Tinamaan na ako

#6 - Gulp

CHAPTER SIX.
LEI'S POV

Pumasok sa loob si Ma'am Racquel sa Principal's office. Doon, Kinuwento niya ang lahat kay Ms. Ramos. Habang nasa labas kami ng principal's office. Nakaupo ako doon sa maliit na bench. Habang siya naman, nakatayo malayo sakin. Tatabi siya sakin? Naku, huwag na. Mapatay ko lang siya. >___<


Aaaargh!!!!!!


BWISIT KA LANCE.
BWISIT KA LANCE.
BWISIT KA LANCE.
BWISIT KA LANCE.
 

Paulit ulit nalang iyon sa isipan ko. 
 

Okay. You may call it OA pero ako?! Abot langit ang galit ko sa kaniya. NOT EVEN CAPSLOCK CAN EXPLAIN HOW MAD I AM. Sumusobra na siya, eh.


"Pandak. " "Panget" "Bi*ch " "Tanga" Anu-ano nalang ang tawag niya sakin.

 
LANGHIYAAAAAAAAAAAA!! Urgh. Pinipicture ko si nalang si Lance. Nakahiga sa kalsada. Nasagasaan ng truck. Iyong kasama siya sa  mga basura sa garbage truck. Iyong tinamaan siya ng kidlat. Iyong binombahan siya ng mga MILF. Gosh! I'd love to see that >:)

Pero hindi naman ako killer.


Kung ang pagpapatay ng tao ay hindi kasalanan sa Diyos?
Nakuu! Ginawa ko na iyon kay Lance. Matagal na. 1st death weeksary na niya ngayon. >_<
 

Pero teka... go back to reality muna tayo. Patay ako kay mama. Anong sasabihin ko? Sasabihin nun na naging pabigat na naman ako. Si mama lang naman talaga ang pinoproblema ko, eh. Siyempre, kami lang dalawa ang magkasama palagi, tapos ganun, hindi ako naging mabuting anak. Naghihirap na nga, eh. Sakit pa ako sa ulo . Ahaay, may konsensiya naman ako eeeh. Kaya lang nasa dugo ko lang talaga ang pagiging palaban.


"Pasok na kayo sa loob." Sabi ni Ma'am Racquel.


Nauna akong pumasok . Nanlamig na ang mga kamay ko. Kahit paulit ulit na ako dito sa Principal's office. Naroon parin iyong kaba.


"Good morning po ma'am." Greeting ko kay Ms. Ramos habang naka tungo. Sumunod naman sa akin si Lance. Tahimik lang ito.


May dalawang upuan sa harap ng principal's table, these two chairs are facing each other. Iyong lagi mong makikita sa mga office. Iyon. Umupo si Lance sa right side. Ako naman, sa left .

 
Punyeta, kinakabahan ako lalo. Alam mo yung kahit paulit ulit ka ng nakapasok sa principal's office, kinakabahan ka pa rin? Naka on pa naman ang aircon, super lamig na ng mga kamay ko.
 
Ms. Ramos took off her glasses. Tinigniyan niya kami ng maigi.
 

"Ano ba ang sinabi ko sa inyo ng una kayong nag-away? Hindi ba sabi kong hindi na sana maulit iyon? Bakit nag-away na naman kayo?" Nilipat niya ang kaniyang tingin kay Lance. "And you Lance, you started this fight. Am I right?"


"Yes, Ma'am." Sagot ko. 


Tinignan ako ni Lance na ganito ang mukha ----- >:/
Urgh. Totoo naman talaga eh na siya ang nagsimula. Lagi naman eeeh.


I bowed my head, staring at my shaking hands.


"At ikaw naman, Jillian, puwede ba, huwag maging masyadong palaban?  Pasensya naman ng konti. Sawang sawa na ako sa mukha mong paulit ulit nalang dito sa principal's office."

Sawang-sawa talaga sa mukha ko? Aray naman po. "I'm sorry po, Ma'am."


"And you, Lance. Your dad and I talked last night. Sabi niya, if ever you get in trouble, bigyan kita ng punishment. So as what he said, I am giving you a punishment."
 

"What?! This is unfair. Bakit ako?! She punched me, siya ang nanakit ng pisikalan, bakit kailangan ko pa ng punishment?!" There, he started complaining and groaning in anger.


"How dare you raise your voice! Wala ka na talagang galang.  I gave you a chance but you blew it. Our school has high standards at hindi ko hahayaan ng itolerate ang mga ganitong bagay!" Ayan, galit na si Ms. Ramos. Si Lance naman kasi, kung makikipag-usap ng mas matanda sa kaniya, walang galang. Urgh. Ganiyan ba talaga siya? Tignan mo. Ang sama talaga ng ugali!

"THIS IS HELL!" Sigaw pa ni Lance sabay slam ng wrist niya sa lamesa- which is very disrespectful kasi lamesa kaya yun ni Ms. Ramos. Duh, kahit na palaban ako, hindi ko magagawa ang mga ganiyan oy.

Nanahimik lang ako .
Then, he stood up, dinuro niya ako.
 

"AND THIS IS ALL BECAUSE OF YOU!"

"Bakit?! Sino bang nanlalait sa atin, ha? Ikaw pa rin ang nagsimula ng---"

"STOP! BOTH OF YOU!!" Napatayo na rin si Ms. Ramos pagkatapos ay malakas niyang binagsak ang kaniyang kamay sa lamesa dahilan na tumigil ako sa a-argue. "Sige, to be fair. You're both given a punishment. You'll clean the school quadrangle for two days. Both, whole day."


 "What?! Is that a kind of joke?!"


"We are molding better individuals here Lance."
 
 
I can hear Lance mocking her. Walang respeto talagang isang ito. "And I'm doing it with her?! There's no way in hell..." Tinignan niya ako ng sobrang sama. Urgh, dudurugin ko yang mga eyeballs mo eh! >O<

 
"Okay, then you'll be doing it by yourself in 5 days."
 

"Fine, I'll do it--- What?!! 5 days?! Sh*t namang- urgh! Fine, I'll do it with her!" >:/


Eh gag* ka rin pala talaga eh! Kung ako ang pinagpili, mas pipiliin ko ang five days na mag-isang maglinis kesa ba naman kasama ko iyang isang iyan. Eh paano kasi, tamad kaya pinili niya ang two days pero kasama ako. >_<
 
"You have anything to say, Jillian?"  Tanong ni Ms. Ramos.
 
"None, Ma'am."

 
"Pagod na akong mag sermon. Kaya I hope in two days, magiging maayos rin kayong dalawa't ewan ko kung bakit lagi nalang kayong nag-aaway."  YEAH RIGHT.
 
"Okay po, Ma'am."  Kalmado lang talaga ako pero deep inside, ang sarap ng itapon sa garbage truck ang isa diyan >__<

"I want to talk to your mother tomorrow morning, Jillian. Is that understood?"

"Y-yes.." I gulped. "Ma'am." Waaah. Sabi ko na nga ba eh. Nakakalunkot na namang isipin na iisipin na naman ni Mama na hindi pa rin ako good girl.
 
"Ako na ang bahalang kumausap sa Daddy mo, Lance."

He said nothing.

"You can go now. Magkita nalang tayo sa quadrangle, bukas." 


"Thank you Ma'am." Nauna akong lumabas.


Nang sumunod si Lance, he slammed the door.
Drama rin nitong demonyong 'to noh. Eh kung sa mukha niya kaya iyan i-slam ang door >.<