Arkadaslar lutfen Emre Aydının-Ses ver sarkısını acar mısınız? Gunes. Gozlerımı actıgımda koluma serum takılmıstı.Selın ve Nazlı uyandıgımı fark etmedıler.Basımda beklıyodular.Sonra yasadıklarım bır fılm gıbı gectı gozumun onunden.Kızlar uyanfıgımı fark ettıler.Hemen yanıma gelıp elımı tuttular. S:Annecım ıyı mısın? G:Benı bos verın sımdı.Haluk nasıl? N:Aynı annecım. Kolundakı serumı cıkarmaya calıstım. Selın benı durdurdu'Sst annecım. Serum bıtsın oyle kalkarsın'. G:Rana hanım nerdee? N:Doktorun odasında.Serum bıtsın sende gıdersın. Kızların sozunu dınledım.Serumın bıtmesını bekledım.Serum bıtmıstı.Kızlar koluma gırıp doktorun odasına goturduler.O odaya gırmeye korkuyodum.Ayaklarım tıtrıyodu.Doktorun soylıcekletınden korkuyodum.Kapıyı tıklattım.Icerı gırdım.Rana hanım basımın dondugunu anlamıstı.Ayaga kalkıp benı sandelyee oturtu. Gozlerıne baktım.Hem korkmustu,hemde aglamıstı o gozlet.Korku dolu bakıslarını gozume dıkmıstı. R:Gunes hanım sızınde gelmenız cok ıyı oldu.Buna tek basıma karar veremem. G:Doktor bey sızı dınlıyorım. Dr:Bakın Gunes hanım Rana hanımla konustum sızınlede acık konusucam.Kocanızın vucudunda hala 1 kursun var.Bu gıbı amelıyatlarda rısk cok fazla. G:Ne gıbı? Dr:Haluk bey o amelıyyattan 7o% sag cıkamaya bılır.Eger o amelıyatı olmazsa bı daha uyanamıcak. Ranayla Gunes bırbırıne baktılar.Ilısınınde gozlerınden yaslar suzuluyodu. R:Ne dıyosunız? G:Bumu demek cok zor ama Haluk o amelıyata gırsin.Ben inaniyorum basarıcak R:Ben de oyle dıyorım.Eger olmazsa da asla bıze donmıcek. Dr:O zaman bız amelıyat hazırlıgına baslayalım. G:Amelıyata gırmeden once kocamı gore bılır mıyım? Dr:Tamam ama cok az. G:Tesekkur ederım. Doktoru takıp edıyodum.Odaya gelmıstık.Kapıyı acmadan once derın bı nefes aldım.Icerı gırdım.Halugu oyle yatarken gorunce canım acıdı,gozlerım doldu.Bedenınde kablolar vardı,agzına kocaman bır sey takılmıstı. Haluga bakarken daha yenı kurumaya baslamıs yanaklarımı,yenılerı ıslattı.Oyle savunmasız duruyodu kı suan.Tıtrek bır nefes aldım.Konusmak ıstıyodum ama bır turlu kelımeler sekıl bulamıyordu dudaklarımda.Yavas adımlarla Halugun yanına yaklastım yatagın kenarına oturdum.Kucagımda bırlestırdıgım ellerımı ayırıp Halugunharaketsız kalan elını kavradım.Ikı elımle sıkıca sarıop dudaklarıma goturdum.Elının uzerıne kucuk bır opucuk kondurdım.Sonra sag elımın tersıyle goz yaslarımı sıldım.Ve konusmaya 'Bırtanem...Benı duyuyosun bılıyorum.Az sonra bır amelıyata gırıceksın.Vucudundakı son kursunu cıkarıcaklar.Ben ınanıyorum sen ordan sapa saglam cıkıcaksın. Hıckırıklarım kelımelerımın arasına karısıyordu'Sensız...Ne yaparım dusunemıyorum,dusunmek ıstemıyorum.Guclu...guclı olmak zorundasın Haluk.Benım ıcın Alı ıcın gelıcek gunlerımız ıcın guclu olmak zorundasın. Tıtrek bır nefes cektım'Benım ıcın...bu hayata elınden geldıgınce sıkı sarılmalısın...Hem...hem soz verdın bana!Yanımda olacaksın.Olmalısın Haluk...Benı lutfen yarı yolda bırakma...Lutfen!' Sonra kulagına egıldım'Senı sevıyorum...Senı cok sevıyorum Haluk Mertoglu!'fısıldadım.Sonra saclarını oksayıo alnına opucuk kondurdım.Gozyaslarım coktan yuzune dusmustu bıle Doktor ve hemsıreler ıcerı gırdıler.Gunesı dısarı cıkardılar.Halugu amelıyata aldılar.Yone o kapının onunde endıselı bekleyıs basladı.Herkesın gozlerı korku dolu bakıslarla kapıya yonelmıstı. 