Bir mülteci hissiyle yaşarken,
Ülkenin her karış toprağı eriyordu.
Sisler,dumanlar arasından gözükmüyordu,
İstikbaliniz...
Kim bilir bilmem kaçıncı yüzyılda kaldı,
O eski özgürlükler.
Kim bilir hangi ülke, hangi aydın bıraktı,
Mavinin tarafını tutmayı.
Kaçmak bir çözümdü elbette,
Tüm korkularını kambur yapıp sırtına,
Uzaklaşmak cennetten
Kim bilir güzel gelecekten...
Eşyalar gibi hürriyet de eskiyor şimdi
Gökyüzü, umut hep taze ama.
Kim bilir hangi yürekte kaldı
Hangi tende soğudu anlamı...
Bir alıntı yaşadıklarınız,
Çalıntı tüm hayatlarınız.
Siz böyle olsun istemezken
Hep boş kaldı avuçlarınız...
Olsun üzülmeyin.
Üzülmek zalimlere,
Ağlamak halden bilmeze ve tüm kötülere bir armağandır.
Tevrat GÜRBÜZ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Simeranya
PoesíaBurada hayat hep aynıdır, fakat bir o kadar da farklıdır aslında bilemezsin! yaşamın o monotonluğu işlemiştir içine geceleri hep sessiz geçer görüp göreceğin karanlıktır sadece. Şiirler rüzgarla beraber sızmıştır pencerenden. Ve bedenine işlemiştir...
