Sappige Fanfic

Hoofdstuk 2

« POV Gio »

Ik loop door het park samen met Ties en Alex. Alex heeft een basketbal bij zich en Ties en ik hebben eten en drinken bij ons. We willen naar de open plek met de basket, die een paar meter achter de vijver ligt, lopen. Maar als we langs de vijver lopen stoot Ties mij aan. "Kijk eens daar bij de vijver, die zien er niet verkeerd uit hè!" Alex komt ook aangelopen. "Laat dat basketballen maar zitten, laten we naar die meisjes gaan", zegt Alex met een brede glimlach. "Prima, let's go dan", zeg ik lachend.

Als we naar de meisjes toe lopen beginnen zij meteen te fluisteren en te giechelen. Ik haal mijn hand door mijn haar en begroet de meisjes. "Dit ziet er wel gezellig uit, mogen wij er misschien bij komen zitten?" grap ik. De meisjes lachen verlegen en dan antwoordt het meisje met de blonde haren: "Uhm, ja natuurlijk!"

We gaan zitten en ze giechelen weer. "Laten we ons even voorstellen, ik ben Gio, dit is Ties, en dat is Alex!"

Volgens mij vinden de meisjes ons ook wel interessant, want ze kijken verlegen giechelend weg. Maar dan begint het meisje met bruin haar te praten: "Nou, uhm, ik ben Sezin, dit is Benthe, en die daar is Cailin."

"Wauw, die daar, wat aardig van je Sez!" zegt het meisje met de donkerblonde haren. Dat zal Cailin dan wel zijn, en het meisje met de lichtblonde haren zal dan Benthe zijn.

« POV Ties »

"...en die daar is Cailin." zegt Sezin. Ik moet er om lachen. Ik zie 'die daar' wel zitten. Die prachtige haren en haar mooie ogen.. Wacht, wat..? Ik ken haar nog niet eens 15 minuten..

"Hallooo? Ties?" Ik schrik wakker uit mijn gedachten als Gio me roept. "Waar was je nou weer over aan het dromen? Laat maar, ik hoef het niet te weten, pak nou maar gewoon het eten uit je tas", zegt Gio. "Oh uhm sorry," zeg ik verlegen. Ik pak de zak Doritos uit mijn tas en leg ze bij het andere eten.

"Hebben jullie misschien zin om te basketballen?", vraagt Alex. "Daar kwamen we namelijk voor naar het park." Ik wacht af wat de meisjes, of ja, Cailin antwoordt. "Ja! Ik heb daar wel zin in", roept Sezin enthousiast. "Ik ook wel", antwoordt Gio. Volgens mij vindt hij Sezin wel leuk..

Uiteindelijk blijven alleen Cailin en ik achter. Ik ga naast haar zitten en sla mijn arm om haar heen. Ze bloost en glimlacht verlegen. Zo kijken we naar de anderen. Dan vraagt ze: "Hey, zit jij niet bij ons op school?" ik kijk haar aan in haar lichtblauwe ogen en zeg: "Wij zitten alle drie op het Columbus College, zitten jullie daar ook?" "Omg, ja daar zitten wij ook op! We zitten in een havo/vwo klas, HV3A om precies te zijn. En jullie?" Wow het is echt toevallig dat we op dezelfde school zitten. "Wij zitten ook in een havo/vwo klas, maar wij zitten in HV4B." "Wow dit is echt toevallig! Maar hoe komt het dat we jullie nog nooit hebben gezien?" vraagt ze. "Ik heb echt geen idee", zeg ik lachend, "maar ik wil jullie wel vaker zien hoor"

Omg Ties, dat klonk zo dom. Nu heb je het verpest. Of toch niet.. Cailin begint te lachen en stemt met me in: "Ja dat vind ik ook!"

We praten nog over school enzo, en ondertussen eten we samen een stukje kwarktaart. "Hmm.. Deze heb je echt heerlijk gemaakt Cailin!" Ze bloost en bedankt me zacht.

« POV Benthe »

Ik loop samen met Sezin en Gio en Alex, die we wederom zonet pas hebben ontmoet, naar de open plek om te gaan basketballen. We laten Ties en Cailin alleen achter, maar volgens mij vinden zij dat niet erg..

Als we aankomen bij het soort-van-basketbalveldje stelt Alex voor om teams van 2 te maken: "Laten we in teams van 2 spelen, en dan laten we Benthe en Sezin kiezen!" "Dat vind ik een prima idee", antwoordt Gio hierop. Ik ben het er ook wel mee eens. "Sezin, jij mag eerst kiezen" zeg ik, terwijl ik hoop dat zij voor Gio gaat. Ik wil namelijk erg graag bij Alex. "Ik kies... Gio!" zegt Sezin dan. Yes! Ik kom bij Alex! "Nou dan kom ik maar bij jou he.." zegt Alex op een gefakete teleurgestelde manier. Ik moet lachen en we lopen allemaal naar onze eigen kant. Alex heeft de bal in het midden gelegd en telt af van 5 naar 0. Bij 0 moeten we zo snel mogelijk de bal proberen te pakken.

Gio is als eerste bij de bal en het spel begint. Wow, Gio en Sezin kunnen echt goed basketballen! Ik wist helemaal niet dat Sezin er zo goed in was. Alex en ik proberen de bal af te pakken maar ze spelen steeds net over ons heen.

Het staat nu al 16-38 voor Sezin en Gio en we hebben afgesproken dat we tot de 40 zouden gaan. "We zijn echt hard aan het verliezen Alex!" roep ik lachend. "Ach, dat geeft toch niets Benth? We hebben toch plezier?" roept Alex knipoogend terug. Omg noemde hij me nou net Benth? Ik voel dat ik begin te blozen en ik mis helemaal hoe Sezin de winnende punten maakt.

"YESSS WE HEBBEN GEWONNEN GIO!" roept Sezin, misschien iets té blij. We moeten allemaal lachen om haar enthousiasme en besluiten terug te lopen naar de picknick.

Wat we daar dan aantreffen...