And I'm like "WTF"

1☆

Η ζωή στα 16 είναι αρκετά δύσκολη. Δεν είναι ότι είμαι απαισιόδοξη απλά μπορώ να αναγνωρίζω την πραγματικότητα.
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα γύρω στις 11 δεν είχαμε σχολείο και ήμουν αρκετά κουρασμένη για να σηκωθώ πιο νωρίς. Η μαμά μπήκε στο δωμάτιο και με ρώτησε αν θα ήθελα να μου φτιάξει κάτι να φάω. Προφανώς κι της απάντησα με ένα "ναι" και σηκώθηκα για να ντυθώ.
Άνοιξα την ντουλάπα προσπαθώντας να βρω ένα τζιν και μια κοντομάνικη μπλούζα να βάλω. Είχα καθαρό σετ, πράγμα απίστευτο γιατί αυτόν τον καιρό κάνω "απεργία" και λέω στην μαμά μου ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μαζέψω το δωμάτιο μου γιατί ο άντρας της μαμάς μου έχει μια κόρη και εκείνη μετακόμισε μόνιμα στο σπίτι μας και πρέπει να μοιράζομαι το δωμάτιο μου. Νιώθω απαίσια με την όλη κατάσταση. Δεν θα ήθελα να το συζητήσω άλλο...

Γειά σας, αποφάσισα να αρχίσω την ιστορία μου. Τα parts δεν θα είναι πολύ μεγάλα αλλά ούτε τόσο μικρά όπως σήμερα, τα λέμε, καλή ανάγνωση