Crescendo
Yazar; pcyosh
Çeviri; HanJongie
Önsöz
Jongin hayatında ne kadar da çok şeyin eksik olduğunu daha önce hiç fark etmemişti, ta ki bir gün terk edilmiş bir yavru köpeği sahiplenene kadar.
~
"Sonun ölüm olacak, biliyorsun değil mi?" dedi Sehun, Jongin'in onu kollarına almasına izin verirken.
"Ne?"
"Bilirsin, filmlerde olur ya hani. İyi adam mağdur kişiye yardım etmeye çalışır. Ve sonu her zaman ölümle sonuçlanır. Böyle olacağına hiç bulaşmamak daha iyi."
"Ben iyi bir adam değilim." Homurdandı Jongin. "Şimdi çeneni kapayıp bayılıp falan kalsana sen, ben de o sırada kıçını eve taşıyayım. Cidden, bir çubuk kadar hafifsin."
Sehun, şaşırtıcı bir şekilde, itaat etti ve gözlerini kapadı. Yanağı Jongin'in göğsüne yaslıydı, ve Jongin kalp atışlarının hissettiği kadar sesli olmamasını umdu.
Ç/N: Çeviri yapmayı deli gibi özlemiş bir Elif'le karşı karşıyasınız! TT
Şöyle kütüphanenizin bi köşesinde dursun bu tatlış hikayecik, çevirisine yazın başlayacağım :')