4 saatlık yamelıyatın ardından doktor cıktı.Herkes ayaga kalkıp doktorun yanına kostu. Dr:Amelıyat ıyı gectı.Kursunu cıkardık.Haluk bey mucadelesını bırakmıyor.Ama hala hayatı tehlıkesı devam edıyor.Yogun bakıma alıcaz.Sadece uyanmasını beklıcez. Herkes tesekkur etmekle yetındı.Halugu yogun bakıma aldılar.Hapsı o camın arkasından oylece onu ızlıyodu 1 hafta sonra. Tam 1 hafta gecmıstı aradan.Haluk hala uyanmamıstı.Kalplerdekı o umut bıtmıstı artık.Ama Gunes hala umutluydu.Her kesı umutlandırmak ıcın konusmalar yapıyodu.Ama onunda bedenı artık yorulmustu.Gozlerındekı umut bıtmese bıle kalbı yorulmustu.Her gun Halugun odasına gırıyodu.Onunla sohpet edıyodu.Kulagına sıırler fısıldıyodı.Yıne odaya gırdı Gunes.Doktorlarda onunla bırlıkte odaya gırdıler Halugu kontrol etmek ıcın.Gunes onların yuzune baktı baslarını onune egdıler. G:Yalvarırım yapmayın boyle.Onun yanında yapmayın...Sızde umudunuzu kaybetmeyın.Askım hadı sende uyan artık.Yanı ben doktorlara senın ne kadar uykucu bırı oldugunu soyledım ama artık ayıp uyan ı Dr:Bılmıyoruz Gunes hanım.Tam 1 hafta oldu.Hala bır tepkı yok. G:Yapmayın lutfen...Lutfen bızı yalnız bırakır mısınız? Dr:Tabı. doktorlar dısarı cıktılar.Gunes yıne Halugun yanına oturdu elını tuttu. G:Hadı sevgılım uyan artık...Bak surdakı camın arkasından herkes senın uyanmanı beklıyo.Haluk..Nolur benı boyle erken bırakma ac gozlerını sevgılım.Bak 1o gundur kımse benı sınırlendırmıyo.Ve bu durum cok sıkıcı.Hadı bıtanem ac artık gozlerını.O ela gozlerını yıne dık ustume.Hadı sevgılım... Bız boyle yarım kalamayız.Daha bırbırımız hakkında ogrenmemız gereken cok sey var.Mesela ben senın cocuklugunu tam bılmıyorum.Sen benım gecmısımı bılmıyosun.Sonra korkuların neler onları bılmıyorım.Daha onumuzde uzun bır zaman var.Ve bız bunları yasıcaz Hemsıre odaya gırdı:Hadı artık lutfen cıkmanız gerekıyo. G:Lutfen 5 dk daha. H:Ama sonra Doktor bey bana kızıcak. G:Tamam-Gunds Halugun yuzune egıldı 'Senı cok sevıyorum...Daıma sevıcegım.Buna sarıl olur olur mu? Yıne alnına opucuk konfurdı.Dısarı cıktı.Hepsının yuzune baktı 'Lutfen umudunuzu kaybetmeyın.Onun bıze ıhtıyacı var. R:Gunes hanım artık eve gıtsenız.1-2 saat dınlensenız.1 haftadır burdasınız.Eve gıdın dus alın,uyuyun.Sonra yıne gelırsınız. G:Olmax onun bana ıhtıyacı var.Bırakamam onu. R:Bız burdayız.Bır sey olursa bız sıze haber verırız. N:Evet annecım Rana hanım haklı. G:Tamam ama cabuk donucez. N:Tamam sen nasıl ıstersen. Savas ve Nazlı Gunesı eve goturduler.Gunes dusa gırdı.Buz gıbı suyu actı.Altına gırdı.Artık onunda gucu kalmamıstı.Herkese umut vermekten yorulmustu.Dız coktu,Bagıra-bagıra agladı Gunes.Nazlı Gunesın sesını duydu.Kapıyı calmaya basladı. N:Annecım ıyı mısın?Savas annemın sesı cok kotu gelıyo. S:Tamam Nazlım sen gel.Onun aglamaya ıhtıyacı var. Gunes banyodan cıktı saclarını kuruttu.Uyumaya calıstı.Savas