Kar taneleri

35 6 6
                                    

Karın yağışı o gece bir farklıydı ellerime düşen soğuk kar taneleri su olup akıp gidiyordu buğulu camların ardında kimseler yoktu derin bir nefes aldım etrafı süzdüm yine yalnızdım bir banka oturup gülmeye başladım neye gülüyordum? Bilmiyorum belkide kafayı yiyordum.

Ben Güneş 18 yaşında liseli bir genç kız sıradan, sade tek yaptığım şey piyano karşısında saatlerde deli gibi müzik çalmak hiç bir zaman büyüyemedim hala 6-7 yaşlarında küçük bir çocuk gibiyim aslında anlatılacak pek bir şey yok belki bir gün beni tanırsın...

-"kalk artık şu piyano başından!"
+"iyi böyle"
-"kalk dedim!"
+"sorun ne baba?"
-" sorun sensin!"
+"öyle mi?"
-"evet öyle doğduğun günden beri öyle her zaman mükemmel bir kızım olsun istemiştim saatlerce piyano çalan dış dünya ile alakası olmayan aptal bir kız değil"
Kapıyı çarpıp çıktı söylemiştim ya sıradan işte bundan bahsediyordum.

Piyanoya son bir kez donup tüm tuşlarına bastım sonuncu notadan sonra derin bir nefes aldım ve her zaman yapmak istediğim şeyi yapma kararı aldım odanın kapısını kilitledim intihar ediceğimi düşündünüz dimi? Hayır.
Elime aldığım bir balyozla piyanoyu öfkeyle kırdım piyanoya her vuruşumda bağırıyordum içine gömülüp çıkamadığım tüm kitapları yırtıp fırlattım odam savaş alanına dönmüştü makyaj masamın üstündeki kırmızı ruju aldım ve duvara şöyle yazdım
"bayan işe yaramazdan sevgilerle..."
Babam sesleri duyuyordu kapıyı çaldı açtım içeride duran kırık piyano yırtık kitaplar ve duvarda yazan yazıyı uzun süre süzdükten sonra bana yaklaştı babamı iyi bilirdim o yüzden yapıcağı şeyi biliyordum yine bir tokat ve yine yerdeyim
+"Sorun değil baba alıştım"
-"git burdan!"
Sesi kısıktı ve gözlerinden bir kaç damla göz yaşı aktı
+"baba.."
dedim son kez
-"git."
Yerden kalktım bavulumu hazırladım ama içine hiç bir şey koymadım onun parasıyla alınan hiç bir şeyi almayacaktım sadece çalışarak biriktirdiğim bir miktar parayı aldım yerinde hareket etmeden duran babamın önüne geçtim
Gözlerimin içine bakamıyordu
Ona son kez baktım
Sonra...
Sağ elimle onun yaptığı gibi yüzüne vurdum
Babam hiç bir şey demedi. Sarılmak mı?
Sarılmamı istese nefret etmezdi!
Küçüklüğümden beri sağ yanağıma yediğim dayağı onunda tatmasını istedim ve merdivenlerden son kez indim yine küçükken indiğim gibi  korkulukların üzerinden kayarak, son kez güldüm, son kez koridordan geçerken tırnaklarımla duvara çizikler attım,son kez kaygan zeminde ev botlarımla kaydım ve kapıya yaklaştığımda son kez
+"ben çıkıyorum baba geç kalmam!" Dedim.
Evet geç kalmayacaktım çünkü bir daha asla o eve dönmeyecektim.
Annem...
Annem olsa göndermezdi.
Hava soğuk bilirdi o ellerim ve yüzümün  soğuğa dayanamadığını kar yağıyordu ya işte hep dışarı çıkar kıp kırmızı gelirdim eve evin yokuşunda kalan yer buz olmuştu bavulumun üstüne oturdum ve kaymaya başladım deli gibi gülüyordum ki...
Araba farı arabanın altına girmiştim.
Sonra...
Ambulans sesi telaşlı hemşire ve doktorlar,soğuk ameliyathane ve beyaz hastane ışığı...
-"iyi misiniz?"
Hemşirenin sorduğu soruya bak ben ne zaman kötü oldum.
+"iyiyim." Dedim
Odadan çıktı içeri kumral kısa saçlı
Pürüzsüz bebek yüzlü... Hayır erkek değil ve ben o erkeğe aşık olmayacağım içeriye gelen bir bayandı
-"İyi misin?" Dedi
Gözlerinden akan yaşları silerken
+"iyiyim,iyiyim ağlamayın lütfen bakın sizin suçunuz değil hem ben alışığım böyle şeylere" dedim ve gülümsedim
Kadın nefes aldı üzülmesin diye +"bakın iyiyim hiç bi şeyim yok" dedim ve yataktan kalkmak için yorganı üstümden attım.
+"bacaklarım.. Hissetmiyorum"
O an kadın daha çok ağladı ve şunları söyledi -"beni affet okuman için her şeyi yapıcam ailene para vericem beni nolur affet.."
+"Benim ailem yok.. Ve hayatım boyunca sadece bacaklarımı kaybetmedim her şeyin üstesinden geldim bununda gelirim Teşekkürler ben kendi başımın çaresine bakarım."

Kadın meraklı bakışlarla bakarken

+"sorucaksınız ben söyliyim annemi 7 yaşında kaybettim babamda beni hiç sevmedi evden attı anlatıcaklarım bu kadar merakınızı giderebildiysem şimdi eşiniz ve çocuklarınızın yanına dönebilirsiniz belki sizi merak eden bi kızınız vardır... hastane masraflarını ben ödeyeceğim hiç bir şeye dokunmayın."

Kadın bana sıkı sıkı sarıldı o anda içimde bir şeyler hissettim ağlarken
"Annem"
diye haykırdım ve kokusunu içime çektim o kadın annem değildi ama hiç bir kadın bana böyle sarılmamıştı...

(Okuduğunuz için çok teşekkürler yorum yazmayı ve oy vermeyi lütfen unutmayın yorumlarınızı dikkate alacağım 2. Bölüm için oylarınıza
ihtiyacım var)

Gelecek ,Geçecek GİDECEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin