P.o.v Fay
Ik staar door het raam naar alle muziek instrumenten, dit was zo ongeveer een gewoonte geworden voor mij en de mensen die in de winkel werkten. Ik liep er elke dag langs en keek door het raam om naar alle prachtige instrumenten te zien maar ik ging nooit naar binnen. Puur omdat ik er dan echt niet meer weg zou komen, ik keek nog een keer de instrumenten voordat ik mezelf weer dwong om de andere kant op te lopen en door te lopen tot dat het keihard begon te regenen. Ik trok een geïrriteerd gezicht toen ik e bedacht dat ik nog zo'n 5 kilometer te fietsen had voordat ik thuis kwam, ik keek om me heen en zag dat de net nog redelijk volle straat verlaten was op enkele mensen na die haastig verder liepen terwijl ze hun paraplu stevig vast hielden.
Ik hoorde het belletje van de deur van de muziek winkel rinkelen en zag een hoofd de hoek om komen, Josh. "Fay kom nou gewoon naar binnen als het moet duw ik je er wel weer uit maar zo word je nog ziek" Josh, de medewerker waar ik bijna dagelijks aan moest vertellen dat ik echt niet naar binnen wou.
Ik aarzelde even maar knikte toen instemmend, ik beschouw de regen wel als een teken. Ik liep snel naar binnen toe en werd verwelkomd door de warme lucht in het gebouw, de gezellige sfeer en om niet te vergeten de muziek op de achtergrond. Ik glimlachte breed en hoorde Josh naast me grinniken.
Wil je thee? Vroeg hij terwijl hij mijn natte jas van me aan nam, "graag" glimlachte ik naar hem waarna ik mijn ogen op een prachtige vleugel liet vallen. "Ga je gang" hoorde ik hem zeggen en ik keek naar hem om, "echt?" Hij knikte instemmend waardoor ik voorzichtig naar de vleugel toe stapte, net alsof het elk moment van me weg kon rollen. Tot ik de vleugel echt bereek en ik op het bankje ging zitten en ik mijn vingers zachtjes op de toetsen legde, ik voelde het vertrouwde gevoel op komen en begon zonder moeite met spelen.
Ik neuriede zachtjes mee tot ik op het moeilijkste stukje van het liedje kwam en ik geconcentreerd op mijn onderlip beet.
Ik raakte prongelijk de verkeerde toets aan en raakte uit het moment, ik keek om naar Josh maat mijn zicht werd versperd door iemand anders. Mijn ogen gleden van zijn shirt omhoog naar zijn gezicht en hij glimlachte vriendelijk, "the wrong note?" Ik knikte langzaam en glimlachte een beetje terug. "Het is een lastig stukje" "aha" hij knikte en glimlachte nog een keer. Ik nam hem even in me op, rood haar dat warrig op zijn hoofd lag, groene ogen en een smile van hier tot Tokio
"Staren is onbeschoft" grinnikte hij waarna ik mijn wangen rood voelde worden, "ik staarde niet!" "Ja ja" lachte hij vrolijk. Ik kon er niks tegen doen maar begon ook een beetje te lachen, "probeer jij het maar dan" hij knikte zelf verzekerd en liep dichterbij. Ik schoof een beetje op zodat hij naast me kon zitten waarna hij diep adem haalde en dood serieus random toetsen in begon te drukken waardoor er valse en schelle tonen door de winkel galmde. "Aaaaah!" Hoorde ik hard van achteren waarna de jongen naast me van het bankje werd getrokken. Ik keek verbaasd naar de jongen met blond krullend haar en hield mijn hoofd een beetje schuin, ken ik ze niet ergens van?
"Het leek net alsof een 5 jarig kind hier een piano stond te vernielen!" Ik hoorde de rood harige jongen uitbundig lachen en ik stond langzaam op terwijl ik naar de achterkant van de winkel liep, okay..
Ik kwam bij de gitaren aan en zag een jongen vrolijk naar de gitaren kijken, laat deze alsjeblieft normaal zijn. Hij keek op toen hij mijn voetstappen hoorde en ik glimlachte naar hem, "hey" "hey" hij glimlachte terug en kleine kuiltjes verschenen in zijn wangen. Ook zijn lip piercing verschoof een beetje van positie. ik knikte naar de gitaren en keek toen weer naar hem "houd je van gitaren?" Hij knikte enthousiast en pakte er een van de standaard waarna hij een klein stukje uit een liedje speelde.
"Ze betekenen veel voor mij" zei hij en glimlachte nog een keer, "en jij dan?" "ik hou van de bas gitaar" zei ik enthousiast en zijn gezicht lichte op. "Wat?" Zei ik verlegen en keek ongemakkelijk weg, "Hey heb je al kennis gemaakt met mijn vriend calum?" Ik trok een wenkbrauw en keek hem raar aan "wat?" "Ja kijk hij is daar" hoorde ik in een keer van achteren waarna ik twee handen op mijn rug voelde en ik richting een aparte ruimte in de winkel werd geduwd.
Ik keek achterom en zag rode plukjes vlak voor mijn ogen heen en weer dansen, als ik er goed tussen door keek zal ik de jongen met de krulletjes en de jongen met de piercing lachend hun hoofd schudden waarna ik in een kamer werd geduwd en de deur werd achter me dicht gedaan, ik draaide me verbaasd naar de deur toe en mompelde "wat heeft iedereen vandaag toch?" "Dat is niet dagelijks" hoorde ik zacht van achter me komen.
Ik draaide me beschaamd om en voelde mijn wangen branden "h-hey" zei ik zonder het persoon aan te kijken en ik hoorde hem zacht grinniken. "Hey" ik hoorde hem op staan en dichter naar me toe lopen waarna er een hand in mijn zicht kwam en ik op keek.
"Een hand?" Hij knikte waarna ik zijn hand langzaam aan nam en we elkaar de hand schudde "calum" zei hij en glimlachte een beetje verlegen. "Fay" glimlachte ik op de zelfde manier terug.
---------------
Wooow wat een raar eerste hoofdstuk😂
Ach ja het is er in ieder geval een
Deze meid hiero ja deze ja heeft zo veel zin het 5sos concert en moet gewoon even over 5sos praten, aangezien het niet kan bij haar normale vrienden doet ze dat maar in een boek dat nu al slecht is🙊
Maargoed Ik beloof dat het beter wordX your unicorns
JE LEEST
The right note
RandomMet vrienden zoals Michael, Calum, Ashton en Luke zullen dingen nooit echt gewoon worden, vooral niet als 3 van de 4 een weddenschap hebben gesloten om Calum binnen een half jaar een vriendin te bezorgen. Maar we hebben het hier over 5sos dingen zu...