Walang sumagot sa tanong niya.
“Wala? Walang nakakaalam ng vision-mission ng school natin? Simula 1st year dapat alam niyo na yan. Matagal na kayo dito pero di niyo pa din alam. Sige bibigyan ko kayo ng 30 minutes para kabisaduhin yan. Yung makakapagrecite ngayon ay may +5.” Actually, medyo memorize ko naman yun eh. Nahihiya lang ako magsabi sa kanya kasi pagtitinginan ako ng mga kaklase ko. Which is ayaw na ayaw kong nangyayari sakin. I hate seeking of attention.
Habang nagmememorize ako may dalawang magulong lalaki ang tumabi kay Jian. Kilala ko sila pero sure ako na di nila ako kilala. Ako pa, wala atang nakakakilala sakin sa ibang section. Yung isa na madaming pimples ay si Kyle tapos yung isa na gwapo ay si Christofer
Tumingin sakin si Christofer. Oh em gee! Ang gwapo niya!! Kyaa!
“Diba ikaw si Corinth? Corinth Rizia?” Sabi niya.
“Hindi. Baligtad. Rizia Corinth hindi Corinth Rizia.” WHAT?!? OMG! Kilala niya ko? Aaahhh! Shocks!
Nagmemorize ulit ako ng vision-mission.
“Uy nagmememorize siya.” – Jian
Pake mo ba? Di ako katulad mo na puro pacute lang no. Ay nako.
Maya-maya nagrecite na ako sa harap. Haizz. Medyo may mali ng kaunti pero okay lang. Tapos tahimik na akong bumalik sa upuan ko. Nakaupo sa harap ng upuan ko si Kyle tapos si Christofer nasa tabi ko. Yiiieee <3
BINABASA MO ANG
Hay, ang gulo.
Fiksi RemajaMagkaibang-magkaiba kami ng ugali, pero bakit siya pa ang nagustuhan ko?
