Mafya

Göz Kaçırmaca mı? Gerçek Kaçırma mı?

İyi Okumalarrr....

Bu bölümü "elfasr" kişisine ithaf ediyorum..;)

Rüya

Şuan tüm dünya durmuş sadece Araf ve ben varım demeyi çok isterdim. Ama ne olduğunu dahi anlamadan kapı açıldı. Gelen kişiyle ise şoka uğradim. Araf'ı üzerimden itip Kerem'e baktım. Kerem ise resmen burnundan soluyordu. Bu arada kerem benim bir arkadaşım, yani ben onu öyle görüyordum. O ise geçen seneden beri benim peşimde. Yirmi-dört yaşında, babasının şirketinde mimar ama duyduğum kadarıyla karanlık işlerle de uğraşıyormuş.

Her neyse şu anda kan gövdeyi götürebilir. "Senin ne işin var burda?" Ne yani bunlar tanışıyorlar mı? Araf'in sorusuyla Kerem kızgın gözlerini  bu sefer Araf'a dikti. "Sanane lan, asıl senin ne işin var burda? Ayrıca siz sevgili felan mısınız?” Ben gözlerimi pörtleterek Kerem'e baktım. "Tabi ki de hayır!" Deyip cevabı yapıştırdım. Araf'sa tekrar ates saçan gözlerini bana cevirdi. Bune ya göz kaçırmaca mı oynuyoruz!

"Ya tamam bakın sakin olun! Kerem şimdi gerçekten sandığin gibi değil! Araf birden beni öptü! Yani biz sevgili felan değiliz! Araf şimdi hemen burdan gidiyorsun!"

"Kızı duydun defol Arafcım!"

"Kerem susar mısin?"

"Hiç bir yere gitmiyorum lan! Seni bununla baş başa bırakmam!"

"Ya sanane ya! İster Kerem'le baş başa kalırim,ister başkasıyla! Buna ne sen ne de bir başkasi karışır anladın mı?"

"Kes lan sesini yürü gidiyoruz!"

"Hiçbir yere gelmiyorum! Kerrm'le kalıcam! Şimdi defolup gider misin?"Kerem zafer gülüşünü Araf'a atarken ona kaşlarimi çatıp baktım.

"Tamam sen bilirsin!"birden beni omzuna aldı, şuan resmen poposuyla randevuda gibiyim. Tövbe tövbe kendine gel kızım!

"Ya imdat adam kaçırıyorlar! İmdat! Kerem bir şey yap!" Kerem tam beni almaya gelirken,Araf onu omuzlarindan itip kapiyi kitledi. Şuan Kerem'in seslerini duyabiliyorum." Lan şerrfsiz birak lan kizi o benim anladın mı? Sadece benim!!!" Merdivenlerden asagi inip ayakkabisini giydi. Bizim kızlar nerde? Neyse bunun hesabinin sonra sorarim. Kapiyi acip, ayagiyla kapatti. "Ya imdaaat! Araf bak cidden çok sinirleniyorum. İndir beni! İndiiirr!"

Arabanin kapisini açıp beni içeri fırlattı! Evet resmen firlatti! Kapilari kilitleyip diger koltuga gecti. Bense hala bir umut kilitli kapıyı zorluyorum. Artık göz yaşlarım benden habersiz firar ediyordu. Ayaklarimi kendime cekip,koltugun uzerine koydum. Kafami da dizlerimin arasina gömüp sessizce ağlamaya başladım.

Yaklaşık kirk kirk-bes dakika sonra araba durdu. Arabadan inip benim kapımı açtı. Beni kucaklayıp arabanin kapisini kapattı. Ben ise kafamı onun göğsüne gömüp yüzümü gizledim.

Kapiyi tekmelemeye basladi. İşte boşuna öküz demiyorum. Hayvanlarin kapi çalma versiyonu bu naparsın! Kapı açildiginda bir sessizlik oldu. Hızlı adimlarla içeri girip merdivenlerden yukari çıktı. Kapiyi açip beni yatagin uzerine biraktı. Kapinin kapanis sesini duymusken gittigini zannettim ama arkamda bir çöküklük hissettim kollarini belime sarıp beni kendisine bastirdi. Yüzümdeki saçları çekip şakağımdan öptü. Kendimi ondan uzaklaştırmak isterken o kollarını daha da sıktı.

