Ang Idol Kong Baklush!! (HIATUS-EDITING)

Chapter 2: Before the Worst

CHAPTER 2

*BEFORE THE WORST*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

 

HAYATO’S POV

 

“I’ve told you already!!! I don’t want to go and I won’t go!!!! So please, stop wasting your time trying to convince me!!!!” galit na sigaw ko sa manager naming si Shouko-san. Paano ba naman??!! Ipilit ba sa’kin ang mag-perform sa bansang alam niyang PINANDIDIRIHAN ko??!!!

Before anything else, I’ll introduce myself. I’m Ishikawa Shin Hayato, 22 years old, member of the duo, Japanese band “Go Senchi” o mas kilala bilang 5 cm. sa ibang bansa. Yup, Japanese po ako pero kahit na itinatakwil ko, may dugong Pilipino pa rin ang nananalaytay sa dugo ko. At nagtataka siguro kayo kung bakit nagtatagalog ako noh?? Typical reason. I’m a half-Japanese and Half-Filipino. Unfortunately for me, my “MOM”--- if that is what you can call her---- is a pure Filipino.

“But the producers have already paid and YOU and Ryou-kun here have already signed the contract!!! There’s no backing out now!!!” katwiran ni Shouko-san.

Anak na halos ang turing sa’min ni Ryou ni Shouko-san since matandang dalaga ito kaya masakit para sa’kin ang pagtaasan ng boses ang itinuring kong pangalawang ina…pero, bah naman!!! PANGALAWANG INA naman oh!!! Ipilit ba sa’kin ang ayoko?

Okay, Hayato. Calm down…..hinga….Baka mas lumala ang lahat pag pinairal ang init ng ulo…okay, breathe…. ”Shouko-san, I have read clearly the contract and it doesn’t state there that we NEED to perform in THAT country and I tell you, NOT A SINGLE WORD.”

Binasa at sinuri ko ngang mabuti yung kontrata sa pinakasikat at big-time na recording company ditto sa Japan. Hindi naman talaga ako pihikan sa mga projects, sa totoo lang, ang gusto ko lang ay ang mapasaya ang mga fans sa musika namin ni Ryou.

3 years go nang mapagpasiyahan naming buuin ng bestfriend kong si Takahashi Ryou na buuin ang bandang “Go Senchi”. Hindi nga naming inaakalng sisikat ito sa loob lang ng isang taon kaya naman inalok kami ng around-the-world concert tour ng music company na kasosyo ng network kung saan kami unang nakilala. Okay na sana, hanggang sa malaman ko nag first destination ng concert.

Ang first destination kasi ng concert ay ang bansa pa na pinakapinang-iilagan ko—PILIPINAS. More than willing pa ‘kong mag-perform sa kahit na saang bansa o planeta pa kami dalhin pero HUWAG lang talga sa bansang iyon!!! At bahala na kung magpang-abot man kami ng producers o makasuhan man ako, WALA AKONG PAKIELAM!!! Basta, di ako magpeperform o tatapak man lang sa bansang iyon!!!

Inis na binalingan ako ni Shouko-san, “I know, I know. I was with the both of you on the contract signing and I’ve also read the contract… But it is clearly stated there that you—and I specifically mean, the BOTH of you agreed to perform whatever country the producers would choose. So whether you like it or not, you will go to the Philippines!! And Haya-kun, for just this time, don’t mix your personal inhibitions and problems with our business!!!”