Moving on is not easy as they say, and that is why Xial Gian Bustamante presented himself to be the rebound of Jana Dayne Encarnacion to help her to forget his ex-boyfriend who has cheated on her with her best friend.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 10. "Foolish King and Queen"
Jana's POV
Napabangon ako sa sinabi niya. Gulat na gulat at hindi makapaniwala. Tumahimik na lang ako dahil ramdam kong ayaw naman niyang pag-usapan ang tungkol sa ex niya.
Iniwas ni ang tingin niya sa akin at nilipat sa frame sa table niya. "I was so in love with her that time. Sobrang saya ko. And I can risk everything for her, gano'n ko siya kamahal." Pag-uumpisa niya ng kwento niya. Seryoso ang tono nga boses niya habang taimtim na nakatingin sa picture frame. Tahimik naman akong nakinig sa kanya. Nakita kong malalim siyang huminga saka tumingin sa akin.
"But like you, naloko rin ako. I was fooled and I didn't even notice that she's cheating on me with my bestfriend. That she'd just use me to get my bestfriend." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Ramdam ko ang galit sa boses niya.
Mariin niyang pinikit ang kanyang mata na parang nagpipigil na umiyak. "I am the foolish king and you are the foolish queen." Ngumisi siya pero hindi ko nagawang tumawa sa biro niya. Nakatingin lang ako sa kanya at ganon din siya sa akin. Nawala ang ngiti sa mukha niya at naging seryoso.
Magkatinginan kaming dalawa. Tahimik ang buong kwarto habang magkatinginan kami. Sa mga mata ng bawat isa sa amin, nababasa namin ang nararamdaman ng damdamin namin.
"That's the reason why I presented myself to you. To be your rebound to at least ease the pain you feel right now." Iyon pala ang dahilan kung bakit mabait siya sa akin.
Napayuko ako. Hindi ko alam ang sasabihin. Sandali akong yumuko at tiningnan ulit ulit siya at nagbigay ng isang masayang ngiti.
"Tara na aral na tayo." Sabi ko't kinuha ang notebook niya. "'Wag na natin sila isipin. Pam-pam lang siya eh" Natatawang sabi ko. Nakita ko namang nagtaka siya sa sinabi ko pero ngumiti na lang din siya.
Magkatabi kaming dalawa sa study table. Makalipas ang ilang oras pasado alas-dose na pero nag-aaral pa rin kami. Marami na kaming na-review makakalahati ko na nga yata ang notebook ko na puro solution sa mga solving promlems at equation na pinapasagutan nuiya sa akin. May oras pa na inaantok na ako kaya inom ako ng inom ng kape na dinala niya kanina. Gusto nang pumikit ng mata ko pero siya sige pa rin ang paliwanag niya.
"Okay, X is the unknown number, so that means we need to solve for the unknown number." Mabuti akong nakikinig sa mga paliwanag niya.
"So here's the equation, X is equal to 2 to the power of 30 times 10 to the power of -7" Paliwanag niya. Tinitingnan ko namang mabuti ang pagsosolve niya. Habang nagsosolve siya hindi ko naman sinasadyang mapagmasdan siya habang nagsusulat at nagsasalita. Pinapanuod ko lang siya. Imbis na sa notebook ako nakatingin sa mukha niya ako nakatingin habang nagsasalitan siya.
"Apply logarithm on each side, magiging log x is equal to log 2 to the power of 30 time 10 to the power of -7 and log x is equal to 30 log 2 – 7 log 10 then log x is equal to 30 x 0.3 minus 7 making log x equal to 2 so X is equal to 100." Bigla naman siyang tumingin sa akin pagtapos niyang magpaliwanag. "Nakikinig ka ba?" Tanong niya. Agad kong iniwas ang tingin sa kanya.
