Reg's POV
Agad kong kinuha yung phone ko at lumabas ng kotse
Hindi ko alam kung nasaan kami
Mapuno ang lugar na ito at malayo pamihado sa syudad
sinagot ko yung tawag ni Art
"H-hello" ngatal kong saad kay Art
Hindi pa rin nawawala ang takot ko dahil dun sa kanina
[Regi! Asan ka?!] Bakas na ang pagkabalisa nito
Walang kapatid si Art kaya labis ang pagpapahalaga nito sa akin
"Art, I don't know where I am." naiiyak na ako dahil sa wala akong kaalamalam kung nasaan ako
[Reg, iopen mo ang GPS mo at ng matrace kita. Saan ka ba kasi dinala--] di pa sya tapos magsalita nang agawin nitong hayop na to ang phone ko
pinatay niya yung cellphone tsaka niya ihinagis sa malayo
"Bakit mo ginawa yun?!" Galit na sigaw ko sa kanya
Nilapitan ko na sya at pinaghahampas
Pero hindi parin siya umiimik kaya pumatak na naman ang mga luha ko
"Alam mo, muhing muhi na ako sayo!" Sigaw ko sa kanya at pinaghahampas ulit siya pero pinigilan nya ang mga braso ko
Pilit akong kumawala sa mga hawak nya pero di ko magawa
Tiningala ko sya dahil hanggang dibdib niya lang ako
Sinalubong ako ng berde niyang mga mata na hindi ko mabasa
Patuloy pa rin ang pagdaloy ng mga luha ko
Hindi ko maintindihan kung anong problema sa akin ng lalaking to
Pangarap ko dating makasama siya. Ngayon parang mas gusto kong lumayo sa kanya
"ano bang problema mo?!" Sinigawan ko ulit siya
"Susunduin na dapat ako ni Art pero tinapon mo ang cellphone ko" binitawan niya na ako
dinuro ko sya
"kung di mo ako kinaladkad baka nasa firm pa rin tayo at hindi tayo magkasama ngayon" galit na galit na talaga ako sa kanya
Wala siyang ibang ginawa kundi ang pagyakin ako
"Ako ang kasama mo kaya wag kang banggit ng banggit ng kung kani kaninong pangalan!" Bulyaw niya sa akin
"At ikaw pa ang galit ngayon?!" Sigaw kong pabalik sa kanya
Lumayao ako sa kanya
Nasa kalsada na ako ngayon dahil sa pagatras ko
Buti na lang at walang masyadong dumadaan dito
"Oo. Galit ako sayo!" Sigaw niya sa akin
"Ako! Ako ang dapat magalit sa yo! At anong karapatan mong kagalitan ako?!" Tuluyan ng tumigil ang pagiyak ko dahil sa galit
"Iniwan mo ako. Iniwan mo ako!" Sigaw nya habang papalapit sa akin
"Dyan ka lang! Wag mo akong lalapitan!" Pero para syang walang narinig
Patuloy parin siya sa paglapit sa akin kaya na paatras ako
"Bakit Gin?! Bakit?!" Sigaw niya.
Nanunubig na ang kanyang mga mata at makikita mo rito ang sakit at pagkamuhi

VOCÊ ESTÁ LENDO
Run
RomanceLove so painful that it kills anyone inside Young love that parted because of wrong accusation and manipulation of other people Will love find its way to where it really belongs? Or it will be gone forever?