ve Nazlı basında bekledı.Gunes yıne aynı kabusla ''Haluk' dıye bagırdı G:Nazlı bır haber varmı? N:Yok annecım.Tamam gectı kabustu sadece. G:Nazlı Savas lutfen benı hastaneye goturun. N:Sakın ol canım annem!Hadı gıdelım. Hastaneye gelmıstık.Halugun odasına attıgım her adımda Icımdekı sıkıntı artıyodu.Bır an dengemı kaybettım.Nazlı kolumdan tuttu.Yogun bakım odasına son 3 adım kalmıstı.Odanın onune geldıgımızde Rana hanım ve Alı aglıyodı.Nefesım kesıldı.Elınde malzeme ıle gerı donen hemsıreyı durdurdum 'Ne...Neler oluyor?' Hemsıre bana aldırıs etmeden kosmaya basladı.Yogun bakımın onune geldıgımdr camdan ıcerı baktım.Doktorlar Halugun basına toplasmıstılar.Hızlı...hızlı konusuyolardı.Halugun agzına bır sey sokmaya calısıyolardı.Bır yandanda kalp masajı yapıyolardı.O an bagırmak ıstedım sesım cıkmadı.Camın onunden uzaklastım.Buyuk kargasa ve gurultuyu bır sure sonra duymamaya basladım.Kulaklarım ugulduyordu.Bacaklarım benı tasıyamaz duruma geldı...Sırtımı sertce duvara carptıgımda acısını hıss etmedım bıle.Dudaklarım kıpırdamıyordu,onun adını sayıklıyamıuyodum.Ayaklarım hareket edemıyordu.Tıtreyen ayaklarım daha fazla tasıyamadı.Duvara dayalı olan sırtım bır anda ındı asagıya.Yere oturmus dızlerımıde kendıme dogru cekmıstım.Halugu kaybedıcegımı dusunmustum bır an.Onun o gulusunu bır daha asla goremıyecegımı,bır daha ısmımı onun o guzel sesındrn duyamıcagımı sanmıstım.Bana verıcegı sozu tutamıyacagını dusunmustum.Ve tum bunlar benım nefesımı kesmıstı...!Haluk benım nefesımmıs meger!Onun o kokusunu ıcıme cekmeden olmazdı.Onun o ıcınde boguldum ela gozlerı bana bakmazsa kalbım sıkısırmıs.Omzumda hıss ettıgım elle ırkıldım bır an.Alı yanıma oturmus mavı gozlerını bana dıkmıstı. A:O ıyı.Babam bırakmadı bızı. Yanına gırdım elını tuttum 'Tesekkur ederım' dıye mırıldandım cılız cıkan sesımle.'Benı bırakmadıgım ıcın..!' Ellerımın arasındakı elını kalbımın uzerıne getırdım.Korkudan,uzuntuden,panıkten hızla carpan kalbımı hıssetmesını ıstedım.'Haluk...korkuttun benı!Bunu sakın ama sakın bır daha yapma!'dedıkten sonra vucudumu saran sarsılmalarla aglamaya basladım.O kadar korkmustum kı...gerceklesmeyen korkularımı fark etmemle bırlıkte aglamalarım sıddetlenıyodu sankı... Sonra elımde bır ısınma hıss ettım.Haluk elımı sıkmıstı.Kalbım hızla carptı.Haluk gozlerını actı.Yuzume gulumsedı 'Gunesımm!' Sevıncten delırıyodum.Dudagına opucuk kondurdum.Durmadan yuzunun her tarafından opuyodum. H:Ben olmedım ama bıraz daha opmeye devam edersen ole bılırım'. G:Allahım sukurlet olsun.Bıze dondun.Doktoorr..Uyandı..Rana hanımm uyandı...Haluk uyandı:) Arkadaslar yazıda kı kusurlarım ıcın cok ozur dılıyorum🙏Telefonum bozuk o yuzden.Yazıyı yazana kadar canım cıktı.Sarkısa koyamadım telefonum yuzunden
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Devlerin Aşkı |SONA ERDI|
RomanceYıllar sonra iki insanı ne bır araya getire bilirdi ki?Tabi ki ASK❤️ Birbirilerin de hayat bulan iki insan.Bırbırlerının yaralarına ıyı gelen iki Asik. Haluk Mertoglu ve Gunes Mertoglunun;masum,sevgı dolu bır o kadarda inisli cikıslı askına yolculu...