dışarı çıktığımızda ağladığım için yanağım yanıyordu.Ama ALLAH TAN belli etmiyordum ağladığımı. Şimdi bu yanımdaki çocuğun hesabını kesme vaktiydi.Çocuğa döndüğümde en az benim kadar gergin olduğunu gördüm.Susup biraz sakinleştikten sonra çocukla konuşmaya karar verdim.Ama o her şey in sorumlusu sanki benmişim gibi halleri beni sinirlendirdi.Sakin ama sert ses tonumla en başta merak ettiğim şeyi sordum." buraya neden geldin " diye sordum.
"telefonlarımız karışmış " diye cevap verdi.Benimde aklım yeni başıma gelmiş gibi dolmuşta olanları hatırladım.İkimizin telefonu da aynı olduğu için karışmış. Onun böyle umursamaz hallerine dayanamayıp " benim sinirlenmem gerekirken sen niye sinirleniyorsun " diye sordum.
" çünkü senin yüzünden zamanımdan gitti " diye cevapladı.
" bende senin zamanını çalmaya çok meraklıydım zaten.bekle burada getiriyorum telefonunu " deyip sinirle sınıfa çıktım.Onun telefonunu verdikten sonra kendi telefonumu elinden aldım.
" umarım bir daha karşıma çıkmazsın o zaman bu kadar sakin durmam " dedi.
" bende senin gibi kafayı üşütmüş bir psikopatı bir daha görmek istemiyorum." diye yanıtladım
giderken," unutma prenses uyuyan güzel bir gün uykudan uyanır " dedi ve yüzüme derin derin baktı. Sonra gözden kaybolup gitti.Ne demeye çalıştığını anlamadığım için arkasından öylece bakakaldım.
o sırada Ömür beni merak etmiş olacak ki herkes dersteyken yanıma geldi."kimdi o çocuk " diye sordu
" dolmuşta karşılaştık öküzün teki işte boş ver " dedim geçiştirmeye çalışarak
Ömür, " hiç öyle gözükmüyor o çocuk seni iki kere kurtardı 1.de okuldan atılmaktan 2.de ise emre şerefsiz inin sana vurmasını engelleyerek sana zarar gelmemesini sağladı" ne kadar kabullenmek istemesem de ömür haklıydı. Acaba onu bir daha görür müyüm diye kendi kendime sordum. Ne kadar görmek istemiyorum diye kendimi kandırsam da bana bakışı bir an aklımdan çıkmıyordu. Öyle soğuk bakıyordu ki o mavi gözleri içimin buz kesmesine neden oluyordu. Daha önce kimseye karşı böyle düşünmedim ya da kimsenin gözlerine o kadar derin bakmadım. Peki o zaman beni bu çocuğa çeken şey neydi ?
Ömür beni bu derin düşüncelerimden çıkararak " içeride ne oldu " diye sordu.
" emre okuldan atıldı" dememle
" peki sen " diye telaşla sordu.
" benim bir suçum yoktu bu yüzden bana bir şey olmadı.Eğer o bıçağı Emre ye saplamış olsaydım onun yerine okuldan atılan ben olacaktım. İşte o zaman haklıyken haksız durumuna düşerdim."
" bunu bilmene sevindim " diye cevap verdi
konuyu değiştirerek " selay nasıl " diye sordum
" sana onca söylediklerinden sonra hala onu mu soruyorsun " diye kızdı bana. Eminim ki ben olmasam Selay'ı her an boğabilirdi.
" kız haklıydı benim fark edemediğim şeyleri görmeme neden oldu.Eğer bunları bilmeseydim kardeşim diye yanımda gezdirdiğim şerefsiz ALLAH bilir daha neler yapacaktı." diye cevap verdim Emre'nin adını her aldığımda sinirlerim bozulmaya başlamıştı bile.
" sende haklısın ama o senin bir şeyden haberin olmadığını bildiği halde sana ağır konuştu" dedi
" evet bende o ağır sözleri için çok kızdım ona ama sen karışma ömür." dedim gözlerine bakarak
kaşlarını çatarak " tamam ama sende ondan uzak duracaksın.Bir süre konuşmayacaksın hatasını anlasın biraz "
"ömür" dememle
" ben seni iyi tanıyorum hemen affedersin ama şunu unutma ki senin yaranı bir kere daha kanattılar " dedi ömür'ün gözleri dolmaya başlamıştı.Ömür haklıydı o sadece beni düşünüyordu. bu yüzden
"tamam " diyerek geçiştirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK DEFA AŞIK OLDUM
DobrodružnéBANA YAKIN OLANIN AŞK DEĞİL ÖLÜM OLDUĞUNU ZANNEDERKEN EN YAKINIMDA AŞKI BULDUM... AŞK MI GALİP GELECEK YOKSA BENİM BABAMA DUYDUĞUM ÖZLEM Mİ ?
