HEY CRUSH!

Twenty nine

Nasa harapan ng puntod ni april at kristoff si audrey at kristoff..

"Iwan muna kita drey para makausap mo sila" sabi ni kristoff saka iniwan ito..

Nakatulala pa rin si audrey sa harapan ng puntod.. Hindi nya alam kung anong sasabihin nya di nya alam kung saan sya mag uumpisa...

Sinisisi nya ang sarili nya pero di nya masabi.. Feeling nya di na nya alam magsalita ...

Kaya mas pinili na nyang tumalikod at umalis... Sumakay sya sa isang cab at ng makakita ng park ay bumaba na ito at umupo...

Nakita nyang may mga kumpulan ng tao sa malapit lang sa kanya ay tumayo ito para tignan..

....

Nakatayo sa gitna ng stage si chard at nakahawak ng microphone. .

Nandito nakaukit pa rin sa puso ko,

(Nag umpisang umagos ang luha ni audrey. )

Ng sabihin mong "wag na lang".
Nandito nakatatak pa rin sa isip ko,

(Nag continuous na lumuluha na sya. Di na nya mapigilan)

Kung paano mo tinalikuran ang lahat.
Kay bilis ba't umalis, nakakamiss

( humakbang na sya patalikod at tumakbo habang umiiyak)

(Sa stage naman nag umpisa na ding pumatak ang luha ni chard)

Na bigla lang di ko man lamang nalaman
Na mawawala,
Na bigla lang di mo man lamang naisip
Na idahan-dahan.

.(napahinto sa pagtakbo si audrey saka humagulgol ng humagulgol.

Audrey's POV

Sumasabog ang puso ko di

"Ang sakit!
Ang sakit sakit !!
Bakit nyo ako iniwan??
Paano naman ako .. Kristian . April!!! " sigaw ko sa park na humahahulgol

Hindi ako sanay sa biglaan,
Unti unti na lang sanang nawala.

( "bakit mo ako iniwan kristian?? Bakit?? Sagutin mo bakit? " puno ng hinagpis na nasabi ko.. Nanghihina ang mga tuhod ko kaya napaupo ako sa damuhan)

Hindi ba natin kayang magkunwari,
At sabihin "sige na lang"
Hindi ba natin kayang dayain,
Ang mga yakap sa tuwing lumalamig

(Mas lalo akong napaiyak...
"April bestfriend ko bakit asan ka ngaypng kailangang kailangan kita ??? Bestfriend kita pero bakit iniwan mo din ako?? " tuloy pa rin ang pag iyak ko .. Niyakap naman ako ni kristoff na syang mas lalong nagpaiyak sa akin...
Kay bilis, ba't umalis, nakakamiss...

Na bigla lang di ko man lamang nalaman
Na mawawala,
Na bigla lang di mo man lamang naisip
Na idahan-dahan.

("Kristoff ang sakit sakit sobra..."
"Ilabas mo lang yan drey .. Ilabas mo lang lahat andito lang ako"

"Ang mga mahal ko iniwan na nila ako kristoff ... Bakit?? Naging masama ba ako?? .. Di man lang nila ako inisip na maiiwan.. Bakit?? ".. Mas lalong humigpit ang yakap ni kristoff)

Hindi ako sanay sa biglaan,
Unti unti na lang sanang nawala.

Hindi ako sanay sa biglaan,
Unti unti na lang sanang nawala.
Di ko man lamang nalaman
Na mawawala,

( " kristian bakit?? April bakit??
Bakit?? Bakit?? Bakit?? BAAKIIT!! Bakit nyo ako iniwan?? Bakit ?? Gusto kong malaman bakit?!!!! " palahaw ko .. At saka ako nag iiyak.. )

Na bigla lang di mo man lamang naisip
Na idahan-dahan.

Na bigla lang!...

Kristoff's POV

Umiyak ng umiyak si audrey hanggang nakatulog sya sa pagod kaya binuhat ko na ito sa kotse at dinala sya sa hotel na tinutuluyan namin

Habang natutulog sya saka lang ako umiyak .. Nasasaktan ako sa nakikita kong kalagayan nya pero kailangan kong maging matapang sa harapan nya ...

..

👉last chapter na yung susunod ..
So ang ending secret!!!!

Gusto nyo bang magkalovelife pa si chard o hindi na?? Sinong may gusto??