Tinamaan na ako

#23 - What's the news?

CHAPTER 23

LANCE'S POV

Pagkatapos  naming mag practice, umuwi ako agad sa bahay. Nagrest sa room, isip isip and stuff. Tapos naisipan kong magpool. Pagdating ko dun, naririnig ko si Pinsan na may kinakausap sa phone.

"Really!? So when are you gonna come? ... great!.. Lance would be happy to see you here.. okay, bye Athena! Take care. Love you! " - Alexandria

Wait...

"ATHENA WILL COME HERE?!" Napasigaw  ako.

She turned to me. "Couz!! Couz!! Good news!! Pupunta raw dito si Athena next month!! " Sabi niya habang niyoyogyog ako.

"Pero.. why is she coming here?"

"Her parents will come here for business purposes.. sasama raw siya. " :)

" Ah.. okay.. "

Sa totoo lang? Parang. I'm not ready to face her . After all the pain, takot ako na pag makikita ko siya ulit, masasaktan na naman ako, babalik lahat ang sakit. And I'm afraid to fall for her again yung aasa na naman ako, psh. Bakit pa ba kasi siya pupunta dito? Bakit pa siya sasama sa parents niya? Ahay. Ewan ko ba dun! Naging baduy tuloy ako.

" So I guess, maging kayo ulit. :) ayeeee " - Alexandria.

"Malabo." Of course! May iba na yun!

Yun lang tsaka umalis na ako. Pero di pa rin mawala sa isip ko ang balita ni Pinsan. Ano ba to, kung kailan ako nagmomove-on, pupunta pa siya dito? Pero ano naman sakin kung pupunta siya dito diba? Malaki naman masyado ang Pilipinas para patagpuin kami ng tadahana.

Her parents kasi, may business dito sa Pinas, they often come here pero parang ngayon ko lang yata narinig na sasama si Athena. She lived in the Philippines for 6 years, lived in America tapos dun na kami nagkilala.

*Flashback *

Wereunder the starry sky, nasa rooftop kami ng bahay ko. Ito, kasama ko si Athena. Nakaupo kami dun sa swing.

"Lance.. if ever your dad is gonna ask you to come home in the Philippines, are you gonna leave me? " - Athena.

"Of course! Why wouldn't I?" Tapos nag evil smile ako. bwahaha >:D

"I hate you na. :/ " Nagpout siya, tumayo't tinignan nalang ang view sa ibaba.

Siyempre! Joke ko lang yung kanina. Gusto ko lang talaga siyang lambingin, ang cute niya kasi eh. Ganito kami maglalambingan. Nilapitan ko siya.

"Eto naman oh.. nagjojoke lang." Niyakap ko siya from her back.

"Jokes are supposed to be funny."

"So.. did you really believe?"

"Yeah.. because I trust you." I smiled.

I came closer to her ear and hugged her tighter.

"Shut up, dummy, you know that' i'll never leave you." Then I kissed her ear.

"Promise mo yan ha?" Nafefeel ko ang smile niya .

"I promise."

 Tapos she turned to me and hug me.

2  weeks after..

Nandito kami sa coffee shop with Athena. Umorder ako dun sa counter. Tpos pgbaliko sa  table namin..

"Ito na ang cof - "

"Lance. Ano to ?" Sabi ni Athena. Tinapat niya sakin yung phone ko. Naka open yun sa message ng dad ko.

It says :

Lance! Why aren't you answering my calls and messages?

I'll go there , tapos iuwi kita sa Pinas.  This is final.

Sender : Dad

Sinabihan ako ni Daddy na umuwi ng Pilipinas 2 days ago na pauuwiin niya ako ng Philippines. Text siya ng text at tawag ng tawag. Pero ayoko, kaya dinedma ko lang lahat. I didn't tell this to anyone, specially kay Athena xcept sa family ko. Iniisip ko baka joke lang to ni Daddy and stuff, so I didn't really mind.

Napatulala ako. Shiz, why did I leave my phone?!

"What is this?! ANSWER ME!" tears are forming in her eyes.

"Hindi iyan totoo. Hindi ako sasama kay Dad." Tinuro ko yung phone.

"Really? THEN WHY DIDN'T YOU TELL ME?! " Umiiyak na siya.

"Athena.. I'm sorry, I was going to tell you.. Butit doesn't matter as long as I'm here. Hindi naman ako sasama eh. Right? "

She shook her head. Nilapag niya yung phone sa lamesa, looked at me and said.

"We're through."

Tapos yumuko siya tsaka lumabas sa coffee shop. Halos lahat ng mga tao naka tingin sa amin. Nabaliw ako sa araw na iyon. I went home. Tapos nakatulala lang talaga ako. My friends and I hanged out for a drink. Iyak ng iyak.

After 5 days..

Nalaman kong may iba na si Athena. Ang bilis naman yata, diba? Tapos parang wala lang yun lahat sa kaniya ang bilis lang talaga. Hindi man niya lang ako kinausap tungkol dito. Di niya ako binigyan ng chance mag explain. Break na agad. Tsk. Ang sakit.

Kinuha ako ni Dad after 2 days. Tapos umuwi kami ng Philippines. Although ayoko talagang umalis, pero I think it's a way to stay away from here at para maka move on na rin ako. Bumalik ako sa dati kong sarili ng dahil sa heartbreak.

Kaya ayun. Puro Kagaguhan nalang daw ang mga ginagawa ko.

*End of flashback*