♡LOVE IS IMPOSSIBLE♡

♡Çözülen Sorun♡

Hayatımızın çoğu hep bir karmaşa içinde geçer her gün farklı şeyler yaşarız. Bu olaylar sayesinde değişiriz duygularımız, kararlarımız... tabi bizimle birlikte çevremizdeki insanlarda değişir aslında çok iyi tanıyoruz zannettiğimiz insanların değişime şahit oluruz ama en önemlisi de sevdiğimiz adam değiştiğinde yerle bir oluruz. Asıl olmaması gereken şeyde tam olarak bu daha derinden daha yoğun bir şekilde sevdiğimiz kişinin değişmemesi hep aynı kalması.

Şuan evdeyiz ve ben yatakta yatıyordum. Nemi oldu sonunda hastaneden çıkabildim. Üstümde aşırı derecede yorgunluk ve halsizlik vardı. Olanları her anına kadar hatırlamıştım. Onları zayn'i ve caroline sınıfta... olanları tekrar hatırlamak bile sinirlerimi alt üst ediyordu. Yol boyunca arabada hiç konuşmamıştım o konuşup durmuştu ve benle yakınlaşmaya çalışıyordu ama ben hep soğuk davranmıştım. Kalbimin ve ruhumun acısı hala dinmemişti.

