle meşkulken babam kapıyı suratıma çarptı.

Sırtımı dönüp kapıya yasladım ağlıyarak. Ben hiç birşey yapmadan iftira kurbanı olup atılmıştım

evimden. Konuşmaya çalışsaam da dinlemediler beni. Benim hiçbir suçum yoktu oysa ki.

Yerimden doğrulup yürümeye başladım. Evimizden, pardon eski evimden uzaklaşıp parka girdim. Hani

kaydıraklar var ya. Hah işte onlardan birinin altına oturdum. Biraz önce hızlı yağan yağmurun şiddeti

azaldı şimdi. Beni atmadan hemen önce eve yeni geldiğim için montum üzerimdeydi. İyice büzülüp

ısınmaya çalıştım.

Size kendimi tanıtmadım değil mi? Ah evet. Ben Açelya Gürsoy. Aileme okul masraflarımla yük

olmıyim diye bir klüpte şarkıcı söylüyordum. Günde 100 tl çok işime yarıyordu. Ben okulda birinin

1.olma hayalini suya indirince o kızda aileme fotomontajlı fotoğrafları vermiş. Klüpten ayrılıp evime

geldiğimde yüzüme çarptılar . Dinlemediler 1 kere beni.

Düşündükçe başımı ağrıdı. Ne yapıyim? Buldum arkadaşıma gideyim. Elçin'in evine koştum. Kapıyı

açtığında şok geçirdi beni öyle görünce. Hemen beni içeri sürükledi. Banyoya sokup koşturarak kıyafet

getirdi.

"Sen banyo yap ve giyin. Bana olanları anlatırsın."

"Teşekkür ederim Elçin."

Gülümseyip banyodan çıktı. Kıyafetlerimi çıkarı duşakabine girdim. Güzel bir duş alıp verdiklerini

giydim. Saçım için verdiği havluyu saçıma sarıp dışarı çıktım. Elçin odasını gösterdi 'sen geç ben

geliyorum' diyip bir yere gitti. Odasına gidip koltuğa oturdum. Kolumun hareket ederken sızlamasıyla

kazağı sıyırdım. Babamın beni dışarı atarken sıktığı kolum morarmıştı işte. Bir süre sonra Elçin gelip

yatağına oturdu.

"Ne yaşadığını anlatmak ister misin?

"Ben hani birinci olmuştum ya" başıyla onaylayınca devam ettim "O kız bana sinirinden fotomontajlı

fotoğraflar vermiş aileme. Zaten beni başlarından atmak istiyorlardı. O fotoları görünce beni evden

attılar."

Gözümden akan bir damla yaş çeneme doğru süzülürken bana sarıldı. Tabi kolumu acıtınca gözlerimi

kapattım. Fark etmiş olmalı ki koluma baktı. Yüzünü endişeyle buruşturup yerinden kalktı. Dolabını

karıştırıp bulduğu kremi moraran yere sürdü.

"Ben hep senin yanında olucam. Sen burda benimle kalırsın. Okulumuz bitince beraber hayalimizi

gerçekleştiririz. Tamam mı Açelya? "

"Sen olmasan ben ne yapardım ya?"

"Hıım. Bir düşüneyim...." işaret parmağını çenesine yerleştirip "kafayı yerdin ve mutsuz olurdun. Tabi