"lütfen birak beni“ artik sesim yalvaris seklinde çıkıyordu.

"ağlama lütfen dayanamiyorum" yüzümü ona karşı döndüm.Artık burun burunaydık.

"Lütfen birak beni gideyim"

"olmaz,bırakamam"gözumden akan bir kaç damla yaşa aldırmadan göğsünü yumruklamaya başladım.

"Ya neden! Neden! Neden!"

Kollarımdan sıkıca tutup,yüzümü kendisine çevirdi. Ben ise gözlerimi sıkıca yummuş, hıçkırilarla ağlıyordum.

"Aç gözlerini! Aç! Bana bak!"

"Açmıcam! Açmıcam!“

"Aç lan! Aç!" Saçlarımdan tutup sıkıca çekti. Göz yaslarim daha çok artarken bağırmaya başladı. “Seviyorum lan seni! Seviyorum! Anlamıyo musun he! Seni her şeyden çok seviyorum!"

"Ya birak! Nolur"

“Ben simdi gidiyorum geldigimde kendine ceki duzen vermis olucaksin? Kiyafetlerinde birazdan gelir!"saclarimi bırakıp,odadan çikti. Tabi kilitlemeyi de ihmal etmedi. Hemen cam kenarına koştum. Ormanlik bir alandaydik. Her yer agac doluydu. Kapida ise en az on koruma vardı. Burdan kacmam imkansız sanırım.

Odanin icinde bir kapı vardi. Sanirim banyo olmali. Kapiyi actigimda tahminimde yanilmadigimi anladim. Kapini kilit sesini duydugumda hemen kapıyı kapattım. İceri otuz yaslarinda takim elbiseli bir koruma girdi." Efendim valizinizi getirdim."

"Teşekkürler" adam ufak bir tebessümle karşilik verip kapıyı kapatti ve ardindan kilitledi. Valizimi alip yatagin uzeriinr koydym. İçinden siyah iç çamaşirlarimi,siyah sporcu atletimi ve gri kumas sortumu aldim. Banyo dusa kabin seklindeydi. Kapiyi kapatıp kilitledim. Ne olur ne olmaz! Bu dangalağın işi belli olmaz.

Kısa bir duşun ardindan uzerimi giyip,saclarimi kuruladim. Gunde iki defa duş alan tek kisi ben olmaliyim heralde. Saclarimi da makinayla kurutup yukaridan at kuyruğu yaptım.

Camin önundeki koltuga kendimi atip dışarıyı izlemeye başladım. Ne kadar garip değil mi? Koskoca bir mafya liseli bir ergene aşık. Yani öyle söyledi. Gerçi beni sevdiğine bile emin değilim. Tamam benimde içimde ona karşı bir şeyler var ama aşk kavramı değil. Daha çok ne bileyim? Sevgi gibi. Onun yaninda kendimi güvende, huzurda, hissediyorum. Hem de hiç olmadigim kadar.

Kapınin kilit sesini diydugumda kafami o yone cevirdim. Araf iceri girdi,suan daha sakin görünüyordu. Kafami tekrar cama cevirip disaridaki agaclarinin ruzgar estiginde sallanan yapraklarini izlemeye devam ettim. "Daha iyi misin?" Sorusuna cevap vermeden kapiys yoneldim. Yavaş adımlarla kapıya yönelip kulpu indirdim. Ama kapi avçılmadı. Kapıyı ne ara kilitledi bu!

"Benimle konuşana kadar bu odadan dısari çikmicaksin!"

"Ömrüm boyunca beni burda mi tutucaksin?"

"Nasil olsa yakinda benim karim olucaksin"

"Ölürumde seninle evlenmem!"

"Valla güzelim ister zorla ister güzellikle elin de sonun da benim olucaksin ve sende dahil buna babam gelse karisamaz."

"Açın kapıyı polis"

İste simdi yandın Araf bey! Ohhh be kurtuldum!!!

Yorum ve voteleri unutmayin gencler...

Ayrica sanirim 4. Bolum yarim yayimlanmis. Eger oyleyse bana bildirir misiniz? Bolumu.duzenlemeyi dusunuyorum da......