İmkansız

5. Bölüm

"Kendimi iyi hissediyorum maviş." iyilesmistim ve sonunda evime gelebilmistim.

"Olsun yat dinlen buradan kalkmak yok bisey istersen bana soyle. "

"Tamam mavişim söylerim. " babamın benden ne istediği hakkında fikrim yoktu. Ne benim yüzümden di ki ? Ben birşey yapmamıştım. İşin garip tarafı babam benim izmire gittiğimi nereden biliyordu. Bunları düşünürken hafiften uykum geldi. Yorganı üzerime çekip uyudum.

"Artık iyiyim maviş okula gidebilirim."

"Tamam canım sen hazırlan birlikte gidelim." sarp beni yanlız bırakmıyordu her konuda yanımdaydı. İzmire de gidemiyorduk, babam bizi rahat bırakmayacaktı. Kapıda ayakkabılarımı giydim ben eğilemediğim için bacıklarımı sarp bağladı. Bacıklarımı bağlarken o kadar tatlıydı ki hemen o anın fotoğrafını çektim. Arabaya bindik, ben öne oturup kemerimi bağladım, kemer sıktığı için rahatsız oluyordum. Sarpta bizim okula kayıt olmuştu ve aynı sınıftaydık. Okula geldiğimizde kemeri cikartip kurtulduğum için rahatlamıştım. Arabadan indiğim gibi okulun kapısının önünde serkayı gördüm.

"Gel yanına gidelim." dedi sarp. Tabi serkayın beni sevdiğini bilmiyordu. Sanırım serkay bu konuyu kapatmıştı bende sarpa birşey söylemek istememistim.

"Günaydın." dedi serkay. Yorgun gözüküyordu.

"Günaydın yorgun gözüküyorsun."

"Gece pek uyuyamadım ondandır." dedi ve yanımızdan uzaklaştı. Bu çocuğa ne olmuştu boyle. Sarpla birlikte okula girip sınıfa çıktık. Dersin baslamasına 5 dakika vardı. Serkay en arka sırada yorgun ve üzgün gözlerle bana bakıyordu. Arkamı dönüp serkaya ;

"İyi misin sen ? " diye sordum. Hic birşey söylemedi ve sınıftan çıkıp gitti.

"Serkaya ne oldu? " dedi sarp oda merak etmisti.

"Bilmiyorum onu ilk defa böyle görüyorum." hoca sınıfa girdi ve ders başladı.

Teneffüs zili çaldığında en üst kattaki tuvalete gitmek için sıramdan kalkarken başım dönmüştü ve bizim sınıftan merve arkadaşım yanıma gelip iyi olup olmadıgımi sordu. O sırada sarp kafasını sıradan kaldırıp bana baktı.

"İyi misin canım ? "

"İyiym maviş bir lavaboya gidip gelicem."

"Tamam dikkat et." kafamı onaylı bir şekilde sallayıp sınıftan çıktım. Merdivenleri yavaş yavaş çıkarken serkay yukardan iniyordu. Durup ona baktım ama o ben yüzüme bile bakmamıstı. Lavaboya girdiğinde aynada 'üzgünüm vurulmana ben sebep oldum ' yazıyordu ve bu serkayın yazısına benziyordu. Serkayın bu davranışları falan bu olaylarla ne ilgisi olabilirdi ki ? Hemen sınıfa inip serkayın yanına gittim.

"Defne lütfen şimdi konuşmayalım okul çıkışı konuşalım olur mu ? " arkamı dönüp sarpın yanına gittim. Ne olduğunu sordu, bende anlattım. Sarp kızgın bir şekilde donup serkaya baktı.

Ders bitti ve serkayın yanına gidip konuşmamız gerektiğini söyledim.

"Defne babana ben haber verdim. Çünkü seni seviyorum ve sarpla oraya gidip beni burada bırakmanı istemedim. " dediğinde sarp sinirlenmiş bir şekilde serkaya yaklaşıp elini sıraya vurup;

"Sen sebep oldun! Benim minik kelebeğim senin yüzünden mi ölümden döndü yani? "

"Böyle olacağını bilemedim."

"Bilmeliydin!! Bana bak bu kız benim anladın mı ? Benden başka kimse sevemez onu ! Bunu kafana sok ve ondan uzak dur! " sarp kolumdan tutup beni sınıftan çıkardı. Serkayın böyle birşey yaptığına inanamıyordum. Sırf kıskandığı için mi yapmıştı tüm bunları? Sarpla birlikte arabaya binip eve gidiyorduk. Kızgındı yol boyunca hiç konuşmamıştı. Eve geldiğimizde arabadan inerken telefonum çaldı. Çantamdan telefonu çıkartıp kimin aradığına baktım.

"Defne kim o ?

"Bilmiyorum bir numara" telefonu açıp kulağıma koydum.

"Alo? "

"Ben babanın arkadaşı kızım başın sağolsun babamı kaybettik" dediğinde olduğum yere yığılmıştım. Bana kötülük yapsada o benim babamdı ve şuan onu da kaybetmiştim ve artık sarptan başka kimsem yoktu.