Adsız Bölüm 8

20 6 0
                                    

Ömür'ün bana bakışları bir tuhaftı.Ağladı ağlayacaktı sonunda " niye bana söylemedin " dedi

"neyi " diye sordum.

" babanın öldüğünü " diye sorunca canım tekrardan yandı.

" ben kendime bile  söyleyemezken sana nasıl söyleyecektim ki " dedim.

" peki emre nereden biliyor " dedi bu soruyu sormakta haklıydı. Okulda bir gün bir şey oldu o zaman öğrendi.Ama bir gün böyle bir şey yapacağı aklıma gelmezdi.

" unuttun galiba 6. sınıftan beri beraberdik.Hala da aynı okuldayız " dedim. Ömür emre olayını da anlayınca bana sıkı sıkı sarıldı. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Kimseye ağladığımı göstermek istemiyordum o kişi ömür bile olsa. Canım o kadar çok yanıyordu ki çünkü her seferin de saklamak istediğim gerçekler yüzüme vuruyordu.Oysa her şeyi unutup temiz bir sayfa açmak için o kadar uğraşmıştım ki ama yine izin vermediler.Ömür artık gözyaşlarını tutamıyordu belini sıvazlayarak " hadi sınıfa çıkalım " dedim karşımda duran koca bebeğe ömür kendini toparlayarak 

" bir daha benden bir şey saklamak yok tamam mı kimsenin senin canını yakmasına izin vermem " dedi. ben susunca " seda " diye ters ters baktı.Bende mecburen " tamam " dedim sınıfa çıktığımız da selay ı gördüm.hala kötü durumdaydı Emre'nin söylediklerinden sonra şok geçiriyor olmalıydı.Ben de hala olanların şokunu yaşıyordum.Bugün bir tür kabus gibiydi. Selay ın başı baya kalabalıktı beni görünce bakışları bana kaydı. Onu öyle görünce içim acıdı.kendimi suçlu hissetmeme neden oldu acı bakışları beni derinden etkiledi. Ömür'e söylediklerimi hatırlayınca hiç muhatap olmadım.Yerime geçtim selay da yanıma gelmedi zaten.Tek istediğim bugünün bir an önce bitmesiydi.

ömür beni neşelendirmek için " hani canımız sıkıldığında biskolota alıp içinden ilk çıkardığımız şeyi kabul ediyorduk ya gel yine aynısını yapalım " dedi.

" evet aslında iyi gelebilir " dedim.Bunun üzerine ömür kantine indi.Yine o dolmuş faciası çocuğu düşünmeye başladım. Bir de kendime taş kalpli diyordum o benden beter.Ne kadar düşündüysem artık bir baktım ömür karşımda. Çekilişi ilk ben yaptım. " filmlerdeki gibi bir aşk yaşayacaksın " yazıyordu. Bu ne demekti şimdi?  Ömür gülerek " kurtarıcın olmasın bu kişi aynı filmlerdeki gibi bir sahne yaşandı kim bilir taş kalpli kızımız bir bakmışsın aşık olmuş " dedi 

Ömür'e ters ters bakıp " saçmalama benim hayatımda aşk denilen saçma şeye yer yok bunu bilmiyor musun " dedim kızarak.

Ömür " kim bilir belki bu işarettir daha önce hiç çıkmayan şey neden şimdi çıksın yoksa " dedi.baktım ömür den kurtuluş yok " çok konuşmada çek " dedim. Onun ilk şansına kırık çıktı.

Ömür'e " emre ye bir uğurlama hediyesi hazırlayalım " dedim

ömür ilkte anlamayıp bön bön baktı daha sonra anlamış olacak ki
" tamam okulun hepsini toplarım ben şimdi " dedi. Neşeli halime alışık olduğu için bu halime üzülüyordu.Emre henüz okuldaydı onun burada olması bile büyük hava kirliliğiydi.
bugünden sonra okula gelemeyecekti zaten.

Okul çıkışında okuldakilerin hepsi Emre'nin yolunu keserek bir yuvarlak oluşturmuştu. Ellerindeki boya balonlarını Emre'nin üzerine attılar. Emre özellikle de bana sinirlenmiş bir şekilde bakıyordu. Selay da sevinmiş olacak ki oradan ona bakıp gülüyordu.Onu affedebilirdim ama söyledikleri çok ağır geldi.Millete durmasını söyleyerek yanına gittim ve yapmam gerekeni yaptım. Güzel bir yumruk atıp yere yığdım

sözlerime başladım " beni ya da çevremden birini rahatsız edecek olursan bunları yapmakla kalmam aklın varsa bir daha karşıma çıkma " diyerek ten gitmesine izin verdim.Pek anlayan birine benzemiyordu suratında yaptıklarından dolayı hem öfke hem de pişmanlık vardı.Ama daha fazla bir şey yapmak istemedim çünkü onu evde bekleyen bir ailesi vardı. Ailesi bu haberle çok yıkılacak inşallah yeni hayatında mutlu olur. Ben ne düşünüyordum böyle ya halla halla.

Benim en nefret ettiğim noktam kiminle kavga edersem edeyim canını yaktığımda üzülürdüm.Keşke bu noktaya gelmeseydik işte o zaman arkadaş kalabilirdik. Bazen kendime şans vermediğim için kızmıyor değilim ama insanları hayal kırıklığına uğratmayı sevmiyorum. Emre giderken ömür " sen doğru olanı yaptın " deyip omzumu sıvazladı. 

Evet doğru olanı yapmıştım ve bildiğim bir şey vardı birine eğer acırsan arkandan iş çeviren çok olur 

İLK DEFA AŞIK OLDUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin