“Hey! Why the mad face?” asked Jeremy.
“It’s the freaking new professor.” I answered
“huh? You met him? What did he do that you really look pissed-off?” tanong ni Yuri.
“siya yung pesteng lalaki na palaging nasa panaginip ko.” Pasigaw kong sagot.
“ kyaaaaaaaaaa!!! Ang gwapo!” sigaw ng mga babae kong kaklase. Tinignan naming yung tinutukoy nila. Waaah!! It’s that guy.
“Goodmorning! I’m the substitute for the month of Professor Marco Jimenez. Call me Professor Kai.” Introduction niya.
“Pffffft. Kai daw? Wow! Feeler! Matanda naman.” I blurted out. I saw him stared at me pero inirapan ko lang.
“alright, let’s start the discussion.” Sabi niya. Tsk! Hindi ako nakikinig at wala akong balak making sa mga sasabihin niya.
Nagulat lang ako nung tinawag niya ang pangalan ko. “Ms. Takenaga.” Napatayo ako sa gulat. “yes?” tanong ko. “are you listening?” serious na tanong niya.
“ahm. Yeah, of course.” I lied.
“well then, can you repeat my last sentence in my discussion before I called your attention?” sabi niya.
Langyang lalaki to! Syempre, hindi ko alam kasi nga hindi ako nakikinig diba? Hindi nalang ako umimik. Maybe about after 1 minute.
“so you’re not listening. Alam mo bang pwede kitang palabasin ngayon sa klase ko?” sigaw niya.
Well, yeah. Sh*t! napapahiya ako ditto. I hate this guy! I really hate him, as in 10 times kabaliktaran yung ugali niya ngayon sa dream ko.
“sorry, professor Kaeser!” sarcastic kong sabi.
And fortunately, the bell rang.
Lumipas ang araw. And pagsapit ng afternoon, I mean nung natapos lahat ng klase ko. Habang naglalakad kami ng dalawang baliw na to. Sino pa? Edi itong si Yuri at Jeremy.
“Yuri, Jera, karaoke tayo bukas?” yaya ko.
“Sure!” sabay nilang sagot. May sasabihin pa sana ako kaso, bigla kong nakita si Kaeser, palapit sa amin. Sinenyasan niya yung dalawang umalis tapos pina-iwan ako.
“hey! Don’t leave me!” sigaw ko.
“sorry!” sabi nila habang tinuturo si Kaeser. Saka sila tumakbo.
Hinarap ko siya. “what is your f*cking problem?” sigaw ko. I know pinagtitinginan na kami ng mga students ditto sa ground.
“I told you, explain!” utos niya.
“why would I?” cold kong sabi at akmang maglalakad paalis. Pero he grabbed my arm.
“ aren’t you really going to talk to me?” tanong niya with something in his tone, it’s like he’s threatening me.
“ no!” sigaw ko kahit na woah.. goose bumps.
“ then I have to do this” sabi niya sabay buhat sakin. Yung parang pangkasal pero hawak niyo yung dalawa kong kamay so I can’t even move my arm.
“hey! Let me go!” sigaw ko. Pero pinilit niya paring ipasok ako sa kotse niya. He locked the door. Hindi talaga ako makalabas so I just yelled and yelled. Pero pinaandar niya lang yung kotse. Tumahimik nalang ako kaysa naman makipag-away pa ako, eh baka mamaya, ma-aksidente pa kami.
