ADI AŞK

5.Bölüm

Canlar bu bölümü diğer bölümlerden uzun tuttum . Zaman geçtikçe kurgu yönünden ilerlemeye çalışıyorum . Şu an saat 00.10 ve Ve ben bölüm yazıyorum . Telefondan yazmak oldukça zor yazım hatam varsa Özür diliyorum hadi iyi okumalar seviliyosunuzz

###

ÇOK ÖNEMLİ !

Yafrılarım bazıları bu kurgu hikayesi yaşanmış bir hikaye değil demiş . Doğrudur. Ilk başta kendi hayatımızı yazalım dedik ama ben sonra onun sizi sıkacağıni düşünüp kurguya yeni şeyler kattım.  Bu hikayede  gerçek olan  tek şey ; yabancı.. gerisi her kitap gibi hayal ürünüdür.. Neyse daha fazla konuşmadan sizi hikayeyle baş başa bırakıyorum 😊

Bu olanlar gerçekten şaşırtıcı şeylerdi . Biz bu konuşmayı kendi aramızda yapıyorduk. Icimizden olmayan birinin bu konuşmayı duyması imkânsızdı. Tabi işin içinde 3 harfliler vs. yoksa. Töbe Allah'ım ya . Dengesizin biri yüzünden saçma sapan şeyler düşünüyorduk . Ben olayı her ne kadar şakaya vurmaya çalışsamda , olay ciddiydi. Ve bu benim canımı çok sıkıyordu. Her şeyi ciddiye alarak düşündüm. Bizden olmayan biri (yani öyle umuyorum) bizim her şeyimizi biliyor , ne zaman ne yaptığımızı görüyordu. Kızları karşıma aldım ve bu konu hakkında konuştum .

"Kızlar. Bu ihtimali düşünmek hiç istemiyorum ama bu şahsın bizim her şeyimizi bilmesi , benim canımı çok sıkıyor. Acaba aramızdan biri bize şaka yapmak istemiş olabilirmi? Hani eğer böyle bir şeyse ben yaptım diyin kızmıcaz . Hadi "

Beyzanur ; Aynen öyle ya ! Kimse çıksın artık .

Mihrab ; Aynen kızmıcaz. Şaka deyip geçicez.

Nur ; Bizden biri olduğunu düşünüyorum.

Çağla ; Hadi güldük eğlendik kimse çıksın.

Ebru ; Ya bakın valla korkuyorum yeter artık !

"Hepimiz yorum yaptığımıza göre , bizden biri değil . Geriye asya ve nergis kalıyor. Ben onların da olacağını sanmıyorum. Ama yinede onlarlada konuşalım "

   Biz konuşurken telefonuma ikinci kez bilinmeyen numaradan mesaj geldi. Mesajı açmadan , numarayı rehbere kaydettim. Çünkü kızlar mesajı açmamdan korkuyordu.  Onların korkusu biraz yatışsın diye mesajı açmak yerine ilk önce rehbere kaydettim. Tam mesajı açacakken , Beyzanur kolumu tuttu ve "açma !" dedi titreyen sesiyle. Beyzanurun koluna dokunup, "sakin ol. Bir şey yok . Telefondan fırlayıp gelecek değil ya" dedim. Beyzanur beni onayladı ve mesajı açtım.

Yabancı ; Kızlar hiç düşündünüz mü Nergis o gün depoya neden gelmedi?

Ona cevap olarak mesaj attım ;

"Çünkü yorgundu. Ve hepimiz gibi sınıftan birinin işlettiğini düşündü. Ne yapmaya çalıştığını anlıyorum ama boş yapıyorsun sayın yabancı! "

Kızlar gerçekten çok korkuyordu. Bende korkuyordum. Ama bunu kimseye hissetmiyordum. Çünkü en azından birimizin soğuk kanlı olması gerekiyordu. Kısa süre sonra tekrar mesaj attı. Ama bu sefer bana değil. Çağlaya ;

Yabancı ; Kızlar benden korkun !

Tam Çağlaya mesaja cevap verme diyecektim ki telefonum çalınca hepimiz yerimizden sıçradık. Bu çocuk bunu nasıl yapıyor Allah aşkına ! Arayan kim sizce ? Evet tabiki arayan Kerem . Araması beni çok mutlu ediyor ama tam bu olayın üzerine ona kızmamak ve sesini duyup ağlamamak için telefonu açmak istemiyorum . Ama buna çok ihtiyacım var... Kızlar en sonunda dayanamayıp "aç şu telefonu" diye çemkirdiler. Kızlara kafa sallayıp , telefonu açtım . Tabi kızlarda yanıma depar attılar.