Tecavüz

3.Bölüm

Multimedya:Demir 

Şimdi diyeceksiniz bu ponçik nasıl diğer ponçiğe tecavüz eder. Evet sanırım saçma oldu. Neyse hadi iyi okumalar...

Bir 5 dakika düşüncelerimle boğuştuktan sonra arabadan çıkmıştım. Başımdan gelen sıvı, kanadığına işaretti. Direksiyona fena vurmuştum başımı. Zonkluyordu, moraracağı kesindi. Araba çalışmazdı. Ormana doğru yürürken cebimden sigara çıkardım. Hızlı adımlarla yürümeye devam ederken sigarayı çakmakla yakıp dudaklarımın arasına yerleştirdim. Yürümeye devam ederek hala düşünüyordum. Ben nasıl kaza yapmıştım ya?

Bide ilk kaza yapmam dedikten sonra kaza yapmıştım. Eheheh. Benimkide bi mallık işte...

**Demir'den**

Defne'nin ardından hemen bende çıkmıştım. O arabasına binip gazı köklerken bende arabama atlamıştım. Hemen arabayı çalıştırıp gazı kökledim. Çok geçmeden Defne'nin arabasını görünce biraz arkasından takip etmeye başladım.

Birden bire direksiyonu sağa kırınca, kaza yaptı. Ben bile daha olayı idrak edemeden, o arabadan inip yürümeye başlamıştı. Hemen bende arabamdan inip, kapıları kilitledim. Sessiz adımlarla arkasından giderken, o bir eve girmişti. Hah! Beni niye burda bıraktı ki?

Gerizekalı kız senin onu takip ettiğini bilmiyo ki hem bilse bile ben olsam almazdım eve. Unutma! Tecavüz ettin ona.

İç sesimi fazla takmamaya çalışsamda, gerçeklerdi bunlar. Kızın hayatını karartmıştım. Allah beni kahretsin!

   Bir tarafım 'olan oldu özür dilersin geçer, affeder' derken diğer yanım ise 'sen o kızın masumluğunu çaldın. Hala nasıl seni affedebileceğini düşünürsün?' Diye bas bas bağırıyordu.

Düşüncelerimi kafamın bir tarafına toplayıp, eve doğru ilerlemeye başladım. Eve geldiğimde sert bir şekilde kapıya yumruk attım. Eş zamanlı içeriden çığlık sesi gelince endişelenip kapıyı açmasını bekledim...

**Defne'den**

Eve geldiğimde, ilk alnımın kanadığı yerine pansuman yapıp oksijenli bez koymuştum. Ve  hemen laptoptan 'The Walking Dead' dizisini izlemeye başladım. Tam bir sinsice adamın arkasından yaklaşan zombi görmüştüm ve eş zamanlı kapının hunharca yumruklanmasıyla korkuyla çığlık atmıştım. Kalbim küt küt atarken, içimden bir ses 'acaba zombi olabilir mi? Ya seni buraya girerken gördüyse' diyordu. Biliyorum. İmkansız ama ben izlediği filmlerin gerçek olucağına inanan türden bir insandım, o yüzden bana herşey ihtimalli idi. Yavaşça oturduğum yerden kalkıp çaktırmadan camdan baktım.

Da ra ra ram.  (İhtimalleri suya düşen müzik şeysi dhjdjw)

Karşımda o pisliği görünce ister istemez aklımdan bir düşünce geçmişti.

'Keşke zombi olsaydı en azından zombiler senden daha iyi'

Düşüncelerimi mırıldanarakda söylemiştim.

Gerizekalı mahlûkat!

Düşüncelerimin sonu gelmeyeceğini anladığımda, kapıyı yavaşça açtım. Sanki onun olduğunu bilmiyormuş gibi, gözlerşmş devirip kapıyı kapatmaya çalıştım.

Sonuç?

Sonuç=başarısız.

Gerizekalı mahlûkat kapıya ayağını dayamıştı.