Mika's POV
I'm preparing ngayon para sa meeting nung investors namin. Lumilipad utak ko actually, wala ako sa focus. Kamusta na kaya si Daks? It's thursday today, kinakabahan talaga ko para bukas. Tapos di man lang tumatawag o nagtetext. Tawagan ko na nga bwisit.
***
"Hello? Daks?" bati ko
"He...llo... hmmmm..." teka tulog pa ba to? 7 na ah.
"Nagising ba kita? Alas siete na ah! Wala ka bang shoot?"
"Wala, it's my free day. Napatawag ka Daks" sagot niya
"Ah ganun ba. Wala naman, kakamustahin lang sana kita."
"Really? Haha! Kahit di ko kita mukha mo, alam ko parin iniisip mo." Totoo naman na kakamustahin ko talaga siya, pero gusto ko talaga malaman anong plano niya bukas.
"Alright, I just wanna know what's your plan for tomo." Amin ko
"No plans Daks. No plans."
"Hays.. alright. Just call if something happens okay. Pls be okay." Pakiusap ko sakanya
"I will Mika. Don't worry about me. Mag focus ka lang dyan business proposal mo okay? Goodluck Daks, love you. Bye!"
"Bye. Love you too." then the call ended
***
That "love you" from her pumped up my day. Kahit alam kong walang meaning yun sakanya, and purely love yun out of friendship still. Still. Asa pa Mika. Kelan ba kasi ako makakahanap ng katulad ni Ara. I miss her already.
-----
Denden's POV
Nandito ako ngayon sa harap ng laptop ko. Kaskype ko si LA. Ngayon lang daw kasi yung free time niya, kaya 6 30 am palng gising na ko.
"Hey baby, how are you?"
"I'm fine. You? Is your training tiring?" tanong ko sakanya
"Kaya naman. And lalo pa kong gaganahan today kasi naka-usap kita."
"Sos. Nambola pa. Basketball player ka nga."
"Di yun bola no! I miss you."
"I miss you too." Plain kong sabi
"Alright baby, tinatawag na kami. I'll message you nlng ulit kelan free time ko okay? Love you."
"Okay. Love... " Naputol kasi nagblack out na. Bka binaba na niya. This is what I hate when I'm having a conversation with LA. Boring, I mean meron naman kaming biruan pero walang buhay. Unlike when I'm having a conversation with Ara. Spontaneous, masaya lang. Uggggh! I hate comparing him to her. Pero wala eh. Iba talaga pag si Ara ang kausap ko. I feel light, happy.
Lumabas na ko ng room, since hindi na ko makabalik sa tulog dahil nawala na yung antok ko. I don't have plans for today so tengga lang ako dito sa bahay ngayon. Pumunta ko sa kitchen, wala si Ara. Dapat gising na yun kanina pa ah. It's 7 already. Or baka maaga umalis? Di ko naman macheck kasi nahihiya ako katukin yung kwarto niya. So nagluto nlng ako. Feeling ko wala siya, kaya ang niluto ko lang nabreakfast is para sakin. Then maya maya I heard footsteps kaming down the stairs. OH SHT, tumakbo ako para tignan kung siya talaga yung bumaba.
Then BOOOGSHFSJGFHS! Kakamadali ko nagkabungguan kami. Fck, nakapatong ako ngayon sakanya. Our faces are inches away from each other. Ang tangos talaga ng ilong niya, and that lips tho.
"Lazaro, magdiet ka. Bumibigat ka na eh." Then it hit me, wow Den nagawa mo pa icheck out yung mukha niya. Feeling ko pulang pula na yung pisngi ko sa kahihiyan. Nairita ko, tumataba ba ko?
