Herkezden kaçmak istiyorum sessiz bir yere gidip öylece uzağa bakmak hiç bir şeyi düşünmemek istiyorum herşeyden uzak. Ama olmuyo beynimin içi çok karmaşık ne yapsam o karmaşıklıkta konuşan insanları susturamıyorum çaresizlik içerisindeyim şu an ise sessizlikten çok o karmaşığı çözmeye ihtiyacım var ve açıkçası bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum ağlamak istiyorum korkuyorum güçsüz görünmekten şu an ise tek yapabildiğim kendime hakim olmak sadece alttan alıyorum ve bunun bana zararı mi yoksa faydası mi olduğu bilinmez.
Gene rutin geçecek bi güne Merhaba diyerek uyandım okula gitmek üzere yola koyuldum okula gittiğimde ilk defa kimseyle konuşmadan sirama geçtim nedense bilmiyorum bu günlerde yanımda sadece ben varım görünmez gibiyim kimsenin aldirmadiği bir aptal gibi.
işittiğim her hakaret benim için artık hayatımdan 1 parçanın gittiği anlamına geliyo bu gün ise hayatımdan milyonlarca parça gittiğini biliyorum.
Neden karşılık vermiyorum peki bende konuşabilme yeteneğine sahibim .
Bunu düşündüğümde ise anlıyorum ki benden büyük veya benden küçük olsa bile onun bana yaptiği saygısızlıği yapmaya hakkım yok ki ben bunu yaptıkça belki o daha fazla tekrar edicek ama ben o ne kadar tekrar ederse etsin gene sessizliğimi koriyicam.