Ask ve geri kalan her sey

Prens

Her casus gibi onun da bir karizmasi vardi, kendini oyle gizemli bir hale getirmisti ki o anlayamazdin mutlu ya da mutsuz ya da huzursuz. Kendini kapatmisti insaa ettigi kalesine kimsenin girmesine izin de yoktu, kendinin cikmasina da. Her kral ve her prens gibi yalnizliginda hayallerindeki o kizi bekledi. Bekledi ve bulamadi o andan sonra oylesine emindi ki yalnizligin sonu olacagindan. Cikti kalesinden tabularini yikti bilirdi kendini bulmak icin once kaybolmasi gerektigini, hos kaybolmaya da cesareti asla olmamisti kendine asla guvenememisti belki de isyani bu yuzdendi kendine ve dunyaya. O kadar alismisti ki guvende yasamaya yasamayazdi kayip bir sekilde. Sonra etrafa bakti bulamadi aradigini geri dondu satosuna. Kendiyle yetinmek zorunda oldugunu biliyordu o saatten sonra. Sadece icinde tek bir ses o yakinlarda dese de bulamayacagindan oyle emindi ki o sesi susturdu. Tum zaaflarini kilitledi ve kaldirdi tarihinin o tozlu raflarina