Hadi ama tam 1 saattir burada sıkıntıdan patladım. Ever gururdan zayn'e ihtiyacım olmadığını ve beni yalnız bırakmasını istemiş ve uyuyacağımı söylemiştim. Ama tabi ki uyuyamadım ve karnım oldukça acıkmıştı. Yemek yemek için aşağıya da inemeyeceğim için mecburen gururu falan bir kenara itip zayn'i çağırmaya karar verdim. "Zaaayn" diye seslice bağırdım beni duyabilmesi için. Saniyeler içinde zayn kapıyı açarak nefes nefese yanıma geldi. Korkuyla bana bakarak "ne, n-ne oldu bella iyi misin bacağına ağrı mı girdi, bir yerin mi acıyor" diye sözcükleri ardı ardına tek nefeste sıraladı. "hayır zayn hiçbir şeyim yok sadece çok acıktım beni aşağıya indirebilir misin diyecektim" dedim onun aksine sakince. Zayn derin bir nefes aldı ve kendini koltuğa attı. Yüzünde ki rahatlamayla "tanrım bella öyle bir bağırdın ki aklım çıktı sana bir şey oldu sandım" dedi. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım fakat daha fazla dayanamayıp kahkahayı patlattım. Zayn nefesini düzenleyip kafasını kaldırdı ve "ne, niye gülüyorsun sen?" dedi merakla. Gülmeyi keserek "bu kadar korkmana gülüyorum sadece seslenmiştim yani sen fazla abarttın.Baksana halime en fazla ne olabilir ki bacağım alçıda" dedim. Bir anda yüzü ciddi bir tavır aldı ve yavaşça gelip yanıma oturdu. Eğilip beni kolları arasına alarak sıkıca sarıldı. Ben ne yaptığını anlamamış bir şekilde şaşkınca bekliyordum. Kokusu ciğerlerime dolarken istemsizce gözlerimi kapattım ve hafifçe gülümsedim. Onu gerçek anlamda deli gibi özlemiştim. Zayn benden ayrılıp alnını alnıma yasladı ve gözlerimin içine bakarak yutkundu. "hayır bella hiçbir şeyi abartmıyorum o an seni yerde hareketsiz bir şekilde gördüğümde neler hissettim bir fikrin var mı, sana bir şey olma fikri bile beni nefessiz bırakmaya yetiyordu" diyerek seslice yutkundu ve devam etti "ben senin saçının tek teline dahi dokunmaya kıyamazken orada sana gözlerimin önünde bir sürü çeşitli kabloları vücuduna takılıyorlardı" dedi ve bir damla göz yaşı elime süzüldü. Söyledikleriyle içimde bir kaos çıkmıştı, kalbim benden bağımsız bir şekilde atıyordu. "yani anlayacağın seni kaybetme korkusunu bir kere yaşadım ve bunu bir daha yaşamaya hiç niyetim yok" dedi. Kirpikleri ıslanmıştı. Yüzlerimizin arasında sadece bir kaç santim vardı. Sıcacık nefesi dudaklarıma vuruyordu. Anın büyüsüne kapılıp gitmemek için hemen ondan ayrılarak " zayn bak ben bilmiyorum tamam mı kafam hala çok karışık o gün..." dedim ama devamını getiremedim. Ne söyleyeceğimi bilmiyordum ki. Zayn elini hafifçe çeneme koydu ve ona bakmam için yukarı kaldırdı. "güzelim bak o gün sen her şeyi yanlış anladın" dedi. Alaycı bir nida döküldü dudaklarımdan aniden içime öfkem geri geldi ve sinirle ittim elini yüzümden " neyi yanlış anladım zayn hı söyle neyi sen orda kızı öptün mü öpmedin mi?" diye bağırdım. Sinirle saçlarımı çekiştirdim. "bak bella evet sen öyle görmüş olabilirsin ama her şey göründüğü gibi değildir ben onu öpmedim o beni öptü anladın mı!" dedi sesini yükselterek. Oda artık sinirlenmişti biraz ürktüm ama belli etmemeye çalışarak " öptüğünde neden hemen itmedin o zaman zayn?" diye bağırdım tekrar. Şuan yerimde gerçekten çok zor duruyorum gerçekten. Zayn bana dönerek "ben.. bilmiyorum o an beni öpmesini hiç beklemiyordum o yüzden şaşırdım tam o sıra sen geldin bella" dedi sakince. "hah demek öyle, peki o gün neden hızla masadan kalkıp onun yanına gittin " dedim tırnaklarımı avuç içlerime geçirerek. Acıdan dolayı yüzümü buruşturdum. Zayn o sırada dikkatlice bana bakıyordu hızlıca yanıma gelip " neren, neren acıyor?" dedi. Hiçbir şey söylemeden duvara baktım hala sinirden titriyordum. Sonra ellerimi gördü ve kaşlarını çatarak ellerimi hemen açtı. Avuçlarıma baktı ve ardından çok hafif öpücük bıraktı iz olan yerlere. "canını yakmandan nefret ediyorum" dedi gözlerime bakarak. "yapma malik benim canımı sen daha çok yakıyorsun" dedim alayla. "bak eğer anlatmama izin verirsen neyin ne olduğunu bileceksin" dedi boğuk bir sesle. Derin bir nefes alarak yüzüne baktım" seni dinliyorum" dedim. Yaklaşık yarım saattir her şeyi anlattı dediklerinden sonra biraz sakinleşmiştim ve bir yanım ona inanmamı söylüyordu. Zayn umutlu gözlerle bana bakıyordu. Tanrım niye inanmalıydım. "zayn bak ben.. ben bilmiyorum" dedim umutsuzca. Ama o tekrar ağlarsa dayanamazdım ki sımsıkı sarılıp doyasıya öperdim onu. Zayn sinirle ayağa ve hızla elini duvara geçirdi. Tanrım sargılı olan elini vurmuştu. "Zaayn" diye bağırdım korkuyla. Lütfen eline bir şey olmasın nolur! "yeter bella yeter neden bir türlü bana inanmak istemiyorsun" dedi bağırark. "z-zayn elin" dedim telaşla. Zayn güldü hatta deliler gibi odanın içinde kahkaha atıyordu. Ah bu sesi ne kadarda çok özlemişim. Hemen kendime gelip anlamsızca ona baktım. "elim öylemi elim. Çok mu umurunda canımın yanması bella, söylesene çok mu umurunda?" diye bağırdı tekrar. Gözyaşlarım akmak için birikmişlerdi çoktan "zayn ne saçmalıyorsun sen tabi ki umurumda " dedim yatakta biraz daha dikleşmeye çalışarak. Zayn yavaşça yanıma geldi ve oturdu. Sağlam olan eliyle elimi avucuna aldı ve kalbinin üzerine koydu. Gözlerime odaklanarak" o zaman burayı da umursa bella, çünkü buram daha fazla acıyor" dedi sesi titreyerek. Daha fazla dayanamadım ve gözlerimi yumarak yaşların akmasına izin verdim. Eliyle gözyaşlarımı sildi ve ardından öptü "anlasana bella sana bu kadar yakın olupta uzak olmak beni öldürüyor" yutkundu ve iki elimi de alıp kalbine götürdü. "şu siktiğimin kalbi sadece senin için atıyor be güzelim" diye mırıldandı sıcak nefesiyle yüzüme doğru. Gözlerinden bir damla yaş aktı kahretsin. "sen benim nefesimsin bella" dedi zorla yutkunarak. Daha fazla dayanamayarak " sende benim nefesimsin zayn" dedim sakince o an derince bir nefes aldı ve beni sıkıca sardı kollarıyla. Bu hissi ne kadar da çok özlemişim bende elimi beline doladım ve başımı göğsüne yasladım. Kalbi hızlıca çarpıyordu. Burnunu saçlarımda gezdirerek derince nefes aldı ve öpücük kondurdu. Huzurla gülümsedim ve ona daha sıkı sarıldım. Kendime bir not: bundan sonra her gördüğüme ve her duyduğuma hemen inanmayacağım.