4

7 0 0
                                    

Op de terugweg naar huis fiets ik naar de winkel, daar koop ik een cake en een bus slagroom. Ik loop naar de kassa.
'Hallo' zeg ik als ik aan de beurt ben.
'Goedemiddag mevrouw.' Zegt de caissière.
*BLIEP*
*BLIEP*
'Dat word dan 2,80 alstublieft.' Zegt de vrouw vriendelijk, terwijl ik het geld geef.
'Fijne dag verder!' Roep ik en ren naar m'n fiets.

Als ik thuis ben ga ik meteen kijken of ik meldingen heb: 1 van Rosetta en 2 van Audrey.
Rosetta: OMG wat erg voor hem! Sterkte❤️😘

Audrey: OMG IK KAN ER NIET TEGEN! IK DENK NU DAT MIJN OUDERS VERMIST ZIJN! DAT IS ENG! STERKTEEEE XXX
Audrey: oh shit ik had m'n capslock nog aan...

Ik leg m'n telefoon weg en dan pak ik uit m'n tas het dagboek van Raaf zijn overleden zusje. Ik geloof het niet, maar begin te lezen:

2009, 12 april.
Hallo lief dagboek, dit is de eerste keer dat ik hier in schrijf. Het bevalt me wel hoor! Ik heb je gekregen, net 10 minuten geleden. Ik ben vandaag 11 geworden. O ik ben trouwens Roda, blond haar en groene ogen. Ik heb Joy en Lauren uitgenodigd op m'n feest maar die kunnen niet omdat ze moeten dansen. Ik zit op voetbal. Maar ik moet nu eten, doei dagboek.

Ik sla de bladzijde om en lees verder.

2009, 13 april.
Hallo lief dagboek.
Ik heb vandaag gespeeld met Joy, ze wilde alleen maar met poppen of Barbies spelen. Ik wilde met de bal spelen of spelletjes spelen.
Ik ga m'n haar morgen kort knippen. Net als m'n broer, Jules. Hij is 13 jaar. Dag lief dagboek... Ohja, vanavond eten we patatjes met mayonaise en ketchup! Lekker he?!

WoW! Maar wie is dan Roda? Is het dan echt waar wat Raaf erover zei? Ik wil verder lezen maar dan hoor ik m'n ouders binnen komen.
Snel stop ik het boekje in m'n tas, en ik ren naar beneden. 'Hey mam, Hey pap!' Roep ik vrolijk. 'Heeeyyyy Lauren!!' Roepen ze met een kwade blik op elkaar gericht. 'Ik heb een cake gebakken voor jullie!' Lieg ik. 'Zo Zo, weet je nu eindelijk dat de eerste stand magnetron is in plaats van heteluchtoven??' Vraagt m'n vader lachend. Ik knik trots.

'Lekker schatje!' Zeg m'n moeder. Ik glimlach en zeg dat ik pizza ga bestellen. Ze knikken en ik loop naar de telefoon.
'Hallo met Pizzeria Op Het Plein, met wie spreek ik?' Hoor ik door de telefoon.
'Hallo u spreekt met Lauren Vrele. Ik wil graag 3 pizza's bestellen.'
'Oke, zeg maar.' Hoor ik weer
'Uhmm even kijken hoor, 1 pizza margharita zonder olijven en extra veel kaas, 1 pizza bacon en 1 pizza cheese met extra veel salami, mozzarella en kaas.' Noem ik op.
'Oke over 15 minuten zijn we er! Bedankt voor uw bestelling! Dááág!' Zegt de vrouw aan de andere kant van de lijn.

Ik hang op en dan later gaat de bel. Ik sprint er heen en pak 10 euro mee. Ik loop triomfantelijk met de pizza dozen in m'n handen de keuken in. Even later zitten we allemaal te eten van de pizza...

Hey Hey zingende asperges! Speciaal voor jullie heb ik dit hoofdstuk wel 542 woorden lang gemaakt! Xxx mij

Lauren          {VOLTOOID}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu