Chapter 8-Chitchats

13 1 0
                                    

Shai's POV
"I love you Dad, bakit mo nagawa sa amin to? Bakit Dad? Bakit?"

Naiiyak parin talaga ako, bakit kasi ganun e. Di ko alam kung totoo ba yun o isang malagim na panaginip lang.
Napaangat ako ng ulo at sakto namang nakita kong 5:00pm na,

Ang bilis ng oras, di ko namalayan, nilagay ko ulit sa hard case yung gitara ko at isinabit ulit sa gilid ng cabinet ko sa sa kwarto.

Naligo muna ako at nagbihis,
Shit! Naaalala ko na naman yung ginawa nung Kurt na yun. He's totally insane! Arghh.

Humarap ako sa salamin at napatitig sa aking repleksyon, ang laki narin pala ng changes ko sa katawan. Medyo namugto yung mata ko kanina sa kakaiyak. Hayaan na nga.
Naglagay ako ng foundation at red lipstick.
At lumabas na ng bahay,

Habang naglalakad ako papuntang abangan ng taxi, napatingin ako sa isang poster doon,

"Are you a good singer? Let your dream come true! Let your name shine all over the world"

Yan ang sabi sa poster. Hilig ko talaga ang kumanta simula pagkabata ko, natigil lang to nung iniwan kami ni Dad, sa hindi ko siguradong dahilan. Ang sabi ni Mom nanloko daw si Dad sakanya,

Kukuhain ko na sana yung number na nakaindicate dun sa poster ng biglang may humarang na maraming tao, ang dami, at halos mapatumba na ako dahil nababangga nila ako,
Nakakainis naman, saan ba galing tong mga taong to? Wala naman to kanina ah?
Narinig ko ang isang sigaw nung babae na malapit sa akin at mukhang hinahatak nya ang kaibigan niya,

"Beh! Nandyan daw si Alden Richards sa Mall na yan! Halika na.!"
"Talaga ba beh? Baka naman wala siya!"
"Nandyan yun, kaya biglang nagsugudan ang mga tao sa mall na yan, hanggang ngayon namn diba? See?"
"Sige na nga!" At umalis na sila.

Kaya pala e. Nandyan pala si Alden Richard, Sa susunod ko na nga lang titingnan yun ulit.

Napatingin ako sa daan, at may taxing tumigil sa harap ko, nice one! Sakto!

"Saan po kayo maam?"sabi ni manong driver.
"Sa Lee's Bar manong"
Sinara ko na nag pinto,

Kailangan ko na kasing kuhain yung pouch na yun. Baka may mawala dun.
At magiinom na rin ako. Nastress talaga ako kanina.

Nagpatugtog muna ako sa cellphone ko,

NP: 7 years by Lukas Graham. (Search niyo nalang po. XD)

Nakakarelate talaga ako dito, ang ganda pa ng tono niya at melody.

Saktong pagtapos ng kanta.
"Maam nandito na po tayo!"
"Ah sige manong ito po ang bayad"
Bumababa na ako at naglakad papuntang bar. Medyo marami naring tao. Napatingin ako sa wrist watch ko, 6:00pm narin pala.

Pumunta agad ako ng Office ng bar, kumatok ako, nakakahiya naman pumasok.

"For Staff only"
May mabasa ka ba naman na ganyan. -_-
Tsaka text din kasi nung babaeng tumawag sakin kahapon dito raw ako pumunta,
Ang tagal naman. Nakakainip. Umikot na ang doorknob. Hays salamat.

"Good After--- IKAW???? Pati ba naman dito makikita kita?" Gulat na gulat ako! At inis narin.
"Hi Shairell, anong kailangan mo dito?" Sabi niya na parang di ako sumigaw sakanya ang kalma niya lang. Nakangiti siya habang sinasabi yun.
"Di ikaw kailangan ko dito! Nasaan na ba yung mayari huh? Bakit nandito ka sa staff office!" Nagulat siya, bakit naman siya magugulat?
"Huh? Halika nga! Pumasok ka muna sa OFFICE KO!" Aba kung makaasta siya akala niya sakanya to. At office niya daw? Weh?
"Umupo ka muna dyan" umupo naman ako, at may tinawagan siya,
"Oo! Go here now! Yeah, I said now!" He said with full of authority
Sabay tumingin siya sa akin.
"Hoy! Ano ka ba dito?" Di siya sumagot, ngumiti siya at nagulat ako kasi

"SIR KEITH! ETO NA PO! SORRY PO KUNG LATE AKO NG SECONDS--- ay sir, sorry may bisita po pala kayo, hehe! Ito po pala sir yung pinapadala niyo." Sabi nung babae na hingal na hingal, at tinawag niyang Sir tong lokong to? At may inabot siya kay Keith. Yung pouch ko!
"You may go now Mitch, asikasuhin mo na yung mga drinks and liqour dun sa stock room."
"Sige po sir"
"Diba tinatanong mo ako kung ano ako dito?"
"Oo"
"Pagaari ko itong bar na to. Ito pala yung pouch mo, naiwan mo yan" sabi niya ng di tumitingin sa akin. Napanganga ako. Sakanya to?
"Sa-sayo ttong bb-ar na to?" Nauutal kong sabi. Eh bakit dun lang siya sa Dae-Han nagaaral?
"Yeah." Napatahimik nalang ako.
"Sa-salamat sa pagsauli ng pouch. At sorry nadin" Napayuko ako. Nakakahiya! Sinigawan ko siya kanina at tinanong ko pa kung ano posisyon niya dito. Arghh!
"Wow! Ang cute mo pala kapag nahihiya? Haha!" Sabay pisil niya aa cheeks ko.
"alisin mo nga yan. Di tayo close noh! Aalis na ako!" Sa ibang bar nalang ako magiinom.
"Wag na. Usap muna tayo, tara dun tayo labas,"
"Okay" di na ako nagpumiglas kahit nakakahiya.

Ang daming tao, pero dun kami sa stool umupo. Sa lagi kong inuupuan.
"Lagi kita nakikita dito." Sabi niya.
"Yeah dito ako lagi nakapwesto,"
"Bakit ka umiinom? At araw-araw pa. Babae ka pa naman" aba! Pakialamero.
"Paki mo ba? Eh bakit mo ginawang business tong bar kung ayaw mo ng may magiinom dito. Ayaw mo nun araw-araw may kita yung bar mo?!" Nainis ako ng onti. Pinilosopo ko tuloy siya.
"Di naman sa ganun, ang ibig kong sabihin, di ba nagagalit yung parents mo kapag umiinom ka ng late at lasing pa, babae ka, paano ka nalang dyan sa labas?" Yun na nga e. Wala na sila. Kaya I can do whatever I want. Wala silang pake.
"Kaya ko ang sarili ko, at wala na akong magulang."
"Huh? Paanong wala?" Umorder ako ng isang hard drink at ininom yun ng straight. "Di mo na dapat malaman." Napatingin ako sa gig sa gilid ng bar, parang gusto ko kumanta.di na siya nagsalita siguro naramdaman niya na ayaw kong itopic yun ngayon. Ang ganda ng kanta,

"I will always be yours, forever and all, through the push and the pull
I still drowning your love and drink till I'm drunk and all the I've done is ever enough"

Kahit papaano nakapag chitchats narin kami nitong si Keith. Mabait naman pala siya e.

Did You Hear Me?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon