Προσπάθησα να απομακρυνθω για να μη με δει ο Στέφανος. Τη στιγμή που πήγε να γυρίσει, κρύφτηκα πίσω από ένα παιδί. Δε με είδε. Θεώρησα ότι ανάμεσα στα 38 παιδιά που βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα, δε θα με έβλεπε. Εκείνη τη στιγμή, μπαίνει η διευθύντρια για να μας βάλει όπως θέλει αυτή να καθίσουμε.
"Λοιπόν ησυχία...!!! Ακόμα δεν ήρθατε και κάνετε φασαρία. Τώρα θα σας βάλω αλφαβητική να καθισετε."
Η διευθύντρια ξεκίνησε να λέει τα ονόματα, μέχρι που έφτασε κάποια στιγμή σε 'μένα.
"Στεφανακη Άρη, κάθεσαι πίσω από τον Πλαΐτη Στέφανο." μου είπε.
Ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Αυτός με είδε και αφού με αναγνώρισε γελούσε, απειλητικά οφείλω να πω. Εγώ τον έβλεπα φοβισμένος. Αφού στεκόμουν καμποση ώρα όρθιος, μου αποκρίνεται η διευθύντρια:
"Παιδί μου, κουφό είσαι; Κάτσε πίσω από τον Στέφανος αμέσως".
Η Δέσποινα με έβλεπε απορημενη. Κατάλαβε όμως ότι μάλλον κάτι μου είχε κάνει ο Στέφανος και φοβόμουν. Σηκώνεται η Δέσποινα και λέει στη Διευθύντρια:
"Κυρία Μπαζιωτη, μπορεί να κάτσει ο Άρης μαζί μου;"
"Γιατί κορίτσι μου;"
"Εεεεε...να...είναι ο καλύτερος μου φίλος"
"Για να σου πω κορίτσι μου. Δεν κατάλαβες καλά. Εδώ είναι σχολείο και όχι καφενείο για να κάθεται ο καθένας όπου θέλει." απαντάει νευριασμενη η διευθύντρια.
"Έχουμε όμως ελευθερία και ο καθένας μπορεί να κάθεται όπου θέλει"
Η Διευθύντρια είχε μήνει άναυδη. Δεν περίμενε η Διευθύντρια να μιλησει με αυτον τον τρόπο η Δέσποινα. Κάτι που γενικά δεν περίμενε όλη η τάξη. Ακόμα, δεν περίμενα ότι η Δέσποινα ήθελε να κάτσω δίπλα της.
"Αφού επικαλείσαι κορίτσι μου την ελευθερία, ο Άρης μπορεί μα κάθισει μαζί σου.!"
Ανακουφίστηκα αμέσως.Αφού έκατσα δίπλα της, της ψελλισα ένα ευχαριστώ και μου είπε παρακαλώ!
YOU ARE READING
Η Ζωή Χωρίς Φιλία Και Έρωτα
Teen FictionΦιλία... Μια σημαντική λέξη,ένας σημαντικός δεσμός, από τους σημαντικότερους! Άρης. Ένα παιδί με μεγάλες φιλοδοξίες. Όμως, λίγο διαφορετικό από τα παιδιά της ηλικίας του. Τα παραπάνω του κιλά, η μυωπία που έχει, δίνει την ευκαιρία στον Στέφανο και σ...
