Naked

Hoofdstuk 11

Eva

Ik kijk in de spiegel en een vermoeide zucht ontsnapt tussen mijn lippen door.
Lagen poeder bedekken mijn gezicht , ik walg ervan.
Dikke mascara zit op mijn wimpers genesteld , mijn wenkbrauwen zijn licht-bruin en perfect getekend alsof ik mee ga doen aan The Victoria's Secret modeshow. Mijn wangen zijn licht gekleurd met roze poeder en mijn lippen zijn fel-rood.
Ik probeer mijn hoofd erbij te houden , meer mijn hoofd te ontspannen en in mijn hoofd het idee in te boren dat ik elke week met tientallen mannen het bed zal moeten delen.
Ik krijg een brok in mijn keel en ik word er misselijk van.
Hopeloze tranen wellen zich op in mijn ogen , ik probeer ze weg te slikken wat mij met veel moeite lukt.
Met een ruk wordt mijn deur opengemaakt , vervolgens kijk ik recht in de ogen van mijn vader. Zijn ogen doorboren de mijne en hij kijkt mij met een vuile grijns aan.
Na een seconde of tien begrijp ik de reden en een vermoeide zucht glijdt over mijn lippen.
Niet van lichamelijke vermoeidheid , maar van geestelijke vermoeidheid.
Moe van het misbruik , dat mijn vader regelmatig bij mij pleegt.
Ik ontwaak uit mijn trance en kijk naar de uitsnijde bij mijn decolleté.
Mijn vader zet zijn ogen gretig op mijn borsten en wijkt daar niet vanaf.

'Jammer dat ik je niet kan nemen vanavond , ik moet je sparen voor de klanten' en likt vervolgens langs zijn droog geworden lippen.

Hij pakt mijn pols stevig vast en leidt mij door het huis heen naar buiten.
De hoeveelheid gebrek aan licht maakt mij bijna bang.
Vroeger , toen ik nog een klein meisje was en onbezorgd door de straten kon huppelen, was ik altijd bang voor zulke nachten. Bang om gepakt te worden , bang om ontvoerd te worden , bang om verkracht te worden.
Een vluchtige gedachte aan Daan geeft mij een sprankje hoop , hoop om door te gaan , door te leven.

Ik stap in de zwarte auto van mijn vader en kijk door het raam; alles is zwart. Hij heeft de ramen zo afgedekt , dat niemand zou kunnen zien dat ik in die auto zit.

Ik zit zo diep in mijn gedachten verzonken , dat ik de stem van mijn vader niet hoor.
Mijn vader?
Mijn vijand , zou je beter kunnen zeggen.
De man die ik het meest op aarde haat , die mijn leven geruïneerd heeft. De man die mij geen mens laat zijn , maar mij een behandelt als een robot , als een sekspop.
Als ik opkijk zie ik een enorm huis voor mij , zo een onschuldig huis , omringd door groene bomen.

'Is het hier?' Zonder het te willen rijden de woorden als een sneltrein over mijn lippen. Ik heb gelijk spijt.

'Het is inderdaad hier ja. Niemand zou verwachten dat dit een hoerenhuis is , precies wat goed is.'

'Maar hoe komen jullie dan aan klanten?'

'Via via , en vrienden uiteraard.'

Ik knik afwezig en staar naar de deur die door het swipen met mijn vader zijn pasje automatisch open gaat.

Als ik naar binnen loop , word ik overweldigd door de kleur rood , die overal lijkt te zijn.
Al snel naderen we een enorme hal , vol met dansende vrouwen die schaars gekleed zijn.
Alsof ik niet schaars gekleed ben , denk ik bij mezelf.
Mijn vader leidt mij naar een van de velen kamers die er in dit gebouw te vinden zijn.
Als hij de deur openmaakt zie ik een jongen met blond haar en blauwe ogen op het bed zitten.
De blauw die in zijn ogen te vinden is zo helder , dat ik erin lijk te verdrinken.
Mijn hart breekt in stukken en ik moet naar adem happen.
Alle delen van mijn lichaam voelen als losgesneden delen en tranen wellen zich op in mijn ogen.
Duizenden prikkeldraden spannen zich door mijn lichaam heen.
Mijn vader sluit de deur , de deur waardoor ik nog een enkele ontsnappingsmogelijkheid had , is nu verloren.
Het besef verdwijnt uit mijn lichaam en ik lever mij volledig over aan de persoon waar ik wel betoverd door lijk.
Daan.