Keremle arkadaşlığımız mükemmel gidiyordu. Sahaya gittik kolunu omzuma attı sen oynamayı bilmiyorsan onlar oynasın. Dururuz dedi. Mükemmel hissediyordum. Telefonunu bana verdi açıpta sende dursun, ben su falan alıp geliyorum dedi. Ana ekran fotoğrafında bir kızın resimi, mesajlarına girdim
Arkadaşca son kez buluşalım, seni çok seviyorum kızım
Kerem ben seni sevmiyorum yeterr
Zor bulursun bidaha seni seveni, 2 yıldır yüz vermedin bana çok ararsın
Sen öyle san ya yeter bela mısın seni mi arıycam
Kerem çok üzülüyordu yanıma geldi bende aa sevdiğinmi dedim. Evet dedi napcam bu kızla ben dedi. Yüzü asıldı. Kalbime bişey saplandı. Üzülme, bulursun daha iyisini, seni seveni dedim. Sarıldım. Bulamam. Yok öyle biri, çirkin, gerizekalı adamın tekiyim dedi. Ben eve gidiyorum bunları konuşuruz dedim. Bırakmak istedi eve ama ben koşarak gittim. Eve gitmedim. Önceden oturduğumuz banka gittim ve bağıra bağıra ağladım. Seni sevebilcek kişi. Tam yanındayım. İçimden geçirdim. Beni hiç o kız gibi sevmeyecek.
