Until The End

Chapter 4

Kapag uwian naman, tatambay kami dun sa tagong lugar sa gilid ng school. Magkkwentuhan kami tapos magpaplano ulit para sa mga trip namin. Ganito ako kakomportable sa tabi ng mga lalake. Minsan napagkakamalan na may karelasyon ako, kaya minsan may mga kwentong iikoy ikot nanaman sa school pero gumagawa naman sila ng paraan para ipaliwanag na magkakaibigan lang talaga kami.
Bago ako umuwi sa bahay pumunta muna ako sa tindahan para magpaload. Kase kakausapin ko mamaya si Bryan para kay Bea.
Ayun as always, pag-uwi ko nanaman. Sesermonan ako ni papa. Magagalit at ipapamukha saakin na tamad ako, na sinusuway ko sya, na sobrang pasaway ko. Ganito nalang lagi. Nagkukunwari lang naman ako na nakikinig ako, pero ang totoo...pasok sa kaliwang tenga labas sa kabilang tenga. Dahil alam ko naman yung paulit ulit nilang ipagdidiinan. Na isa akong kamalasan sa pamilya, yun ang nakikita ko at yun ang pinapakita nila sakin. Oo, sinusuway ko sila, pasaway ako at... tamad ako. Dahil naman kase sa kanila kaya ako naging ganun. Dahil sa mga salitang binibitiwan nila sa harap ko, dahil sa pagkumpara nila sakin laban sa mga kapatid ko, dahil ano? Mas magaling sila kesa sakin. Alam ko na yun.

"I was never pleasing in their eyes"

[Byran's POV]

Recess time ngayon. Nagpapasahan kami ng bola ng mga barkada ko. Dito sa tambayan namin malapit sa classroom. Nakikita ko sa gilid ng mga mata ko, nakatingin nanaman si Bea habang kausap yung kaibigan nya. Akala nya may pake ako? Wala. Isa lang sya sa mga chixx ko dito sa school. Pang-ilan ba sya? Si Monica, si Beth, Jasmine, Apple na kaibigan ni Beth...panglima ata si Bea. Haha. Napakadrama ng babaeng yan. Iuyak iyak jan sa tapat ng classroom nila na malapit sa classroom namin. Actually lahat sila, madrama, nakakatawa nga ang babae eh. Umiiyak sa di maipakiwanag na dahilan.
Time na,lagi kaming nagpapahuli sa klase pagtapos ng recess dahil late din naman pumapasok yung teacher. Yung math teachet. Isang oras nanaman na klase, hindi naman boring masyado dahil hinahayaan kami lumipat ng mga upuan.
Haay, sa wakas lunch na rin. Kapag lunch naman, dun kami kumakain ng mga kaibigan ko sa karinderya sa labas ng school. Maraming taga dito sa school ang kumakain dito. Suki na nga kami eh. Pagtapos naman namin kumain, kwentuhan lang ng onti tapos babalik nanaman kami sa school para pumunta sa tambayan. Kwentuhan nanaman.
"Bro, punta ako saglit sa classroom kunin ko gitara ko."paalam ko sa kanila. Pasyon ko na ang paggigitara. Dito na umikot ang buhay ko. Katabi ng gitara ko. Dito na lumabas lahat ng emosyon ko na hindi oa nakikita ng mga tao.
"Ahh sige tol hintayin ka namin." sabi naman ni James na marunong din maggitara.
Nung palabas na ako galing sa classroom hawak ang gitara ko, may tumawag sakin.
"Bryan!" sabi nung isang taga kabilang section si Jane. Anong kailangan nito?
"Bryaaaan."sabi nya sabay kalabit saakin. Ano bang kailangan nito?
"Ano?! " inis kong sabi.
"Magpapaturo lang sana ako maggitara." mahinhin nyang sagot.
"Ayy, yun lang ba? Sasabihin ko lang muna sa mga kasama ko. Sige hintayin mo nalang ako dun sa tapat ng classroom nyo."sabay turo ko sa tapat ng classroom nila. Pero ang totoo hindi naman ako susunod, wala akong interes kausapin sya. Bumalik na ako sa tambayan at ayun gaya ng lagi. Magjajamming nanaman kami.
Apat na oras ng klase tapos uwian na. Ayun, minsan nasa mood ako makinig, kadalasan wala. Pag interesado naman ako, mataas din ang nakukuha pero pag wala ako sa mood, nanjan naman si monica, crush ako nun. Pinapakopya naman ako lagi.

~·~·

Ayan, uwian na. Monday nga pala ngayon, cleaner ako. Pero di ako naglilinis, kunyaring hawak lang sa wali at onting tulak lang. Tapos tatakas na ako. Basta nakita na nila ako naglinis ayos na. Binalik ko na yung walis sa lagayan tapos kinuha ko na yung bag ko na walag laman. Lumabas ako, bumaba ng hagdan, tapos dumeretso ako sa quadrangle kung saan nandun yung tamabayan namin..pag uwian. Ayun, kwentuhan ulit. Hindi kase matapos tapos yung kwentuhan namin eh. Hanggang sa maiisioan na naming umuwi. Sasakay kami ng jeep tapos makakauwai na.
Pag-uwi ko naman, papasok lang ako sa kwarto ko tapos minsan tutugtog ng gitara o kaya naman kung may magtxt man. Rereplayan ko lang ganun ang ikot ng buhay ko.

