bu karanlıktan
bu vaktinden önce kararan gökten
şikayetçiyim
kararmışlıklar ve yüzü vurulmuş olanlardan
anlamıyorsun
kararmış işte gök
daha ne olsun
çıkmıyacağım dışarıneden atıcakmışım bu kararmışlığın altına kendimi
ancak pencereden sarkarım ama
sana söylüyorum kara gök
çıkartamazsın şu demir kapıdan beni
kükreme boşuna
sunduğum güzelliklerden
bunumu reva gördün bana
şu üstüne basılmış kara asfalttan
ne farkın varbeni çıkartamıcaksın ey kara gök
kükreme boşuna
ruhumu daraltıyorsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dağılmak Üzere
Poetryyüzünü görsem, kokusunu duysam, sesini bir kez olsun duysam bütün yüküm gözlerimden boşalıcakmış gibi.