Until The End

Chapter 2

"Sarah,my wife,I promise you that I will be a loving,caring, and honest husband. I will be the man you waited. I will be the man you ever wanted. I will love you until our last words." sabi nung lolo ni jessica,habang ako naman nandito iyak ng iyak tapos si Peter nasa tabi ko tumatawa.
"Bryan, my husband, I know that this is a new start for us. A new start for us to begin with love. I will always accept you the way you are. I...will love you until our last words."mas lalo akong naiyak sa pagbigkas ng vow nung mag-asawa. Lalo na yung boses nila...oo, normal na boses yun ng matatanda pero kasi yung sa kanila talagang mararamdaman mo yung pagmamahal lalona habang binibigkas nila yung mga vow nila nung kinasal sila, talagang nakatingin sila sa mata. Deretso sa mata mismo. Dun mo makikita yung pagmamahal. Nang matapos yung ilang ceremony ng kasal humarap sila sa mga tao at kinuha yung mic.
"Masyado na po kami at ang ilan sa atin para sa "you may kiss the bride" kaya wag na po tayo maghintay para doon." sabi nung lolo habang medjo na papatawa, rinig din ang pagtawa ng ilang bisita. "Tara po sa bahay namin at sabay sabay natin ipagdiwang ang aming anibersaryo." masayang pag-aanyaya ng ginang.
Inayos ko ang camera na sinet-up ko kanina pagdating namin. Nagkaroon pa ng unting picture taking bago kami nakaalis simbahan at sumakay sa van. Ang sabi ni jessica sundan lang namin ang sasakyan ng parents nya dahil baka maligaw kami. Hang nasa van naman nagsimula nanamang mang-asar si Peter.
"Nakita nyo ba si Aira kanina? Haha. Biglahg umiyak."sabay tawa naman ang ilan.
"Alam mo Peter, ayaw mo talaga kong tigilan noh. Nadala nga kase 'ko ng emosyon ko. Palibhasa kase, hindi mo pa nararanasan ang umibig kase wala namang magkakagusto sayo. Kaya ayan hindi mo naiintindihan, hindi mo pa kase nararanasan masaktan." inis kong sagot sa kanya.
"Kaya nga naman Peter!"sabi ng ilan naming kasama sa van.
"Eto namang si Aira, humugot nanaman. Haay nako. Hindi ko pa nararanasang umibig kase hinahanda palang yung para sakin noh. Ang pagka-gwapo ko para sa isang babae lang, yung one and only ko, yung akin lang, walang makaka-agaw."pagmamayabang nyang sagot.
"Sus, kung ano-ano nanaman yang pumapasok sa isip mo. Ang sabihin mo wala lang talagang itinadhana sayo si kupido kaya walang dumadating."tuwang tuwa kong pagsagot sa kanya.
"Hindi noh! Hinahanda lang ako mabuti ni kupi---"
"Tama na nga yan Peter at Aira, pag-usapan nalang natin kung pano tayo makakakuha ng mga artista para sa film natin sa kwento ng lolo at lola ni Jessica." pagharang ni Vincent sa usapan namin.
"Sa school, pwede naman natin kausapin yung mga schoolmates natin na elementary ...at highschool kung pwede sila."sagot ni Dana.
"Ayy, pwede naman na si Peter at Aira ang gumanap eh. Tutal lagi kayong nag-aaway baka pwede na gawin nyong paraan para makapag-ayos kayo. Hindi yung puro ayaw nyo nalang yung naririnig namin."pang-aasar ni jessica sabah tawa. Marami rin ang sumang-ayon sa opinyon ni jessica, pinilit din kami ni Peter pero ayaw ko at ayaw din nya.
Nung makarating na kami sa bahay nila,pinakain muna kami. Pagtapos ay nagset-up na kami sa sala ng bahay nila. Ako ang naatasan na mag momonitor ng mga camera na gagamitin habang si jessica ang kukuha ng mga litrato mula sa pagseset-up hanggang sa pag-iinterview namin. Si Peter naman, ang naatasan na mag-iinterview sa mag-asawa mismo. Si Dana, Jade, at Vincent ang naka-assign sa mga camera at panghuli si Tricia at Jake namang ang taga sulat ng mga highlight ng interview.
Hinintay muna namin na mabawasan ang mga tao bago namin tinawag ang mag-asawa, para narin maka-iwas kami sa ingay. Mga 1:00 pm na nung simulan namin ang interview...
"Hello po ma'am,sir. Salamat po at pinaunlakan nyo ang hiling naming mainterview kayo."buong galang na bati ni Peter. Wow, magalang ang mokong.
"Walang anuman hijo. Masaya kami na maibabahagi namin ang kwento namin sa mga tulad nyong kabataan."magalak na sagot ng lola ni jessica.
Peter:ahh, simulan na po natin. Ano po ang buong pangalan ni lola,sir.
Sabay lahad nya ng kamay nya sa lolo ni jessica.
Lolo:She is Sarah De Vera, my wife, my forever, my everything.
Lola:Enough Bryan.
Sabay tawa naman nilang dalawa.
Peter:How about you Mrs. De Vera,can you please tell us the name of your husband.
Lola:He is Bryan. He is the most handsome boy I ever met. You know what he is a hearthrob during our elementary days.
Sabay tingin nya kay sir Bryan. Haay nako naman,parang forever na ata sila. Pwede bang mag-exist nalang ang mga taong tulad nila?
Peter:Mr. And Mrs. De Vera,pwede nyo po ba ikwento kung paano kayo naglakilala at paano nabuo ang love story nyo?
Nagtinginan silang dalawa, ngumiti at tumawa ng mahina. Bumuntong hininga sila at sabay na humarap kay Peter...sabay silang nagsalita..
"Our love story was not a fairytale, it was a story about sacrifices..."
Mas lalo akong natouch sa sinabi nila. Sinimulan naman ni Mrs. De Veraang lwento nila..

"Our love story started around November.