-pwede mo namang kalimutan ang nakaraan. Di mo nga lang alam kung makakalimutan mo ang iyong nararamdaman.--Better ask than conclude-
Vice POV:
Andito ako sa isang restaurant, mag-isa. Wala ang mga bakla kasi may rampa at wala rin si FK kasi nasa cebu sya for some business conference.
Pero kahit nandun sya Magkatext pa rin kami,nakakahiya nga dun sa mga nagsasalita kasi di na iniintindi ni FK yung sinasabi nila,wala daw kasi akong kasama. Baliw talaga...From FK:
JM umorder ka na ba ng pagkain mo?To FK:
Nope,maybe laterFrom FK:
Anong ginagawa mo ngayon?To FK:
Eye-ing the waiterFrom FK:
JM......W/ his reply I smile,nakikinita-kinita ko kasi yung itsura nya nung binasa nya yung text ko.
To FK:
Just kidding,I'm not in the mood to order,maybe when I'm hungry already.After I send my reply to FK,tumingin ako sa paligid ko,hanggang sa napatingin ako sa bagong pasok,si Terrence. Mag-isa lang din sya,dapat ko ba syang tawagin o ipagsawalang-bahala na lang. Pero naisip ko na parang ang bastos naman kung Hindi ko sya papansinin.
Pero bago ko pa man sya tatawag eh nagtama na ang mga mga mata namin. So Tinawag ko na sya.
BINABASA MO ANG
ALMOST IS NEVER ENOUGH(VIRENCE STORY) COMPLETED
Romancevirence all the way!!! PHOTOS NOT MINE(lahat po ng pictures ay kinuha ko sa internet,facebook,twitter,instagram)