Multimedia ; Gizem & Kerem
Mihrab & Fatih💑Dilara ; Yeter artık yeter!! Bebeğimiz ve ben korkuyoruz!!
"B-bebeğimiz? !"
Dilara ; Kerem ve benim bebeğim ! Karnınmdaki çocuğun babası Kerem !!
Her şey ağır çekimdeydi sanki. Dilaranin söyledikleri kafamda yankılanıyordu. Karnında bir çocuk vardı. Henüz 17 yaşında olmasına rağmen hamileydi. Bu korkunç bir şey. Ama daha korkunç olanıysa o bebeğinin babasının Kerem olmasıydı. Bu nasıl olur diye geçirdim içimden. Herkesin kaldırmayacağı türden bir şeydi bu. Hani sevdiğiniz insan gözünüzün önünde başkasına sarılır, öper, koklarda içinizde yaşadığınız o acının tarifi olmaz ya, onun bir milyon kat daha fazlasını düşünün. Sevdiğiniz adamın bir kızı hamile bıraktığını düşünün demiyorum çünkü düşünemezsiniz. Bu iğrenç olduğu kadar acı verici bir şeydi. Tarifi imkansız bir acı.
Kerem ; Ne diyosun ulan sen!
Dilara ; Duydun bir çocuğumuz olucak
Kerem ; Bu imkansız! Gizem... inanma buna yalan söylüyor
Dilara ; Gizem o resimdeki kız benim, yalan söylemiyorum.
Gözlerimi kocaman açıp dilara ya baktım.
"Ne?!"
Dilara ; Evet o bendim. Buraya da bilerek geldim. Amacım seni üzmek değil sadece bebeğimin babasını almak.
Kerem ; Sus diyorum sana kes sesini. Bebek falan yok ! Gidip aldırıcaksın o bebeği!
Dilara ; Hayır asla !
Kerem ; O bebeği gidip aldırıcaksın !
Dilara ağlamaya başlayınca gözlerimi daldığım yerden alıp kereme döndüm.
"O bebek alınmıcak..."
Mihrab ; Ne!!
Ebru ; Gizem sen çıldırdınmı!
Kerem ; Gizem sen ne diyosun
"Dilara bebeği aldırmıcak ve sende bebeğin için sorumluluklarını yerine getiriceksin"
Gözlerimi emrenin, keremin, dilaranın, fatihin ve kızların arasında gezdiriyordum. Gözümden istemsizce yaşlar dökülüyordu. Ama yüzümde en ufak bir mimik yoktu.
Kerem ; Gizem yapma ! Böyle bir şey olmıcak.
Dilara ; Bu bizim bebeğimiz Kerem!
Kerem ; Yalan söylüyorsun lan! Yalan ! Ben o gece veya başka bir gece sana dokunmadım!
Dilara ; Ne saçmalıyosun sen ! Hamileyim diyorum.
Kerem ; Gizem sana yemin ederim ben ne bu sürtüğe nede başka bir kıza dokunmadım. Bak bunu sana kanıtlıcam tamam mı? Sakin inanma buna.
Fatih ; Kerem kes !
Fatih bana doğru gelip , gözyaşlarımı silerken sakin olmamı söyledi. Mihrabta yanındaydı oda saçımı okşuyordu. Sonunda gözlerimi yerden alıp Fatihe baktım. Ne kadar çaresiz olduğumu gözlerimde görüyor gibiydi. Hiç bir şey demeden sıkıca sarıldı bana. Mihrabtan hiç bir zaman çekinmezdi eğer konu bensem. Çünkü mihrab fatih ve benim kardes gibi olduğumuzu bilirdi ve yanlış bir şey asla düşünmezdi. Bizde asla yanlış bir şey yapmazdık. Çünkü biz kardeştik.
Mihrab ; Gizem hadi gel canım gidelim.
Asya ; Hadi gizem
Emre ; Gizem hadi bitanem bahçeye çıkalım.(yüzümü avuçları arasına aldı)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADI AŞK
RandomHayatınızda ne yaşarsanız yaşayın, olaylar ne kadar içinden çıkılmaz gibi gözüksede her zaman bir ışık vardır. Bir umut vardır.Belki sevginin,belki içinizde, barındırdığınız umudun gücüyle her olayı çözebilirsiniz. Bu hikayede birbirine deli gibi a...