BİR UMUDUN MASALI

5. BÖLÜM

Umut'un Ağzından;

Şuan ne mi yapıyoruz? Ne yapıcaz yemek yiyoruz. Daha doğrusu ben yemek yiyorum. Masal'ın kendisi şuanda yemeğine çok farklı yöntemlerde işkenceler ediyor.

U: Çarpılacaksın.

Dedim sakin bir ses tonuyla.

M: Efendim?

U: Çarpılacaksın diyorum çarpılacaksın.

Masal bu dediğime tek heceli bir gülüş yaptı ve gülümseyerek konuştu.

M: Yaa pardon ben sabah ki olayda kaldım.

Hee bende yedim! İçten bir gülüş atarak önüme döndüm. Haa şu Masal'ın üzerime düşmesinden sonrasını bilmiyorsunuz dimi siz? Hemen anlatıyorum.

Flashback

Masal bana yastıklarla vurup bağırırken benim yaptığım tek şey onun bu haline gülmekti. Sonra Masal'ın dengesi bozuldu ve üzerime düştü.

Şu an Masal ile burun burunayız. Ama işin tuhaf tarafı onu öpmeyi gerçekten istiyorum. Kim olsa isterdim öyle değil mi? Masal yutkundu ve kalkmaya çalıştı. Ancak sadece çalıştı. Tam kalkacakken daha çok üzerime düştü! Kafamı biraz daha yaklaştırdım. Hayır ama yapamazdım. Bunu Derin'e yapamazdım. Ben yavaş yavaş geri çekilirken Masal da bozuntuya vermeden kendini geri itti ve ayağa kalktı.

M: Y-yaa şeyy... Ö-özür dilerim... Ayağımın altında ki k-kilim kaydı da.

Baya bir utanmıştı görünene göre

U: Yaa şeyy... Sorun değil. Yani sana özel bişey değil. Yani sana özel derken öyle değil. Yani senin... Boşver yaa acıktım ben sende acıkmadın mı?

M: E-evet evet yaa acıktım bende.

Bende kafamı peki anlamında salladım. Ve telefonu alıp bir yerleri arayarak yemek sipariş ettim.

Flashback son

Düşüncelerimden beni ayıran şey Masal'ın ayaklanıp suratımın önünde el sallaması oldu.

M: Umut... Heyyy... Daldın gittin ne düşünüyorsun öyle?

U: Yaa yok bişey yaa.

M: Hmm peki o zaman kalkta şuraları toparlayalım.

U: Ben niye kalkıyorum yaa sen topla ben evime gidiyorum.

Böyle deyince Masal'ın yüzü düştü. Ne yani üzülmüşmüydü. Sonra üzgün yüzünü bir anda düzelterek konuşmaya başladı.

M: Aman be git istediğin yere kalmanı isteyen yok zaten!

Haydaa atarlıya bak yaa!

U: Gidiyorum o zaman!

M: Git o zaman!

U: Gidiyim ben o zaman!

Diyerek kapının önüne gelip ceketimi aldım. Tam kapıdan çıkacağım sırada Masal'ın sesini duydum.

M: Gitme!!!

What?
Who?
Where?
How?

Gerçekten bunu söyleyen Masal'mıydı? Söyledi şeyle yerimde mıhlandım kaldım.

M: Yanım da kal!

Masal'ın Ağzından;

M: Yanım da kal!

Bunu ben mi söylüyorum yaa!? Nedenini bilmiyorum ama onun bu akşam yanım da olmasını istiyorum.

Umut arkasına döner dönmez ağlayarak boynuna atladım. Bir süre şaşkınlıktan sonra o da sarılmama karşılık verdi. Ayrıldığımız da sessizliğimizi o bozdu.