"I always get what I want."

[Sarah's POV]
Humiga muna ako sa kama ko, tapos huminga ng malalim para maalis ko yung mga gumugulo sa isip ko. Kinuha ko yung cellphone ko. I-text ko kaya muna si Bea, tatanungin ko kung ano na ang nangyari sa kanila ni Jake kanina o si Bryan muna. Kukulitin ko lang. Kung anong mga gusto nya? Kung anong hlig nya? Para masabi ko naman kay Bea. Si Bea nalang muna. Ayy hindi, si Bryan nalang muna. Hinanap ko yung pangalan ni Bryan sa phonebook sa cellphone ko.

Sarah: Bryan?

Bryan: Oh bakit? Sino ka?

Sarah: Hindi mo na kailangan malaman kung sino ako. Schoolmates tayo. Itatanong ko lang sana kung anong hlig mo.

Bryan: Sino ka ba? Isa ka nanaman ba sa mga nagkakagusto sakin?

Sarah: Ano ba? Wag ka nga masyadong feeling. Wala akong gusto sayo. May tinutulungan lang ako.

Bryan: Atsino naman yang tinutulungan mo? Hindi ko kase kilala yung MGA nagkakagusto sakin.

Sarah: Basta sya. Ano bang hilig mo?

Bryan: Mahilig akong tumugtog ng gitara. Wag ka nang mangungulit dahil hindi na ako magrereply. Tss. Papansin ka.

Wtf? Tama bang nabasa ko? Ako papansin? Wow. May tinutulungan lang ako. Nakakainis tong lalakeng toh ah. Psh. Nakakainis talaga ha. D ko na nga to rereplayan. Si Bea nalang muna.

Sarah: Bea! Mahilig daw si Bryan tumugtog ng gitara. Anong pala yung pinag-uusapan nyo kanina ni Jake? Parang ang saya nyo ah.

Bea: Ahh si Bryan? Hayaan mo muna yun. Yung pinag-uusapan namin ni jake kanina...Matutuwa ka pag nalaman mo!!!

Anong ibig nyang sabihin?

Sarah: Huh? Bakit? Ano bang nangyari?

Bea: wag kang mabibigla ha.

Sarah: Ano nga kase? May hindi ba ako alam?

Bea: Kami na ni Jake!!!

Ayy sila na. Okay, wala palang saysay yung pakikipag usap ko dun sa bwisit na Bryan.

Sarah: wow. Congrats nalang. Yunn pala ang nagyari habang wala ako kaninang lunch.

Bea: Ang dami pa nga nya kwinento sakin eh. Diba close yung mga ate nyo? Siguro pati kayo close rin noh. Kwentuhan mo naman ako tungkol sa kanya.

Sarah: Ayy si Jake? Wala naman kami masyadong napagkkwentuhan pag nandun kami sa bahay nila.

Nawala ako bigla sa mood. Bukas ko nalang sya ulit kakausapin. Siguro nagtataka si Bryan kung sino yung kausap nya. Pagtipan ko kaya. Bwahahahaha!! Nagreply pa si Bea dun sa last text ko pero hindi na ako nagtext back.
Ayun buong gabi, nagalit nanaman sila mama at papa. Gaya ng lagi nilang sinasabi... Tamad ako, pasaway ako, mas magaling yung mga kapatid ko, mas matalino sila, hindi ako marunong sa mga gawaing bahay, hindi ako nakikinig sa kanila. Never ending!!
Bago ako matulog...napaiyak ako bigla. Pinansin ko yung sarili ko. Kung paano ako makitungo sa mga babae, kung paano ako nakikisama sa mga lalake, kung bakit ganito ako karebelde. Inalala ko lahat. Sa mga babae, tinanong ko yung sarili ko. Pag babae ang mga kasama ko nagiging joker ako. Napapatawa ko sila, naging understanding akong kaibigan nila. Inisip ko bakit. Bakit ganon ako makitungo sa mga babae. Pero hindi ko alam eh. Sa mga lalake naman, pag sila ang kasama ko. Lumalabas yung pagiging maangas ko, yung pagiging adventurous ko. At kung bakit ako nagrerebelde? Simple lang ang sagot sa tanong ko...hindi kase naaappreciate ng pamilya ko yung jga ginagawa ko. Nakikita lang nila ako pag bumabagsak ako. Pag may failure ako. Pero hindi nila pinuri ni minsa yung mga achievements ko...yung pagkapanalo ko sa mga dance contest, yung pagkuha ko ng pwesto sa mga math competion, hindi nila nakikita. Kase lagi nalang sila. Lagi nalang mga kapatid ko. NEVER ENDING! Iniisip ko...bakit ko ba sinasarili lahat. Lahat ng problema ko? Bakit ko ba hindi kwinekwento sa iba kung ano yung mga pinagdadaanan ko. Ako ba dapat ang lumapit at magkwento? Parang unfair naman ata yun. Wala bang nakikinyungO walang gustong makinig.
Sa kakaiyak ko nakatulog nalang ako bigla...
"Uhaw ako sa pagmamahal noon...habang sya nakukuha ang lahat ng gusto nya."
~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·
5/7/16
#nevermind