İLK DEFA AŞIK OLDUM

GİRİŞ :

Babamı 10 yaşındayken kaybettim. Şu an 16 yaşındayım. Babamı bazen o kadar çok özlüyorum ki bu da benim katlanılmaz bir hal aldığımı gösteriyor. Biri babamdan bahsedecek olsa , ya konuyu değiştiriyorum yada kapatıyorum. Karşımda ki şaşırıp sormaya devam ediyor. Buda beni sinirli bir insan yapıyor. Konuyu kapatması için illa bağırmam mı gerek ? Herkesin içinde (sınıfta yani) kıza ''Kes sesini artık" diye bağırdım. Kızın hali gerçekten çok kötü bir durumdaydı. Çünkü onu herkese rezil etmiştim. Ama önceden uyardım kapatsaydı çenesini böyle olmayacaktı. Babam en hassas noktam ve kimsenin ondan bahsetmesini istemiyorum. Sinirlenmesine neden olduğum kız (yani Ceyda) sınıfı sinirli bir vaziyette terk etti. Bu yaptığıma üzülmedim değil. Ama zaten yaram derin yerde kimsenin daha da canımı acıtmasını istemedim. Şu an 10.sınıftayım. Arkadaşlarım beni çok seviyor. Okul başlarında bazılarıyla iyi anlaşamadık ama şu an iyi anlaşıyoruz. Oldukça cana yakın biriyimdir. Yaşadığım kötü şeyleri başkalarına belli etmem , daima güler yüzlüyüm :) Olaylar karşısında vurdum duymaz gibi davranırım , sabırlı biriyim , bazıları beni güçsüz gördüğü için bana bulaşır , bu da en büyük hataları olur. Kavga ettiğim kişi ya arkasına güvenir yada gücüne , bense sadece ALLAH 'a güvenirim. Çünkü o her zaman haklının yanında olur. arkamı felaket derecede kimsenin toparlayamayacağı kadar çok olmasına rağmen. Birden okulun gıcık kızı yani Ezgi Hanım yine gelip bana bulaşır ve olan olur. Durduk yere kızlara bulaşmaya bayılır , çünkü kısaca geri zekalı ! Kavga başladığında kıza bir şans verip pusuya yatırırım. Buda gücüne yansır , daha sonra hak ettiği gibi illaki bir yeri kırılır. Bana meydan okuyan Ezgi de fena halde rezil olur. Ve finish. Bu güne kadar girdiğim hiç bir kavgayı kaybetmedim. Çünkü haksız yere hiç bir kavgaya girmedim .O kavga orada kapandı çünkü o kızın bir daha karşıma çıkacak cesareti yoktu. 3 , 5 kişiyle bende bilirim başkasını korkutmayı ama bulaştığı kişi 3 , 5 kişiyle korkacak biri değil. Kavga bittiğinde son derse girdik. Ömür kavga ettiğimi duyduğunda bana bulaşan kızı kimseye bırakmayıp kendinin döveceğini söyledi ve ardından "o kim ki benim arkadaşıma karışıyor , sahipsiz mi sanıyor "dedi. Bende "gerek yok" diyerek konuyu kapattım. Yeterince dayak yemişti zaten sakinliğim insanı çileden çıkarıyordu resmen. Sinirlendiğimde korkunç bir hal alıyordum. Bu hikayeyi yazmaya başlayınca beni daha iyi tanıyacaksınız. Aslında göründüğüm gibi biri değilimdir. Sadece güçlü olmak zorundayım.Çünkü güçlü olmazsam ezileceğimi , sevdiklerimi koruyamayacağımı öğrendim.