Yuki's POV
WHAT A WONDERFUL DAY! Pero kinikilabutan ako. What's wrong with me? Ohh parang si Cello yun ah! May...may kasamang babae??? Agad agaddd?
Cello's POV
Girl: Cello, uhmm. Ive been wanting to tell you this noon pa. Uhmmm.. ano kasi.. I .... I ...
Cello: What? You love me?
Girl: *shocked then looks at him*
Cello: Don't act so shocked. Sanay ako sa mga ganitong bagay. And you know what? I pity you. Ayoko ng mga taong katulad mo na aasta asta sa mga lalake. And I don't get why you girls do that. Ni hindi mo nga ako kilala and you call that love? Just because of what? The looks? *smirk*
Girl: Ano kasi... ano...
Cello: What?! Huh! Pity
Girl: *runs away crying*
Yuki runs towards Cello.
Yuki: Hoy! Ang lakas nung loob mo ha?! Bat ka ganyan sa kanya? She's just trying to get your attention tsaka umaamin lang naman siya nung feelings niya sayo! Bat ka ganyan ha?!
Cello: Stop butting out of other people's bussiness. *turns back*
Yuki: Hoy! Napakawalang hiya m.... *slips*
Napapikit si Yuki tapos naramdaman niyang may nakahawak sa kamay niya. Buti nalang hindi siya nahulog kundi mawawala si bida! Hahaha
Yuki: *opens eyes* huh! O.O
Pagising niya, nakita niyang si Cello nakahawak sa bewang tska sa kamay niya na parang nasa movies na hahalikan ni prince charming ang magandang dalaga
Yuki: waaaaaah! Anong ginagawa mo?! Bitiwan moko!
Cello: Hoy! Kung hindi kita hinawakan, edi sana nahulog kana diyan sa hagdan. I just saved your life dimwitt!
Yuki: anong dimwitt dimwitt kadyan! Oo salamat!
Cello: I don't accept thankyou. Now, you have to be my slave. Kabayaran ng pagsave sa buhay mo.
Yuki: HAAAAA?! SERYOSO KA?! SLAVE MO MUKHA MO! ULOL!
Cello: *turns around then walks away*
Yuki: Hoy! Nagjojoke kaba! Hoooy! *follows cello*
Cello: *while walking* mukha bako nagjojoke? Bilhan munga ako ng soda mamayang break.
-------------
@ classroom (after classes *break*)
Yuki's POV
Bat bako kasi tanga :'( gusto kong magbigti! Haaaaayst! *gets soda from vending machine* pag eto mukha niya, kukurutin ko tlga tapos babaliin ko ng todo todo ung leeg niya!
*People around* O_o O_O? O.O? o.O
Yuki: Ehhh *smiles* turns around* -_-" baka akala nilang may topak nako. Hay nako buhay! Ohh! O.O Teka. Ung babaeng umamin kay Cello yun ah. Bat masama yung tingn sakin? Hays
------
Back at classroom
------
Yuki: oh! Eto soda mo.
Cello: Salamat dimwitt! Kiss ko?
Yuki: Papatayin kita! -.-"
Cello: Di. Biro lang. Oh eto! *throws a bun at her*
Yuki: Ha? Ano toh?
Cello: edi pagkain. Ewan ko sayo kung ano yan para sa mga alien.
Yuki: Sira. Pero salamat *smiles* (^-^)
Cello: *looks away while drinking the soda*
Cello's POV
SHIT! ano ba tong naiisip ko?! *flashback* (while nakahawak kanina kay Yuki para hindi mahulog sa hagdan)
Ohhh shet! Ang ganda pala niya. Ang bango ng buhok niya. Ung pilikmata niya mahahaba tapos ung lips.... WHAT?!! ANO BA TOOOOH!
Yuki: oh! Eto soda mo.
Cello: Salamat dimwitt! Kiss ko?
Yuki: Papatayin kita! -.-"
Cello: Di. Biro lang. Oh eto! *throws a bun at her*
Yuki: Ha? Ano toh?
Cello: edi pagkain. Ewan ko sayo kung ano yan para sa mga alien. *to himself* (ganda mo naman tatanga tanga kalang)
Yuki: Sira. Pero salamat *smiles* (^-^)
Cello: *looks away while drinking the soda*
Shit! Ang ganda talaga niya. Umalis kana! Wew! (=>_<=)
Yuki's POV
Akalain mo. Binigyan pa niya ako ng tinapay. Hahaha infareness may puso pala si ungoy. Pero kanina.. bakit nga ba? Bakit niya sinabe sa babaeng yun na i pity? Haaay. *looks at Cello from behind* Mysteryoso siya. Ano pa ba malalaman ko dito?
-------
END of chapter 2
BINABASA MO ANG
To Fight Or To Just Let Go?
RomanceSo this would be my first novel. This story is based on true life experiences that every girl would go through. And perhaps, on whats inside the mind of guys who fall inlove. Yuki is a 2nd yr student who never really dared to enter any relationship...
