Ucaktaydim.Izmire gidiyodum.Onun fotografi vardi elimde.Yillar sonra onu bulmustum...Cocuklugumun karanlik,acili taraglarindan bana kalan en aydinlik tarafti O Gunesimdi...Babamin bana yasattigi ve hic donmek isteyemicegim cocukluguma onunla yasadigim hef guzel an icin done bilirdim.Gunesti o cocukluk arkadasim,ilk askim.15 yasindaykenki sevgilim.Halada ilk askim.Yazin hep ilk dondurmamizi beraber yerdik.Cimlerde kosardik el-ele yururduk.Babamin onun gozleri onunde bana tokat atmasini unutamiyorum.Zaten bu onun hep yaptigi seydi.Cimlere yigilmistim.Sonra o tuttu elimden beni kaldirdi.Sonra o incecik elleriyle yuzumu oksadi.Avuclarinin arasina aldi yuzumu."Korkma ben burdayim dedi"kisik sesle sım-sıkı sarildi.Her sey onunla cok guzeldi yalniz ,annesiz ,karanlik cocuklugumun bahariydi o.Taki biz ordan tasinana kadar.Hic gitmek istemedim ordan.23 yasinda istemedigim biriyle evlenmeme ragmen hala o vardi aklimda,kalbimde.Ama simdi ozgurum.Ondan bana kalansa sadece bu fotograf.Yillardir yanimdan ayirmadigim su fotograf.Ucaktayken hep aklimda sorular vardi.Acaba evlimi,karsina cikinca ne dicem.Hep aklim karma-karisikti.Ama cesaret ettik bir kere.Bu derin dusuncelerlede uykuya dalmistim....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Devlerin Aşkı |SONA ERDI|
RomanceYıllar sonra iki insanı ne bır araya getire bilirdi ki?Tabi ki ASK❤️ Birbirilerin de hayat bulan iki insan.Bırbırlerının yaralarına ıyı gelen iki Asik. Haluk Mertoglu ve Gunes Mertoglunun;masum,sevgı dolu bır o kadarda inisli cikıslı askına yolculu...
